Historische onderstam wijngaard ontdekt
Toen Anton Nel zijn functie als docent wijnbouw aan het Landbouwinstituut Elsenburg begon, kreeg hij een kantoor toegewezen in een lang bakstenen gebouw van één verdieping met een tinnen dak. Zijn kleine kantoor bevindt zich aan de ene kant, de andere heeft rijen stalen banken met metalen krukjes waar studenten naar lezingen luisteren en experimenten doen. Daartussen zijn kleine open betonnen gistingstanks, persen, ontstoppers en alle andere apparatuur die nodig is voor een wijnmakerij.

Het gebouw, bereikbaar via een rode modderweg, ligt op de helling van een lage heuvel omringd door wijnstokken. Elsenburg ligt net ten noorden van Stellenbosch, in de premium Kaapse wijnlanden van Zuid-Afrika. Het is hier dat de wijnmakers en wijnbouwers van morgen hun vak leren.

Veel verschillende variëteiten worden hier gekweekt in kleine blokken, in de open lucht klaslokalen verzorgd door studenten. Shiraz staat naast Ruby Cabernet. Cinsaut naast de bijna uitgestorven Pontac.

Het komt aan het einde van de zomer en witte druiven en vroege rijpende zwarte variëteiten zijn geoogst. Ik pluk een grote Cinsaut-druif, proef hem en bekijk de zaden. Ze zijn nog niet bruin, wat betekent dat ze niet rijp zijn. "Ze hebben nog een week of twee nodig," vertelt Anton me.

Tussen de blokken vond Anton er een die eruit zag als een woestenij. De grond was bedekt met hangende wijnstokken van verschillende soorten met ongewoon kleine bladeren. Er waren lange palen, maar hun trellisdraden waren gebroken. "Toen het te overwoekerd werd, reden ze met een kotter over de grond en sloegen ze alles terug," zei Anton.

Anton was geïntrigeerd door namen, zoals Rupestris du Lot en Riparia Gloria de Montpellier en codes zoals 333 EM, 4 401 en 107-11, gekrast op metalen tags op de palen. Er zijn 24 rijen van 12 wijnstokken. Elf rijen bevatten 6 van elk van de twee variëteiten, wat betekent dat hier 35 verschillende variëteiten zijn geplant, hoewel niet alle hebben overleefd.

Anton herkende namen als Jacquez en Richter maar anderen waren onbekend. Hij realiseerde zich dat deze vreemde vergeten planten onderstamwijnstokken waren. Maar wie heeft ze geplant en waarom?

Onderstammen waren - en blijven - de oplossing voor de destructieve phylloxera-bug die de wortels van de Vinifera-wijndruivensoort vernietigt. Phylloxera verspreidde zich vanuit Amerika om Europese wijngaarden in de tweede helft van de 19e eeuw teniet te doen. Inheemse Amerikaanse wijnstokken bestaan ​​naast phylloxera, en men realiseerde zich dat de enige manier om voortreffelijke wijnen te blijven maken, was het fruit dat een deel van Vinifera-wijnstokken droeg, te enten op de wortels van Amerikaanse wijnstokken. En dat is wat er nu gebeurt in bijna elke wijngaard ter wereld.

Net zoals er veel wijndruivenrassen zijn, zijn er veel verschillende onderstamwijnstokken, allemaal afstammelingen van wilde Amerikaanse wijnstokken. De uitdaging is om de juiste te vinden die past bij de bodemgesteldheid waar het moet worden geplant en om de variëteit aan te passen die daarop moet worden geënt.

Phylloxera arriveerde in 1886 in Zuid-Afrika. Veel experimenten werden uitgevoerd om geschikte onderstammen te vinden en onderstamwijngaarden werden geplant om entmateriaal te leveren.

Elsenburg testte de geschiktheid van de onderstam en entte wijnstokken op grote schaal voor de wijnindustrie.

In 1937 besloot professor Chris Theron, de Dean of Oenology aan de Universiteit van Stellenbosch en docent aan Elsenburg, een bibliotheekblok met onderstammateriaal in Elsenburg te planten. Dit was bedoeld als bescherming voor het geval een toekomstige ramp de wijngaarden van de industrie zou treffen.

Anton Nel kreeg toegang tot de notitieboekjes van professor Theron van zijn afstammelingen en ontdekte het handgeschreven diagram van Theron van deze back-up rootstock-wijngaard. De namen van de wijnstokken en hun posities kwamen exact overeen met de tekens op het verlaten blok.

"Deze wijnstokken zijn bijna 80 jaar verlaten," zei Anton. "Ze zijn niet bewaterd, gemest, verzorgd of gesnoeid. Het is de oudste onderstamwijngaard in Zuid-Afrika en er zijn variëteiten die onbekend zijn. Vanwege de gewoonte om dan zaden te planten, zijn sommige wijnstokken misschien niet zoals vermeld, maar uniek. "

met meer dan 100 wijnetiketten en de verhalen erachter, en PINOTAGE: Behind the Legends of South Wine´s Own Wine die het verhaal achter de Pinotage-wijn en -druif vertelt.

Video-Instructies: Geënt op de wijnstok (Mei 2024).