De noordelijke gevlekte uil redden
In 1990 werd de noordelijke gevlekte uil tot een bedreigde soort verklaard. Volgens de US Endangered Species Act aangenomen in 1973, werd de noordelijke gevlekte uil om verschillende redenen bedreigd.

Eerst en vooral werd zijn leefgebied bedreigd door overmatige houtoogst. De noordelijke gevlekte uil leeft in de bossen in Noord-Californië, Washington en Oregon. Deze bossen bevatten prachtige eeuwenoude bomen. Hoe mooi deze bomen ook zijn, ze maken ook uitstekend hout voor huisvloeren, meubels en andere houten goederen. Deze bossen werden allemaal bedreigd door overtollige houtkap.

De bomen zijn niet alleen majestueus mooi en de thuisbasis van de noordelijke gevlekte uil, ze zijn ook brandbaar. Bosbranden snijden brede zwaden door het bos en vernietigen alles op hun pad. Deze branden haalde grote stukken van het noordelijke gevlekte uilgebied weg.

De uil werd en wordt ook nog steeds zwaar bedreigd door een betere concurrent: de gestreepte uil. De noordelijke gevlekte uil is een vrij kieskeurige eter. Het houdt alleen van vliegende eekhoorns. De gestreepte uil heeft een veel gevarieerder dieet en overtreft dus de noordelijke gevlekte uil voor territorium en middelen. Kortom, de gestreepte uil heeft een hogere overlevingskans dan de noordelijke gevlekte uil.

Stel je voor dat je opgesloten zit in een kamer met een buffet met een andere persoon. Je eet alleen spaghetti en gehaktballetjes, maar de andere persoon houdt van spaghetti, mac en kaas en vers fruit. Aangezien er 8 gerechten beschikbaar zijn in beperkte hoeveelheden, zal de andere persoon langer overleven dan jij, omdat ze bereid zijn om drie van de 8 beschikbare gerechten te eten in tegenstelling tot slechts één. Zo is het voor de uil; de kieskeurige eter is uitgeput door de niet-kieskeurige eter.

In 1992 kwamen de overheid en wetenschappers samen om iets te doen om deze bedreigde soort te redden. Ze hebben het herstelplan voor de Noordelijke uil opgesteld. Dit plan was bedoeld om de uil te verdedigen tegen de twee voornaamste bedreigingen: het verlies van habitats door houtoogst en bosbranden en interspecifieke concurrentie met de gestreepte uil. Dit plan werd vergezeld door het Northwest Forest Plan opgesteld door Bill Clinton slechts een jaar later.

Deze twee plannen gecombineerd om de noordelijke uilgebieden langs Californië, Washington en Oregon te beschermen. De plannen legden ook wetten vast om de houtoogst te beperken binnen het noordwesten gevlekte uilgebied. De regering streefde ook naar het beheer van de uilenpopulatie.

Deze plannen waren het eerste belangrijke voorbeeld van wetenschappers en de overheid die samenwerken voor een gemeenschappelijke oorzaak: een bedreigde diersoort. Wetenschappers hebben onderzoek gedaan naar de noordelijke gevlekte uil en de voortgang ervan om als bedreigde diersoort te worden verwijderd. De regering ontving kopieën van hun onderzoeksrapporten en stelde wetten op die op dat onderzoek waren gebaseerd om de noordelijke gevlekte uil te beschermen. Door samen te werken heeft de noordelijke gevlekte uil aanzienlijke vooruitgang geboekt in het verwijderen van de lijst. Deze instandhoudingsinspanningen zijn vandaag nog steeds van kracht om de uil en zijn habitat te beschermen.

Voor meer informatie over de noordelijke gevlekte uil, bekijk dit geweldige boek: "De wijsheid van de gevlekte uil: beleidslessen voor een nieuwe eeuw"

Voor een ander boek met meer informatie over de Noordelijke Bonte Uil en fantastische foto's van de vogel in zijn natuurlijke habitat, bekijk je "Bonte uilen: schaduwen in een oud bos"