ADD is een biologische aandoening
Als ik informatie wil zoeken over Attention Deficit Disorder die op onderzoek is gebaseerd, ga ik naar de wetenschappelijke tijdschriften. Als onderzoek wordt gedaan aan een gerenommeerde universiteit, gepubliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift en wordt gerapporteerd door tijdschriften die nauwgezet de feiten controleren, kan ik er zeker van zijn dat ik dit aan u kan melden. Ik zal je niet de volledige informatie over het onderzoek geven. Ik zal alleen de hoogtepunten synthetiseren. Vervolgens kun je beslissen of je de rest van het verhaal over het onderzoek wilt vinden.

Voor veel mensen die niet met ADD / ADHD leven, is hun kernopvatting dat Attention Deficit Disorder geen echte aandoening is. Er is immers geen definitieve test voor. Sommige mensen geloven dat een persoon die ADD heeft gewoon wat discipline moet vinden en zijn problemen met focus moet overwinnen. Velen van ons worden dagelijks geconfronteerd met dit soort mensen op alle gebieden van hun leven. Recent onderzoek vertelt ons een ander verhaal over de oorsprong van ADD / ADHD.

Onderzoek in Groot-Brittannië naar kinderen met een definitieve diagnose van ADHD werd uitgevoerd. Het vergeleek genotypen (de genetische samenstelling) van 366 kinderen met ADHD met de genotypen van 1047 kinderen die geen ADHD hadden en die als controles voor de studie fungeerden. Een controle in een onderzoek biedt een basis voor het vergelijken van de eigenschap die wordt onderzocht.

We hebben allemaal een unieke genetische code en onderzoekers zoeken naar verschillen in die genetische code om de onderliggende oorzaken van ziekten te vinden. Britse onderzoekers vergeleken kleine DNA-segmenten. Onderzoekers keken naar varianten van het aantal kopieën, plaatsen waar de genetische code van een persoon een beetje anders is. Ze zochten naar gedupliceerde of ontbrekende kopie-aantal varianten (CNV's) die kunnen worden geassocieerd met ADHD.

Als ADHD een echte genetische hersenaandoening is, zou een onderzoeker dergelijke CNV's verwachten te vinden. Als het geen werkelijke neurologisch gebaseerde genetische aandoening is, mag er geen statistisch verschil zijn tussen de experimentele groep en de controlegroep in aantallen en plaatsing van CNV's.

Onderzoekers vonden wel een verschil in het aantal CNV's bij het vergelijken van de groepen. Vooral op chromosoom 16, waarvan bekend is dat het de hersenontwikkeling beïnvloedt. Dit leidde hen tot de conclusie dat ADHD een hersenstoornis is die zijn biologische wortels heeft in de genetische code van het individu met ADHD.

De meesten van ons hebben het positieve bewijs dat ADD / ADHD in gezinnen wordt gebruikt. We hoeven alleen maar te kijken naar onze families en de families van mensen die we kennen. Statistieken tonen aan dat meer jongens dan meisjes ADD hebben. Wanneer een identieke tweeling meestal ADD heeft, doet de andere tweeling dat ook. Het hebben van een ouder met ADD verhoogt de kans dat een kind ADD krijgt. Wanneer u de familiestatistieken toevoegt aan het onderzoek naar de genotypen van kinderen met ADHD, is het duidelijk dat ADHD geen ingebeelde aandoening is. Het is een echte aandoening die een biologische en genetische basis heeft.

Video-Instructies: What happens when you have a disease doctors can't diagnose | Jennifer Brea (Mei 2024).