Het verhaal van Gomer in de Bijbel is een vreemd verhaal. Ze was getrouwd met de profeet Hosea. De oudtestamentische profeten werden vaak door God geïnstrueerd om zijn boodschap aan zijn volk uit te dragen. Hosea's huwelijk met Gomer symboliseert God die zich verenigt met een onheilig volk.

Hosea diende de natie Israël terwijl het een verdeeld koninkrijk was. Israël was het noordelijke koninkrijk. Juda was het zuidelijke koninkrijk. Hosea was in Israël aan het einde van de welvarende maar immorele regering van Jerobeam II. De hogere klassen genoten van voorspoed, maar ze waren zondig. Ze onderdrukten de armen en lieten heidense goden de samenleving infiltreren. Ze waren materieel welvarend maar geestelijk verarmd. Israël had zich afgewend van hun ware God.

God zei Hosea met een overspelige vrouw te trouwen, die zichzelf zou prostitueren. Dit was om Israëls ontrouw te tonen aan haar man, de Here God. Dus Hosea trouwde met Gomer. Gomer's vader was Diblaim, wiens naam de betekenis heeft van iemand die volledig aan sensualiteit is gegeven. Ze was misschien niet overspelig toen ze met Hosea trouwde, maar ze werd snel de dochter van haar vader.
Gomer is bevallen van drie kinderen terwijl hij getrouwd was met Hosea. Er wordt aangegeven dat hij niet de natuurlijke vader van deze kinderen was. God had hem gezegd dat Gomer ontrouw zou zijn.

God gaf Hosea de namen om zijn kinderen te geven. Elk van de namen toont de reactie van God op de ontrouw van Israël. De eerste zoon zou Jizreël worden genoemd, omdat God snel Israël zou straffen voor een bloedbad in Jizreël.

Het tweede kind, een dochter, zou Lo-Ruhamah worden genoemd omdat God niet langer liefde voor Israël zou tonen. Lo-Ruhamah betekende 'niet geliefd'.

Het derde kind, een andere zoon, zou Lo-Ammi worden genoemd omdat Israël niet langer Zijn volk was en Hij niet hun God was. Lo-Ammi bedoelde "niet mijn volk."
Gomer zou haar overspelige levensstijl voortzetten totdat haar leven zo moeilijk werd dat ze zou willen terugkeren, hoewel ze haar ware echtgenoot nog steeds niet zou erkennen. Niettemin zou Hosea nog steeds een trouwe echtgenoot voor haar zijn.

Het oordeel kwam naar Israël. Het werd veroverd door Assyrië in 722 v.Chr. Israël zou de straf voor zijn ontrouw verdragen, maar God zou trouw zijn en Israël zou uiteindelijk naar Hem terugkeren.

We lijken erg op Gomer. We hebben één trouwe God en Vader, maar we zijn ontrouw. We geven andere goden meer tijd en autoriteit dan we onze Schepper geven. Die goden kunnen werkelijke religies of overtuigingen zijn of ze kunnen materiële bezittingen zijn, sportteams, fysiek comfort, recreatie, of zelfvoorzienend zijn zonder erkenning van Degene die ons in staat stelt. Hoewel het leven goed is, gaan we door met ons overspel. Wanneer het leven moeilijk wordt, rennen we vaak uit wanhoop terug naar God. Is het niet veel gemakkelijker om te bidden als er ziekte, een financieel probleem of een andere tragedie is? Hoeveel beter zou het zijn om zich uit dankbaarheid tot God te keren in tijden van voorspoed?

Zelfs in onze ontrouw is God trouw. Hij biedt redding zodra we ons tot Hem wenden.

De naam Gomer betekent voltooiing, als een indicatie van volledige slechtheid of groot overspel. Ze is een symbool van Israël, het noordelijke koninkrijk toen het volledig zondig was.

Lees over Gomer in het boek Hosea.



Klik hier


Video-Instructies: Is de Bijbel vrouwonvriendelijk? (Mei 2024).