betreurt

• April 28, 2024

Mijn handen waren de hele dag bezig,
Ik had niet veel tijd om te spelen,
de kleine spelletjes waar je me om vroeg.
Ik had niet veel tijd voor je.

Ik zou je kleren wassen, ik zou naaien en koken,
Maar als je je prentenboek zou meenemen,
en vraag me alsjeblieft om je plezier te delen,
Ik zou zeggen: "een beetje later zoon."

Ik stop je 's nachts veilig in,
en hoor je gebeden, doe het licht uit,
dan zachtjes op je tenen naar de deur,
Ik wou dat ik wat meer was gebleven.

Want het leven is kort en jaren snellen voorbij,
Een kleine jongen groeit zo snel op.
Hij staat niet langer aan jouw zijde,
zijn kostbare geheimen om te vertrouwen.

De prentenboeken worden opgeborgen,
er zijn geen spelletjes voor kinderen om te spelen,
Geen goede nacht kus, geen gebeden om te horen,
dat hoort allemaal bij vroeger.

Mijn handen die ooit bezig waren, liggen nu stil,
de dagen zijn lang en moeilijk te vullen,
Ik wou dat ik terug zou gaan en het zou doen,
de kleine dingen die je me vroeg!

~~ Auteur onbekend ~~

Prioriteiten - Kind

Laptop batterijen

Citaten over zussen

Gedichten over kinderen

Brother Offertes

Sisters and Brothers Poëzie

Familie Gedichten