Geef het door zoals het is

• Mei 5, 2024

Ik schrijf vaak over de bijeenkomst van mijn favoriete vrouwen omdat het zoveel goede aandelen biedt. Hoewel er altijd nieuwe gezichten zijn, zijn er die waarop ik kan rekenen om er elke maandag van het jaar te zijn. Zelden hebben we ooit enige controverse. Slechts eenmaal in de afgelopen paar jaar heeft deze groep elkaar ontmoet, hebben we een uitdaging gehad en het werd die avond met een groepsbewustzijn opgelost na de vergadering.

Een paar weken geleden lazen we een traditie uit "Twelve Steps and Twelve Traditions". De tradities zijn nooit de meest opwindende dingen geweest om te lezen en te bespreken, maar het lijkt erop dat we altijd een aantal uitstekende observaties of nieuwe inzichten krijgen over hoe de traditie op ons individueel van toepassing kan zijn.

De vergadering verliep zoals gewoonlijk. Het is een ticketvergadering, dus als je ticket wordt opgeroepen, kun je slagen of delen. Het ticket van een relatieve nieuwkomer werd genoemd. Ik geloof dat ze meer dan 30 dagen nuchter is geweest, maar ik denk niet dat dit haar eerste poging is. De reden waarom dit belangrijk is, is omdat ik niet zeker weet of ze ervan overtuigd is dat het programma voor haar zal werken. In voorgaande weken had ze altijd gesproken over hoe moeilijk het was om nuchter te blijven, maar bedankte de vrouwen die haar hielpen.

Toen ze deze week met haar deel begon, schrok ik van wat ze zei. Ik ga dit parafraseren omdat ik me de exacte woorden niet herinner, maar ze zei: "Dit spul moet worden herschreven. Het is zo ouderwets en verouderd ... 'Ik denk dat mijn mond niet alleen viel door wat ze zei, maar ook hoe ze het zei. Op zichzelf is het niet meer dan een mening en die hoef ik niet te delen. Maar de blik op haar gezicht en het geluid van haar stem deden me geloven dat ze niet alleen dacht dat het passé was, maar ook boos was.

Overspraak is niet toegestaan, dus op dat moment verliep de vergadering. Dat is totdat de vrouw die naast haar zat (iemand die ik nog nooit eerder had gezien) haar ticket had gebeld en na zichzelf voor te stellen niet alleen instemde met de eerste vrouw die had gedeeld maar verder ging. Ik parafraseer opnieuw, maar ze zei: "Ik denk dat iedereen zijn eigen programma moet hebben en nuchter moet blijven zoals ze willen. Het programma is verouderd en moet naar 2010 worden opgevoerd! ”

Ik ben, net als de meeste van mijn herstellende vrienden, geen oldtimers in termen van jaren van herstel. Ik zou graag willen denken dat we open staan ​​voor discussie over veel zaken in herstel in 12 stappen, maar dat het veranderen van de woorden in het Grote Boek, de Twaalf Stappen en Twaalf Tradities of enige andere van de goedgekeurde literatuur eerlijk gezegd nooit door de streep is gegaan. We weten dat sommige formuleringen gedateerd zijn. Shakespeare is ook, maar het werd niet herschreven om bij een nieuwe generatie te passen.

Het punt is dat het programma werkt als je het werkt. Hoe zou u een in de jaren 1930 ontwikkeld programma naar het jaar 2010 brengen zonder de kern te veranderen? Mensen zijn niet veranderd, maar de manier waarop we dingen doen, en omdat dit een tijdperk van directe voldoening is, krimp ik ineen bij de gedachte hoe we de stappen zouden werken. Ik voel een gevoel van troost in de overtuiging dat na al die jaren niets in het programma is veranderd. Bill W. en Dr. Bob en de rest van de vroege pioniers moesten geïnspireerd zijn door een hogere macht omdat niets anders eerder had gewerkt en sindsdien niets meer zo goed werkte.

Het is ook een 'wij'-programma. Dat is tenminste wat mij vanaf het begin werd verteld en heb geen reden gehad om mijn denken te veranderen. Ik heb het 'ik'-programma geprobeerd. Het werkte niet. Als iedereen zijn programma kan gebruiken zoals hij dat wil, werkt het technisch gezien niet. Ik blijf nuchter en de vrienden die ik heb blijven nuchter omdat het een 'wij'-programma is en om het op een andere manier te werken, zou zijn om aan onze nuchterheid geïsoleerd te werken. Voor velen van ons zou dat buitengewoon gevaarlijk zijn.

Ik wil ervoor zorgen dat je begrijpt dat ik het programma of de manier om nuchter te blijven niet veroordeel. We hebben allemaal onze eigen nuchterheid om aan te werken. Ik ben van mening dat denken in 12 stappen herstel een onderdeel van 2010 zou moeten worden, gevaarlijk denken is. Persoonlijk is er niet veel over 2010 dat ik zo ongelooflijk geweldig vind dat ik iets zou willen veranderen dat in een vraagteken werkt. We hebben zoiets kostbaars gekregen; iets dat ons leven heeft veranderd. Waarom zouden we die erfenis willen nemen en veranderen om aan de eisen van een modernere samenleving te voldoen? Het zou dan worden veranderd, opnieuw, en opnieuw, en opnieuw ...

Ik ben dankbaar voor de 12 stappen van herstel die ik kreeg en ik koester mijn nuchterheid. Er zijn veel dingen in het leven waar verandering nodig is. Dit is er niet een van. Voor diegenen onder jullie die elk programma omarmen dat de 12 stappen omvat, mijn dank voor het helpen om het in leven en gezond te houden. Het belangrijkste wat we kunnen doen is het doorgeven.

Namaste’. Mogen jullie je reis in vrede en harmonie lopen.

Video-Instructies: Rob Dekay - Geef Het Door (Mei 2024).