Overzicht van Empty Cradle Broken Heart
Na mijn derde miskraam kocht mijn moeder een boek met de naam Empty Cradle, Broken Heart - Surviving the Death of Your Baby door Deborah L. Davis Ph.D. Het richt zich niet alleen uitsluitend op een miskraam. Het bevat advies voor vrouwen die ook doodgeboorte of babysterfte hebben meegemaakt. De adviezen en anekdotes van echte vrouwen zijn echter relevant. In het voorwoord zegt de auteur: '... miskraam wordt vaak verdisconteerd,' het was nog geen baby 'of behandeld als een zegen,' het is de aard van het wieden van de zwakken '. Ze gaat verder met te zeggen dat de "diepte van het verlies afhangt van wat de zwangerschap betekent voor de ouders, maar voor velen is een miskraam nog steeds een baby die stierf. “Zo voelde ik me zeker na mijn vroege miskramen.

Het boek staat vol met citaten van echte vrouwen die de dood van een baby hebben ervaren door een miskraam of andere omstandigheden. Ik hield van deze citaten en veel ervan resoneerden echt met mij. Wanneer je een miskraam hebt gehad, is het gemakkelijk om je helemaal alleen te voelen of erger, gek te worden. Je verwacht waarschijnlijk verdriet, hoewel je de kracht ervan misschien verrassend vindt. Toch kunnen andere emoties zoals jaloezie, woede of frustratie je verrassen. Ik heb het altijd nuttig gevonden om te horen wat andere mensen voelden, vooral wanneer zij, zoals ik, geconfronteerd werden met emoties die niet noodzakelijk mooi waren.

Het boek bevat ook hoofdstukken over fysiek herstel, opnieuw proberen, opvoeden van volgende kinderen, ondersteunende netwerken en oplossing van rouw. Ik vond deze laatste geruststellend. De auteur zegt: 'Resolutie betekent niet dat er een einde komt aan verdriet. Je zult altijd verlangen en verdriet voelen. ' Hoewel ik gezegend ben met ondersteunende familie en vrienden, had ik altijd het gevoel dat ik na een bepaalde tijd voorbij was, mijn miskramen 'voorbij' moest zijn. Dit hoofdstuk heeft me geholpen te begrijpen dat ik er nooit overheen zal komen. Een deel van mijn hart zal altijd pijn doen voor deze verliezen. Toch bereikte ik een punt waar ik niet langer was, omdat mijn man het zachtjes 'obsessief en snappisch' over de hele situatie zei. Het hoofdstuk benadrukt dat dit geen proces is met ingestelde tijdparameters of regels over hoe je je moet voelen.

Het boek spreekt ook over vaders en hoe zij deze verliezen ervaren en hoe de dood van uw baby uw relatie met uw partner kan beïnvloeden. Bijlage-informatie omvat advies voor zorgverleners, een discussie over hoe journaling u kan helpen omgaan met uw verdriet en middelen voor nabestaanden. Ik vond dit boek erg leuk en zou het je zeker aanbevelen.