Wassail de appelbomen

• Mei 20, 2024

De kern van het gebruik van een appel of een andere fruitboom was een vruchtbaarheidsritueel. Tegenwoordig lijkt het een obscure praktijk die uit de geschiedenis is verdwenen. Het was echter ooit gebruikelijk op het Engelse platteland. Het was ook in Europa een oude wintertraditie.

Er is reden om te geloven dat dit begon als een heidense gewoonte om de vruchtbaarheid van de boom te bevorderen. Het bestond in de 6e eeuw. Het gebruik stierf grotendeels uit vanaf de 19e eeuw. Het moderne gebruik is eerder een feest dan een landbouwpraktijk.

Deze traditie kan plaatsvinden op kerstavond, oudejaarsavond, Driekoningen of aan de vooravond van de oude twaalfde nacht. Dit was veel meer dan alleen een gelegenheid om
drink harde cider of bier. Het algemene doel was om de overvloed en gezondheid van de boom te garanderen, zodat deze vruchtbaar zou zijn. Mensen geloofden ook dat dit boze geesten kon verdrijven. Ze zagen het ook als een manier om de boom aan te sporen om te groeien.

Het werd als een zeer goed teken beschouwd als deze winterdag helder en zonnig was, zodat het op de boom scheen. Een oud Engels rijm luidt: "Als de eerste kerstdag eerlijk en helder zou zijn, zou je appels naar hartelust hebben."

Sommige bronnen zeggen dat de gewoonte van het bomenzeilen begon toen mensen cider op de wortels van appelbomen goten. Het doel was om boze geesten weg te houden van de boom.

Gerald S. Lestz zegt in Tree Lore and Legends dat een oude Pennsylvania Nederlandse overtuiging was dat "fruitbomen niet kunnen verdragen tenzij ze zijn gezeild."

Mensen droegen een kom heet waszeil naar de boomgaard. Ze schonken dit in kopjes en dronken een toast op de gezondheid van de boom. Ze zongen ook aan de bomen. Op sommige locaties dit ritueel dat liedjes en dansen rond de boom zou kunnen omvatten, en het versieren van de boom.

In sommige gevallen staken ze vuren aan, raakten de bomen met stokken en maakten ze veel lawaai, hetzij door op een hoorn te schieten, schoten af ​​te vuren, te schreeuwen terwijl ze zongen of huilden. De meest voorkomende boom van allemaal werd uitgekozen voor speciale onderscheidingen. Ze voerden een dans rond die boom uit en zongen of reciteerden zegeningen. Soms goten ze ook waszeil op de boomwortels. Ze lieten ook iets in de boom achter voor de vogels, zoals zout of een fluitje van een cent.

Op sommige plaatsen gingen mannen van huis naar huis om de bomen te zegenen. Hiervoor werden ze beloond met voedsel, geld of bier.

Deze gewoonte om de boom te bevaren leidde uiteindelijk tot het drinken van waszeil en een traditionele toast tijdens de feestdagen. Er zijn talloze versies van wassailing-nummers die de afgelopen jaren hebben overleefd. Een daarvan staat op de CD van de Christmas Revels. Op de programmanotities van de CD worden de woorden voor een van deze nummers afgedrukt. Het heette Here We Come A-wassailing en kwam uit het gebied rond Yorkshire. Enkele van de relevante regels zijn: "Oude appelboom, we zullen u roepen, en hopen dat u zult dragen ... Om goed te blazen en goed te dragen ... Hier is de gezondheid van de oude appelboom!"