Moss Rose

• Mei 5, 2024

Mosroos, afkomstig uit Brazilië, heeft veel te bieden. Ook bekend als zonroos, rozenmos, postelein en portulaca, dit heeft levendige bloemen in verschillende kleuren. Deze omvatten wit, geel, oranje, paars en rood onder andere tinten en gradaties. Sommige zijn gestreept en tweekleurig.

Deze levendig bloeiende succulent kan verschillende toepassingen in de tuin dienen. Het kan ook worden gekweekt als een aantrekkelijke kamerplant in zonnige, goed verlichte kamers.

De planten zijn stevig en vereisen weinig verzorging. Plagen en ziekten zijn bijna onbekend.

Als ze in de tuin vrij kunnen groeien, vormen de meeste mosroosvariëteiten een afgeronde bladmassa, vijf tot zes centimeter hoog. De dikke, sappige bladeren worden gedragen op zachte, stevige stelen. Het gebladerte is vrij goed verborgen door de massa's van bloemen.

Er zijn zowel enkele als dubbele bloemen. Een fascinerend aspect van de bloesems is dat ze 's avonds sluiten net als de zon ondergaat. Ze zullen hetzelfde doen overdag als de wolken zwaar of regenachtig worden.

Het gebruik waar mosrozen door tuinders voor kunnen worden gebruikt, is zeer breed. Deze omvatten containertuinen voor patio's, balkons en vensterbanken zolang er voldoende ruimte is voor de planten om te gedijen.

In buitentuinen zijn dit grondknuffelende planten. Ze kunnen worden gebruikt in bloembedden en borders, met name als randplanten. Ze zijn ook geschikt voor droge hellingen. Voor jaarlijkse bodembedekkers kunnen ze worden gebruikt om grasvelden te vervangen.

Mosrozen doen het ook buitengewoon goed in rotstuinen en bieden spatten van kleur. Een ding om in gedachten te houden is dat de meeste planten zich heel gemakkelijk verspreiden. Om die reden zou ik ze niet aanbevelen voor formele tuinen, tenzij u de spreidende stelen wilt trimmen om ze binnen de perken te houden.

Omdat de planten droge omstandigheden verdragen, zijn ze een goede keuze voor planten onder bomen. Zorg er wel voor dat voldoende zon de grond onder de boom bereikt. Smalle bomen met hoge ledematen zorgen voor voldoende zonlicht. Degenen met zeer grote luifels doen dat niet. Onder de boom kunnen ze zich redden met minder water dan sommige andere bloeiende planten.

In de tuin staan ​​mosrozen normaal gesproken op een afstand van minstens 1½ voet, zo niet meer. Dit geeft de planten voldoende ruimte om zich te verspreiden zonder overbevolking te veroorzaken. Hoewel de planten niet specifiek zijn wat betreft grondsoort, vereisen ze wel goed doorlatende omstandigheden. Deze groeien in puur zand. Ze zijn eigenlijk heel geschikt voor kust- en strandaanplantingen. Ze bloeien in zandgronden met lage voedingswaarden. Het is niet nodig om deze planten te bemesten.

Hoewel deze normaal als eenjarige planten worden behandeld, kunnen mosrozen langer overleven als ze aan het einde van het groeiseizoen naar binnen worden gebracht. Gegeven een goede zonnige blootstelling binnenshuis, moeten ze blijven groeien.

Wat ik vaak doe, is de mijne laten sterven aan het einde van het seizoen als er vorst komt. Toen legde ik de mand in de kelder. De zaden die uit de plant zijn gevallen, zullen de volgende lente zelf ontkiemen om nieuwe planten te creëren. Het enige dat ik moet doen, is de mand op een warme plek in de lente uitzetten en water geven totdat de zaden ontkiemen. Dit duurt ongeveer vijf tot zes dagen.