Aaron Parks - 'Invisible Cinema'

• Mei 17, 2024

Onzichtbare bioscoop is het meest recente aanbod van de vierentwintigjarige Aaron Parks, een componist en pianist die meer dan in staat is om precies te leveren wat de titel van het album suggereert.

Hoewel hij nog jong is, evolueert de carrière van Aaron Park met warp snelheid. Op dertienjarige leeftijd was hij al toegelaten tot de universiteit. Op zijn achttiende toerde en speelde hij met de veelgeprezen jazztrompettist Terence Blanchard. Nadat hij op drie albums van Blanchard was verschenen, genereerde Aaron al snel positieve recensies en aandacht.

Onzichtbare bioscoop is een interessante mix van veel verschillende genres met een jazzgevoeligheid overal gemarmerd; om naar deze plaat te luisteren, moet worden getransporteerd. Er is geen keuze. Elke selectie bouwt voort op de vorige om een ​​reeks vergezichten te creëren, maar ze kunnen elk onafhankelijk staan. Beelden komen in je hoofd tot leven terwijl je luistert en het is het soort plaat waar je vaak naar terugkeert.

Er is een vroege Roxy Music / Bryan Ferry kwaliteit aan Onzichtbare bioscoop wat ik niet helemaal kon verwoorden tot ik Brian Eno op de MySpace-pagina van Parks zag als een invloed. Radiohead en Miles Davis zijn er ook met vele, vele anderen en het is een indrukwekkende lijst met namen.


Aaron Parks is niet alleen een oude ziel, maar heeft ook een etherische uitstraling die me opvalt als een onmogelijk coole mix van bijvoorbeeld Gavin Rossdale en iemand uit de Canterbury Tales ...


Onzichtbare bioscoop bevat Mike Moreno op gitaar, Matt Penman op bas, Eric Harland op drums. Aaron speelt piano, mellotron, klokkenspel en toetsenborden.

Notities

Peaceful Warrior heeft een angstaanjagend, klaaglijk begin dat Parks naadloos aansluit en voortbouwt zonder dat de luisteraar merkt dat ze plotseling naar de buitenste randen van een ander (jazz) sterrenstelsel en terug zijn gegaan. Het zijn Arthurian en Zen tegelijkertijd.


In de Labrynth is melancholisch en echt mooi. De piano-expertise van Parken is fris en gevoelig - nooit repetitief - en de muzikale patronen die hij hier creëert, breiden zich uit als rimpelingen van een kiezelsteen die in een stroom wordt gedropt.


Oogsten is een episch stuk met veel verschillende smaken die rijzen en dalen. Er zijn hints van wervelende Joodse volksmuziek en een soort onderliggende dreiging in de hal van de bergkoning. Luister naar de drumsolo van Eric Harland.


Nemesis is een zeer geëvolueerd stuk met een vasthoudend Park op zowel mellotron als toetsenborden, terwijl het hamerende gitaarwerk van Moreno perfect is onderbroken om hem aan te sporen. Het hele effect is erg trancelike maar, ik moet erop wijzen, niet geruststellend.


Onzichtbare bioscoop is een panoramisch, ingrijpend oeuvre en toont enorme emotionele diepte van een componist die zo jong is. Aaron Parks is er een om naar te kijken. Luister aandachtig.

Koop nu Invisible Cinema bij amazon.com!

Video-Instructies: Peaceful Warrior (Mei 2024).