Hoe aanbidden Bahá'ís aanbidding?
Het Bahá'í-geloof, ondanks al zijn nadruk op individueel en groepsgedrag, kwesties van gemeenschapsontwikkeling en voorwaarden voor het opbouwen van wereldvrede, is een diep mystieke religie. Het is misschien nog te jong om gestileerde rituelen te hebben ontwikkeld, en inderdaad, de stichter heeft niet zo veel voorgeschreven. Gebed, studie van de heilige teksten en meditatie over manieren om het Woord op iemands leven toe te passen zijn dagelijkse vereisten 's morgens en' s avonds.

De stichter, Bahá'u'lláh, schreef talloze gebeden en meditaties om zijn volgelingen te helpen bij het begrijpen en bereiken van een gebedsvolle houding. "Het belangrijkste dat altijd in gedachten moet worden gehouden, is dat Bahá'u'lláh ons, met uitzondering van bepaalde specifieke verplichte gebeden, geen strikte of speciale uitspraken heeft gedaan over aanbidding, hetzij in het [House of Worship] of elders. Gebed is in wezen gemeenschap tussen mens en God en overstijgt als zodanig alle ritualistische vormen en formules. " - Lichten van begeleiding, p. 460

Het fysieke formaat voor aanbidding wordt aan het individu overgelaten en kan sterk variëren van persoon tot persoon en van cultuur tot cultuur. Een Navajo in de bergen van Arizona kan bij dageraad opstaan ​​en de dag begroeten met elk van de vier richtingen bij zonsopgang, net zoals zijn voorouders generaties lang hebben gedaan. Een Arabier kan zich neerwerpen op een handgemaakt tapijt. Een mindfulness- en yogaleraar van mijn kennis gebruikt haar ochtendhoudingen om te veranderen in een houding van gebed. Een andere vriendin heeft in haar familiekamer in de kelder een kleine persoonlijke eredienst gemaakt, met een comfortabele stoel, een tafeltje met sjaal erover en een kaars. Het is haar terugtrekking uit de materiële wereld voor een paar minuten per dag. "Zeker, het recht om God te aanbidden op de manier waarvan men gelooft dat het juist is, is de grootste fundamentele vrijheid ter wereld? Anderzijds zou niemand zijn eigen overtuigingen aan een ander moeten opdringen ..." - Lichten van begeleiding, p. 223

Aanbidding is een intens privémoment in het leven van een gelovige, hoewel devotionele programma's deel uitmaken van het gemeenschapsleven van Bahá'í. Het ontwikkelen van iemands verbinding met God is persoonlijk, uitgevoerd in de privacy van iemands kamers, terwijl de verbinding met iemands gemeenschap kan worden verbeterd door gebedsmomenten te delen in sociale bijeenkomsten. Er is geen congregationeel gebed voor begrafenissen, geen oproep en reactie, geen geritualiseerd leiderschap. Individuen kunnen geopenbaarde gebeden aanbieden of lezen, de Heilige Woorden zingen of zingen, zoals ze kiezen.

Misschien uniek voor het Bahá'í-geloof is de leer dat werk dat wordt verricht in de geest van dienstbaarheid een vorm van toewijding aan God is: "Dit is aanbidding: de mensheid dienen en de behoeften van de mensen dienen. Service is gebed. A arts die de zieken dient, bijvoorbeeld, zachtaardig, teder, vrij van vooroordelen en gelovend in de solidariteit van het menselijk ras, geeft hij lof. " - Lichten van begeleiding, p. 286

Voor Bahá'ís zijn aanbidding en gebed fundamentele dagelijkse activiteiten. "Voor de kern van religieus geloof is dat mystieke gevoel dat de mens met God verenigt. Deze staat van spirituele gemeenschap kan tot stand worden gebracht en onderhouden door middel van meditatie en gebed. En dit is de reden waarom Bahá'u'lláh zoveel heeft benadrukt het belang van aanbidding. Het is niet voldoende voor een gelovige om alleen de leringen te aanvaarden en na te leven. Hij moet bovendien het gevoel van spiritualiteit cultiveren dat hij hoofdzakelijk door middel van gebed kan verwerven. ' - Lichten van begeleiding, p. 506

Video-Instructies: Wat er gebeurt tijdens aanbidding // Bijbelstudie // Robin Prijs (Mei 2024).