De tragedie van de geboorten

• April 27, 2024

Tijdens een vergadering van het stadhuis op 20 juli 2009 verklaarde een vrouw die haar geboorteakte vasthield dat president Obama geen Amerikaans staatsburger was. Maar het was niet haar twijfel over de geboorteplaats van Obama die me opviel. Het was haar krachtige verklaring: "Ik wil mijn land terug."

Er is een Amerika dat alleen in onze geest bestaat. Het is een combinatie van de geschiedenisboeken die we als kinderen lezen - de boeken die hebben nagelaten hoe we de indianen hebben behandeld - en de tv-shows die we hebben bekeken - die een token minderheidskarakter mogelijk maakten, zolang hij was extra aardig voor iedereen - en het verhaal van Amerika dat we van onze ouderen hoorden - het verhaal dat stopte aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, toen alles perfect was en Amerikanen koningen waren.

Ik denk dat Amerika degene is die de vrouw met haar geboorteakte terug wil. Ik denk dat de 'geboorten' - zij die weigeren te accepteren dat president Obama in de Verenigde Staten is geboren - het heel moeilijk hebben om het feit te accepteren dat Amerika een donkere, half-Afrikaanse man tot president heeft gekozen in November 2008.

Ik denk dat de geboorten, evenals veel van de mensen die al onze problemen de schuld geven van de 'illegalen', het heel moeilijk hebben om het feit te accepteren dat Amerika nu bestaat uit mensen van vele kleuren en etnische groepen en religies die ze nog nooit hebben gezien voordat.

John Edgar Wideman schrijft over race in de editie van augustus 2009 van Harper's magazine, en zijn artikel bevat deze zin: "In post-race Amerika zouden 'blanke' mensen verdwijnen."

De verklaring verwijst naar de stelling van de heer Wideman dat in een raceloze samenleving geen enkele groep (in ons geval blanke mensen) automatisch een plaats zou innemen bovenaan de rangorde. Het Amerika dat de vrouw die haar geboorteakte vasthoudt terug wil hebben, is het racistische Amerika - degene waarin blanke mensen de koningen zijn, degene die nooit echt heeft bestaan, behalve in onze gedachten.

Ik denk dat de vrouw die haar geboorteakte vasthoudt, een tragisch figuur is omdat ze echt het gevoel heeft dat ze verdwijnt. Ze biedt haar geboorteakte aan als bewijs dat ze bestaat, en ze gelooft nadrukkelijk dat het presidentschap van Barack Obama haar identiteit zal wegvagen. Het zal voor ons als land niet gemakkelijk zijn om met mensen zoals zij om te gaan.

Maar we hebben de verantwoordelijkheid - voor ons land zoals het werkelijk is - om de geboorten te vertellen dat ze ongelijk hebben. De verkiezing van 2008 was legitiem, evenals Barack Obama. Dit is hun land en ze verdwijnen niet.

Wat ze echter doen, is de stroom van vooruitgang ernstig blokkeren. Zoals Bob Dylan in een tijd als deze schreef: "Je oude weg veroudert snel. Kom alsjeblieft uit de nieuwe als je je hand niet kunt lenen."

Geboorten hebben recht op hun mening. Maar hun mening maakt hen ongeldig om deel uit te maken van het nieuwe Amerika - degene die niet stopte na de Tweede Wereldoorlog, die waarin we erkennen wat we de indianen hebben gedaan, en die waar een minderheidskarakter kan tot president van de Verenigde Staten worden gekozen.

Video-Instructies: Prince Sado 'The Throne' - Big tragedy in the history of the Joseon Dynasty (ENG SUB) (April 2024).