Het is OK om de pijn te voelen

• Mei 17, 2024

Dit lijkt sommigen misschien een vreemd onderwerp; ik vind het echter een noodzakelijk onderwerp om te verkennen. Overlevenden van kindermishandeling voelen vaak nog steeds emotionele pijn, als volwassenen. Toch kunnen ze ook het gevoel hebben dat ze zichzelf niet moeten toestaan ​​die pijn te voelen of ermee te confronteren. Het is alsof sommigen vinden dat ze gewoon verder moeten gaan en het moeten vergeten, omdat het gebeurde toen ze kinderen waren. Natuurlijk zijn er mensen die de overlevenden vertellen om het los te laten en verder te gaan. Degenen onder ons die kindermishandeling hebben meegemaakt, weten dat het niet mogelijk is om het gewoon los te laten. Doorgaan in ons leven kan niet gebeuren totdat we beseffen dat het OK is om de pijn te voelen en het te confronteren, onszelf toestemming te geven om te genezen.

Wanneer een kind wordt misbruikt, is het duidelijk niet toegestaan ​​zich uit te drukken of hoe zij erover denken. Ze kunnen hun dader niet eenvoudigweg vertellen om te stoppen. De persoon die de controle heeft over het leven van het kind, is zijn misbruiker. Vaak vertelt de dader het kind dat het niet kan huilen. Het kind wordt ook verteld om te zwijgen. Dit betekent dat het kind jarenlang opslaat wat het voelt. Het is niet ongewoon voor overlevenden van kindermishandeling om het tot ver in hun volwassen jaren opgesloten te houden. De vraag wordt dan wanneer het goed is voor de overlevende om de pijnlijke emoties te confronteren; aldus mijn titel.

Het is OK om de pijn te voelen. Het is OK om die pijn te voelen die je nooit eerder mocht voelen. De pijn verdwijnt gewoon niet vanzelf. Elke overlevende van kindermishandeling zal er op een bepaald punt in zijn leven mee te maken krijgen. Anders blijven de pijnlijke emoties zich binnen de overlevende opbouwen. De gevolgen van het misbruik verdwijnen niet eenvoudigweg of verdwijnen. Ze moeten worden aangepakt.

Wanneer je als overlevende de pijnlijke emoties begint te confronteren, kan het genezingsproces beginnen. Het is belangrijk dat u dit proces niet alleen doorloopt, maar met een vertrouwd persoon praat. Die persoon kan een therapeut, een familielid of een goede vriend zijn. Mijn enige suggestie is dat de persoon met wie je praat er een bent die je volledig vertrouwt met je pijnlijke emoties. Ze moeten een persoon zijn die luistert en je helpt om genezing in je leven te vinden. Als je eenmaal dat vertrouwde individu hebt gevonden, kun je beginnen met het verkennen van wat je voelt. Het is normaal om je intens gekwetst te voelen bij wat je hebt doorstaan. Het is OK om te huilen en de pijn los te laten.

Ik wil degenen onder u aanmoedigen die kindermishandeling hebben doorstaan. Ik begrijp hoe het voelt. Ik weet dat het erg pijnlijk is om te verkennen en te confronteren. Soms voelt het alsof wanneer je begint te huilen, als je je dingen herinnert die je hebt doorstaan, de tranen niet zullen stoppen. Het lijkt erop dat de tranen gewoon zullen stromen en niet stoppen. Ik beloof je dat wanneer je begint de pijn los te laten en te huilen, de tranen inderdaad stoppen. Ik begrijp ook hoe moeilijk het is om over de herinneringen te praten. Soms voelt het alsof het te pijnlijk is om daadwerkelijk te spreken over wat er is gebeurd. Het is echter OK om er niet alleen over te praten, maar ook om je emoties naar boven te laten komen.

Zodra die emoties naar boven komen, zijn er enkele dingen die je kunt proberen te doen om jezelf er doorheen te helpen. Als je van kleuren houdt, probeer dan een afbeelding te maken van hoe je je op dat moment voelt. Als je graag schrijft, probeer dan te schrijven over wat je op dat moment goed voelt. Maak je geen zorgen over grammatica of perfect Engels. In plaats daarvan gewoon schrijven. Schrijf over het geheugen. Schrijf op hoe het voelt om die herinneringen te onthouden. Praat erover. Praat met iemand die luistert.

Zodra je de pijnlijke herinneringen begint te verwerken, wordt het beter. Je zult een stap dichter bij genezing komen vanuit je pijnlijke verleden.

Video-Instructies: What are Self-Harm Behaviors? (Mei 2024).