Onze gemeenschappen redden

• April 27, 2024

Wie is verantwoordelijk voor de toestand van onze zwarte gemeenschappen? Zijn het de mensen die daar wonen? De politici en de overheid? Of de kerk? Zou het allemaal kunnen? De laatste tijd voelt het alsof we allemaal de bal hebben laten vallen en anderen de schuld geven, in plaats van met zichzelf te beginnen. Elke dag lijkt een ander probleem te veroorzaken, maar geen oplossingen in zicht. Het is tijd voor verandering.

DE MENSEN

Veel zwarte gemeenschappen in heel Amerika worstelen en zien geen onmiddellijke uitweg uit hun huidige situatie. Zijn ze schuldig voor hun situatie? Niet noodzakelijk. Soms kunnen omstandigheden niet worden geholpen. Toch zijn er enkele mensen die bijdragen aan de toestand van hun gemeenschappen. Of het nu gaat om gedrag, gebrek aan initiatief, slechte mentaliteit - ze dragen bij aan de voortdurende neerwaartse spiraal. Of het nu gaat om de drugsopdringer, de gangbanger of zelfs de persoon die helemaal niets weigert te doen - iedereen heeft een hand in de staat van zijn gemeenschap.

We kunnen niet langer tevreden zijn met zitten en dingen laten doorgaan zoals ze zijn. Verandering is in orde. Als we een beter leven voor onszelf en onze kinderen willen, moeten we opstaan ​​en een proactief standpunt innemen ten aanzien van onze gemeenschappen. Dit betekent betrokken raken. Onderzoeken wie de leiding heeft over jouw district. Brieven schrijven; aan het bellen; het organiseren van de gemeenschap; betrokken raken bij de gebiedsscholen; relaties aangaan met leerkrachten en andere ouders. En stemmen.

Het is een feit dat gemeenschappen die niet stemmen het korte einde van de stok krijgen. In gemeenschappen en districten die tijdens de peilingen verschijnen, wordt geld in hun scholen en gemeenschappen gestort. Neem een ​​actieve rol in de staat van uw gemeenschap. Als je het niet kunt; hoe verwacht je dan van anderen?

POLITICIANS EN DE REGERING

Er worden regelmatig beloften gedaan tijdens campagnes; maar zelden gevolgd. Op zijn beurt belemmert dit de kiezer voor de volgende verkiezingen. Daarbij terugvallen op de mensen van de meest behoeftige gemeenschappen. Te lang was er een gebrek aan communicatie tussen overheidsinstanties en de zwarte gemeenschap. Zoals bij de meeste minderheidsgemeenschappen. Er is een barrière tussen degenen die hulp nodig hebben en degenen die kunnen helpen. Dit heeft geleid tot ernstig wantrouwen tussen politici, overheidsinstanties en gemeenschappen.

Toen we in 2008 president Obama verkozen hebben; veel mensen waren vervuld van hoop en aanmoediging. We hadden verwacht dat er verandering zou komen, en dat was er grotendeels. De veranderingen zijn echter traag geweest. Veel aanhangers van president Obama slaagden er niet in de lange weg en de weg die hij voor hem had te realiseren. Om nog maar te zwijgen over het constante gevecht en de oppositie van de Republikeinse partij, en zelfs een deel van de Democratische partij.

Met verandering komt angst. En waar angst is - vecht, leugens en allerlei kwaad ontstaat. We kunnen dit zien aan de vele racistisch geladen argumenten en verklaringen die naar de president zijn gegooid. En de voortdurende sabotage. Velen verwachtten een oplossing van de ene op de andere dag voor tientallen jaren probleem. Dat was alsof ik verwachtte dat een gapende wond zou worden genezen met een BandAid.

We kunnen het niet eens zijn met elke beslissing die de president heeft genomen. Toch is hij er nog steeds in geslaagd om veel dingen te doen en te initiëren om degenen die het moeilijk hebben te helpen. Wij, als gemeenschap, hebben de verantwoordelijkheid om te blijven stemmen en betrokken te raken als we echt een verandering willen zien. Van president Obama werd verwacht dat het in maanden zou veranderen, wat twintig jaar duurde om te creëren. Dat is absoluut geen eerlijke beoordeling.

DE KERK

Pastors werden ooit vereerd en zochten begeleiding en raad. Van moeders van de kerk was bekend dat ze zorg en verzorging gaven die veel kinderen thuis misschien niet hadden. Oudsten in de kerk werden gezien als vaderfiguren. Helaas hebben ook veel kerken de bal laten vallen.

Kerken van laat, krijgen nu de reputatie dat ze de zorg en zorg missen die veel oude winkelkerken ooit hadden. Ze verliezen het respect van de gemeenschap en het vermogen om in te grijpen en begeleiding te geven. Er is iets tussen wanneer een moeder van drie in nood naar de kerk komt en zegt dat haar kinderen honger hebben, en alles wat haar wordt verteld is dat er voor hen zal worden gebeden. Er is iets mis, wanneer iemand zich meer welkom voelt in een plaats van niet-gelovigen, in tegenstelling tot het huis van God; vanwege hun kleren of, ze zijn net uit de gevangenis gekomen. Er is iets mis wanneer een gemeenschap die ooit bloeide, maar nu ongebreideld is met drugs, prostitutie, bendeactiviteit en larceny, wordt omringd door twintig geloofskerken die niet samen kunnen komen en een verandering in die ene gemeenschap kunnen aanbrengen. Er is iets vreselijk mis.

VERANTWOORDING

Maar beschuldigen heeft niets veranderd. Verantwoordelijkheid en verantwoordelijkheid nemen is echter het begin van verandering en het vinden van oplossingen voor de problemen die voor de deur liggen. De zwarte gemeenschap heeft zijn aandeel gehad in beproevingen en beproevingen. Er komt zeker nog meer.Er is iets dat op elk niveau kan worden gedaan, door elke persoon, om een ​​verschil te maken in het leven van elke persoon, in elke gemeenschap die elke dag moeite heeft om het te maken.

De mensen in de gemeenschap kunnen een beslissing nemen om iets te doen en er vervolgens naar handelen. De politici en overheidsinstanties kunnen een vertrouwensrelatie beginnen te bevorderen door contact op te nemen met gemeenschapsleiders en vertegenwoordigers. De kerk kan terugkeren naar waar God hen riep. Om de hongerigen en naakt te voeden en te bekleden. Om de liefde van God te verspreiden zoals Hij het bedoelde voor elke persoon, ongeacht hun situatie of omstandigheid. Om vooral te onthouden dat het gebouw niet de kerk is - de mensen wel. Iemand moet een stap zetten. Waarom jij niet?

Video-Instructies: Is de olietank te redden? (Tank motorruim) #193 (April 2024).