Rust en stilte vinden

• Mei 7, 2024

Als vrouw ben je het middelpunt van het gezinsleven. Je bent misschien een alleenstaande moeder of de vrouw van een man die zijn werk verteert. Je bent misschien een verzorger. Wat uw rol in het leven ook is, de activiteit draait om u.

Heb je je ooit een verkeersagent gevoeld? Je staat in het midden van het huis met armen zwaaiend in alle richtingen, schreeuwend, - Ga rechtdoor. - Kom maar. - Hou op! - Ga links, ga links! - Als er een crash is, zoals vaak het geval is, omdat het tegemoetkomende verkeer niet altijd uw aanwijzingen opvolgt, komt alle beweging tot stilstand terwijl u het puin opruimt.

Je hebt plichten. U bent niet alleen verantwoordelijk voor voeding, kleding, schoonmaak, het organiseren van schoolroosters, doktersafspraken, kerkactiviteiten - de lijst gaat maar door - u bent vaak verantwoordelijk voor een deel, zo niet alle, van het maandelijkse inkomen om rekeningen te betalen en boodschappen te kopen. En vergeet niet dat u het milieu moet redden. "Nee. Het blik gaat in de recycling, niet het afval."

Soms wil je beide handen overgeven en schreeuwen: "Ik ben gestopt!"

Klinkt bekend?

Ik ben vaak naar een vers in Jesaja gegaan en verlangde naar verlichting. In context; Israël raakte in paniek over de naderende invasie van een vijand. De profeet Jesaja gaf hen deze boodschap.

"Bij terugkeer en rust zult u behouden worden;
In stilte en in vertrouwen zal je kracht zijn. " Jesaja 30:15 (ESV)

Ik heb me altijd op de woorden gericht rust uit en rust, maar het comfort van die meditatie is vluchtig want ik ben snel terug in mijn verkeersagent positie.

Als ik de Schrift nader bekijk, zie ik dat ik een belangrijke zin heb genegeerd. Het laatste deel van vers 15 geeft mij de kern van het probleem. "Maar je was niet bereid." Israël keek naar aardse machten voor bescherming. Ik kijk naar mezelf. Ik houd koppig vast aan het volle gewicht van de verantwoordelijkheid met de gedachte dat als ik loslaat alles zal vallen.

In dit vers vraagt ​​God me terug te keren naar Hem voor kostbare rust. Ik moet de stap zetten. Ik moet de verantwoordelijkheid opgeven. Hij zegt dat ik mijn geest en emoties kan kalmeren en op Hem kan vertrouwen. Hij herinnert me eraan dat hij de leiding heeft. Of het verkeerspatroon soepel verloopt of uiteenvalt in chaos. God is en heeft altijd de controle gehad.

Het leven in mijn huis gaat door met zoveel activiteit als altijd en het zal niet gemakkelijk zijn om verantwoordelijkheid op te geven. Elke ochtend, voordat ik de hoed van mijn politieagent op doe, neem ik de tijd om met God te spreken. Ik zal hem zeggen: dit zijn mijn taken en zorgen voor de dag. Jij neemt de verantwoordelijkheid omdat ik hier ga rusten op deze comfortabele, warme plek. Ik luister de hele dag naar je stem en ik zal actie ondernemen terwijl je me stuurt. En, God, als het verkeer alle kanten op gaat, vertrouw ik erop dat je een plan hebt en krachtig genoeg bent om het te bereiken. "

Video-Instructies: Stilte Vinden in Jezelf l Geleidemeditatie l Roos Plagge (Mei 2024).