Lifeline - Spraakgestuurde videogame

• Mei 1, 2024

Lifeline is een spraakgestuurd videospel voor de PS2. Je helpt een serveerster een ruimtestation te onderzoeken, aliens te doden en gasten te redden.

Voor de meeste Playstation 2-gebruikers is dit de eerste keer dat ze een microfoon / headset moeten kopen. Hoewel veel XBox-games (vooral XBox Live) uitgebreid gebruik maken van een microfoon, hebben maar weinig PS2-games deze stap gezet.

Op het eerste gezicht lijkt dit een ECHT cool idee. Je "bent" een man in het spel. Maar als een gast opgesloten in een monitorruimte, "beheers" je een vrouw echt, en vertelt haar wat ze moet fotograferen, waar ze moet controleren en wat ze moet doen. Het vrouwelijke personage is pittig en alert, hanteert haar pistool met gemak en plaagt met de mensen die ze onderweg tegenkomt.

De graphics zijn redelijk goed gedaan - de Honeymoon Suite heeft kamerhoge ramen die u een mooi uitzicht op de aarde geven, de kamers hebben een elegante, chique hotellook. Er zijn geen rijke details zoals in veel huidige XBox-games, maar je krijgt wel het gevoel dat je je in een space-hotel van de toekomst bevindt.

De bestaande geluiden hebben aandacht voor detail. Terwijl u over verschillende oppervlakken loopt, veranderen uw voetstappen. Meestal loop je gewoon door een leeg ruimte-hotel, dus er zijn niet veel omgevingsgeluiden, wat jammer is.

Maar wanneer je het spel daadwerkelijk begint te SPELEN, realiseer je je meteen de enorme beperkingen van de spraakherkenningssoftware. Je hele interface met de game is zoals je spreekt. Ze beginnen met een tutorial die gek is. Alles wat ze zeggen is "Goed" (of "uitstekend") als je het woord goed zegt, of "SLECHT!" als je het niet goed zegt. Ze vertellen je niet HOE je gemist hebt - te luid? Te zacht? Te hoog? Te laag? Te snel? Te traag? Ik heb dit spel met veel verschillende mensen geprobeerd en bepaalde uitdrukkingen - met name "shoot shoot shoot" en een andere "shoot reload" -sequentie - konden mensen gedurende 10 minuten of langer vastzetten. De game blijft maar "SLECHT" "SLECHT" "SLECHT" zeggen, wat eindeloos frustrerend wordt. De game lijkt gericht op de stemmen van kinderen, als we de toonhoogte van onze opdrachten verhogen en snel praten, slaat het uiteindelijk aan. Maar het frustratieniveau was toen al op een worp. Er was geen manier om een ​​woord of zin over te slaan.

Dit wordt nog erger tijdens het spelen. Ik geef toe dat het spel verslavend is, dus ik zou daar letterlijk 20 minuten zitten om een ​​bepaald item op een tafel te onderzoeken. "Chequeboek" zou ik zeggen. "Verlaat Kamer?" zou ze zeggen en beginnen te vertrekken. Er is een vertraging van 3 seconden waarbij je niets kunt zeggen en dan zeg je "CONTROLEER TABEL!" om haar terug naar de tafel te krijgen. Probeer het dan opnieuw. "Boeken controleren" - en nu gaat ze naar de badkamer.

De helft van het probleem is haar slechte vermogen om te begrijpen wat je zegt, zelfs als je extreem duidelijk en onderscheidend bent. De andere helft van het probleem is dat je niet WEET wat de dingen op het scherm zijn. Geval in punt. Op een gegeven moment ben je in een woonkamer en zie je verschillende items, waaronder een blauwe, gestreepte doos. Je kunt "selectievakje" of "selectievakje blauwe selectievakje" of "selectievakje gestreepte selectievakje" of iets anders proberen - en ze zal ook "Huh?" of ze zal je zin verkeerd interpreteren en ergens anders in de kamer ronddwalen. Het blijkt dat dit waar je naar kijkt een RATIES is en tenzij je dat zegt, zal ze er niet echt naar kijken.

Dit probleem treedt OVERAL op. Op één stoel staat een gebogen voorwerp. Het is een "helm" maar tenzij je die sprong van logica maakt, ben je gedoemd. In een andere kamer ligt een wit vierkant naast een bed. U kunt "document" of "papier" of "rapport" of een andere combinatie van woorden nutteloos proberen. Je kunt proberen "kijk onder bed" of "kijk bij bed" of "witte rechthoek" of "wit vierkant", en ofwel ze zal naar je kijken in geglazuurde onbegrip of je opdracht verkeerd interpreteren om ergens anders heen te gaan. Uiteindelijk kom je erachter dat dit ding een "laptop" is en ze probeert er echt naar te kijken - maar dat kan ze niet !!

Ik blijf spelen omdat ik wil weten of dingen beter worden. Maar dat doen ze nooit. Er zijn 'categoriegames' waarbij je om de beurt dingen benoemt - sterrenbeelden, eilanden in het Caribisch gebied, steden met voetbalteams. Maar het maakt niet uit hoe duidelijk u uw gekozen categoriekeuzes zegt - "Steenbok!" "Ram!" "Maagd!" ze zegt "sorry je verliest! Ha ha, ik win!" Het is gewoon ongelooflijk frustrerend.

Misschien zal er ooit een spel worden ontwikkeld dat WEL begrijpt wat je zegt - en dat grafische afbeeldingen bevat die goed genoeg zijn om te zien wat je in de eerste plaats probeert te doen. Maar wanneer je slechte grafische afbeeldingen combineert, geen mogelijkheid om op een ITEM in te zoomen (de zoomlens zoomt gewoon naar een willekeurige plek in het midden van het scherm), vecht je tegen problemen waar je de helft van de tijd niet kunt zien waar je tegen vecht, en een stem herkenningssysteem dat 20 minuten verspilt aan een onbelangrijk object in een kamer, test het spel zelfs de meest geduldige zenuwen van avonturenspelliefhebbers.

Een goed spel om te spelen om te zien in welke richting het avonturenspel gaat. Maar dit is NIET snel om te spelen. Wijs vele, vele dagen toe om hier doorheen te komen.

Koop Lifeline van Amazon.com