Franse vrouwen - Achter de gevel

• Mei 4, 2024

Stap in een metro of duik in een druk café en stoïcijnse gezichten zullen je verwelkomen met evaluatieve blikken. Dan zullen ze je met een laatste blik in je ogen ontslaan. Ik heb mezelf getraind om te reageren met een weerspiegeling van hun deadpan-starende blik, waardoor glimlachen met gesloten mond alleen worden geflitst als dat gerechtvaardigd is.

Hoewel niet ieders uitdrukking grenst aan passief, zijn de toothy grijnzen die Texanen gebruiken voor groeten niet meer in omloop in Parijs. Om dit fenomeen te verklaren, geven sommigen de temperatuur de schuld. Ze veronderstellen dat de ijskoude ontvangst van vreemden, die door buitenstaanders vaak als snobisme wordt gezien, te wijten is aan de lange winters die Parijzenaren doorstaan, terwijl de zonnige zuidelijke ontvangst een nagalm is van het warme klimaat. Dit is moeilijk te valideren wanneer de zomertemperaturen in Parijs tot drievoudige cijfers zijn gestegen, vergelijkbaar met die in het zuidwesten. De chaleur, of ondraaglijke hitte, gecombineerd met een gebrek aan airconditioning in dit oude wereldland maakt me uitgeput, minder de energie om een ​​glimlach te forceren.

Fysiek uiterlijk is een hulpmiddel dat Franse vrouwen gebruiken om de waarde te beoordelen. We hebben het niet alleen over schoonheid, maar meer over het kostuum waarin men is gehuld. Een amie, een vriendin die toevallig een Franse arts is, deelde onlangs een verklarende anekdote over de reden waarom ze de bescheiden manier verkiest waarmee mensen in de VS worden beschouwd Toen ze de balie van Air France benaderde, kreeg ze een punt te horen: ' Madame, de rij voor coachklasse is er. " Het was duidelijk voor de vrouw die achter het bureau zat dat de rugzak die ze droeg het bewijs was dat ze niet thuis hoorde in het zakelijke gedeelte. Met een eenmalige waarde wordt uw waarde beoordeeld op basis van het merk van de tas die u draagt. Hoewel mijn vriend gelooft dat deze objectiviteit minder een stigma is in de VS, schrijf ik het toe aan een verschil in klantenservice. In Amerika gedijt de kapitalistische cultuur bij het behagen van de consument, terwijl in Frankrijk de klantenservice niet bestaat in het bedrijfsleven. Hoffelijkheid wordt behandeld met gierigheid op basis van een oordeel over uiterlijk.

Misschien is het te wijten aan het gewicht dat op het uiterlijk wordt gelegd dat de Franse vrouw, net als alle vrouwen, uiterst bewust is van hun figuur. De manier van denken waarmee ze het evenwicht handhaven, wordt uitgelegd in de roman van Mireille Guilliano: 'Franse vrouwen worden niet dik, het geheim van eten voor plezier'. Elke uitspatting wordt in evenwicht gehouden door een klein offer. In plaats van jezelf te beroven van waar je naar op zoek bent, geniet je er met mate van. Om de beladen calorieën van een patisseriecake tegen te gaan, gaat u de trap op in plaats van met de lift te rijden, of vergeet u de volgende ochtend uw ontbijtcroissant. Geniet van de sensualiteit van dineren, of u nu een glas champagne drinkt of kunstig een bord presenteert. Trouw aan de titel, zijn Franse vrouwen over het algemeen erg in orde, hoewel ze de sportieve oriëntatie missen die veel Amerikaanse vrouwen delen. Ze behouden hun vorm niet door zweterige sessies in de sportschool, maar met portiecontrole en het lopen naar en van opdrachten die hun langzamere levensstijl toelaat.

Na mijn verhuizing naar Parijs in mijn late jaren twintig, werd de noodzaak om Frans te leren spreken duidelijk. De eenvoudige vreugde en glimlach waarmee ik eerder gemeenschappelijke vrienden had begroet, is uitgegroeid tot een boeiend gesprek. Dezelfde vrouwen die afstandelijk leken en ervoor kozen om te zwijgen in plaats van het beetje Engels te spreken waarmee ze vertrouwd waren, delen nu een mondvol. Ik ben gedwongen om oordelen te herwaarderen nu ik ben gaan beseffen dat hoewel Franse vrouwen langzamer opwarmen tot nieuwe kennissen, zodra een vriendschap is gesloten, er een goede band is gesmeed.

Als ik thuiskom voor vakantiebezoeken aan Texas, vertelt mijn moeder hoe mijn maniertjes anders zijn geworden. Er is iets meer gereserveerd dat na een paar dagen onder haar hoede verdwijnt. Na verloop van tijd assimileert mijn aard met mijn omgeving. Wanneer mijn moeder met scheve ogen zegt: "Melissa, je lijkt heel Frans!" Ik zal je bedanken, wetende dat ik net als de Franse vrouwen veel te geven heb, maar ik zal een beetje waken voor nadat ik je heb leren kennen.

Video-Instructies: Highlights: OranjeLeeuwinnen - Frankrijk (Mei 2024).