Romaanse releases in april

• April 27, 2024

Als eerste deze week staat Catherine Anderson's Only by Your Touch (Signet). Chloe Evans begint vers. Zij en haar zoon zijn naar het kleine stadje in Oregon gekomen voor een beter leven. Ben Longtree had zijn eigen problemen en probeert deze nog steeds te overwinnen. Met de hulp van Chloe - en liefde? - kan hij dat misschien eindelijk doen. Ben is een genezer, dus verwacht wat dingen van het new-agey-type. Chloe is veerkrachtig - gezien sommige dingen die haar in de loop van dit boek overkomen, moet je je afvragen of ze misschien niet een beetje te veerkrachtig is? Ik vond deze leuk, maar ik vond het niet leuk. De slechterik hierin is net iets te overdreven om te geloven, wat sommige andere delen van het verhaal een beetje twijfelachtig maakt naar mijn mening. Ik leen slechts drie van de vijf pijlen van Cupido voor deze.

Het volgende is Mulligan Magic van Deb Stover (Jove Irish Eyes). Tijdens dit bezoek aan Ballybronagh, Ierland, werkt de voormalige ex-agent Nick Desmond aan een beveiligingsbaan die hem zal helpen uiteindelijk wraak te nemen op de man die zijn vader heeft vermoord. Maggie Mulligan wil alleen de plaatselijke school open houden - totdat Nick onder haar huid kruipt. Geweldig verhaal, geweldige secundaire personages en net dat beetje paranormaal dat je verwacht als je een boek van mevrouw Stover oppakt. Ik hoop dat er in de toekomst meer Mulligan-verhalen op ons afkomen. Deze krijgt vier pijlen.

Tot slot hebben we Spelen met wedstrijden (Signet), een bloemlezing met verhalen van Karen Harbaugh, Katherine Greyle, Sabeeha Johnson en Cathy Yardley, allemaal gebaseerd op Aziatische matchmaking-familieleden. Het eerste verhaal, "Dragon for Dinner" van mevrouw Greyle, heeft een heldin die mij wishy-washy leek. Ze wil de held, maar ze wil haar familie niet van streek maken. Ik vond die niet zo leuk. Mevrouw Harbaugh's "Love.com" vond ik leuker, met haar heldin die dacht dat ze eindelijk haar matchmaking-moeder te slim af was geweest. De laatste twee, "The Spice Bazaar" van mevrouw Johnson en "Romancing Rose" van mevrouw Yardley, waren leuk, maar ik hield niet van beide. Mijn grootste klacht over alle vier de verhalen is dat ze allemaal een stereotype rol lijken te spelen in het regelen van huwelijken. In 'The Spice Bazaar' ging de heldin bijvoorbeeld gedwee mee naar haar gearrangeerde bruiloft, hoewel ze verliefd was op de vriend van de bruidegom. Ik begrijp dat het houden van culturele tradities voor veel mensen belangrijk is, maar het is de eenentwintigste eeuw, en ik vind het moeilijk te geloven dat vrouwen die tegenwoordig in Amerika worden grootgebracht niet een beetje meer de ruggengraat zouden hebben. Ik geef deze bloemlezing slechts twee pijlen. Het idee was goed, maar ik vond de verhalen niet leuk.

Tot volgende week, veel leesplezier!

Video-Instructies: Saving General Yang (April 2024).