Oost-Friesland en zijn theecultuur

• Mei 17, 2024

Koude wind heeft altijd de manier van leven in de steden en het platteland van Oost-Friesland, Noordwest-Duitsland, beïnvloed. Het is een mengeling van wadden langs de kust, dijken met vuurtorens, weiden, bossen, meren, ongerepte zandstranden en heidevelden, met eeuwen oude zeetradities, vissen en landbouw.

Er zijn kastelen, oude kerken en abdijen. Dorpen gebouwd op kunstmatige terpen, oude windmolens, kanalen en een rijkdom aan flora en fauna die het platteland bedekt. En in de hele regio maken historische tradities deel uit van het dagelijks leven.

Een daarvan is Friesentee, "Friese thee" met zijn theeceremonie.

In tegenstelling tot de rest van Duitsland, waar koffie populairder is dan bier, is de nummer één drank voor East Friesens hun thee, en er is een enorme selectie om uit te kiezen. Met een gemiddelde van 300 liter, meer dan 80 gallons, per persoon per jaar, drinken ze twaalf keer zoveel als andere Duitsers, en staan ​​ze op de eerste plaats in het World Tea Drinkers Championship.

Koffie heeft wel een paar fans in Ostfriesland, maar iedereen die thee afwijst staat bekend als een "Koffjenöös" ... een koffie-neus.

Thee is zo stevig geworteld in de Oost-Friese cultuur dat tijdens de Tweede Wereldoorlog Oost-Friezen de enige Duitsers waren die extra rantsoenen kregen. Beginnend met 20 gram per maand voor iedereen ouder dan 35 jaar, werd dit rantsoen later verhoogd tot 30 gram omdat ze klaagden dat het niet genoeg was, en bovendien kregen ze ook "Teetabletten". Snoep gemaakt van suiker met theesmaak.

De traditie van het drinken van thee is gebaseerd op een oud Fries spreekwoord "Dree is Ostfriesenrecht" - Een Oost-Fries heeft er drie. Dit betekent drie kopjes voor elk van de vier pauzes die elke dag plaatsvinden.

Beginnend met 'wakker worden' of 'opwarmen' vroeg in de ochtend; nog een voor de middag, het "Elf'rtje"; één in de middag rond 15.00 uur, gemengd met rotssuiker en room of, vooral op een koude winterdag, met Koem, een lokaal gedistilleerde rum. Om de dag te beëindigen, na 20.00 uur, een thee die vaak met kruiden wordt gebrouwen.

Als je geniet van een warme kop Friese thee, weg van een altijd aanwezige Noordzeewind, die "Windlopers" vormen, de wind gebogen bomen langs de straten, is het gemakkelijk voor te stellen hoe de traditie groeide onder de vrouwen van 18e-eeuwse zeevarende mannen, die vertrokken hun koude en vochtige huizen aan de kust om elkaar op harde winterdagen een paar uur te ontmoeten.

Thee werd voor het eerst naar Europa gebracht door de Nederlandse Oost-Indische Compagnie in 1610, Freisland deelt een grens met Nederland en werd aan het begin van de 18e eeuw aan de Friezen geïntroduceerd. Ze dronken het als een alternatief voor de alcohol die hun calvinistische cultuur afkeurde; en gebruikte het ook als medicijn.

De goede gezondheid en het lange leven van de Japanners en Chinezen, die de handelaren en ontdekkingsreizigers hadden ontmoet en beschreven, leken thee te laten zien als een soort magisch kruid dat de weerstand tegen ziekten verhoogde en alle kwalen genas; van hoofdpijn en maagproblemen tot stress. Bovendien bleek kokend water het veiliger te maken om te drinken, terwijl het gebied zich op een lage hoogte bevindt en veenachtige grond heeft, waardoor thee de zoute, aardse smaak van het lokale water vermomde.

"Opwachten un Tee drinken" is een ander spreekwoord in Oost-Friesland; "Wacht en zie en drink wat thee", en het vat de ontspannen en "gemütlich", gezellige, levensstijl van de regio samen.

Vooral tijdens het frequente winderige, regenachtige weer.

Niettemin is het hele proces van het brouwen en drinken van Friesen thee bijna een heilig ritueel, een theeceremonie vol traditie, etiquette en bijgeloof.

De traditionele thee zelf is een sterke mix van zwarte thee met een moutige, kruidige en aromatische smaak, gemengd met verschillende "geheime" recepten, en voornamelijk second flush Assam met vrij kleine hoeveelheden Sumatra, Java, Darjeeling en Ceylon thee.

Elk jaar, nadat de thee is geoogst en is aangekomen in Duitsland, proberen theetesters tot 400 verschillende soorten per dag, allemaal van verschillende plantages en gebieden in de wereld. Kies vervolgens tussen tien en twintig verschillende theesoorten om de unieke Friese smaak te verkrijgen.

Er is nogal een ceremonie betrokken bij het maken van die kop thee, die altijd wordt geserveerd met speciale suiker en room.

Kluntjes zijn grote, enkele heldere kristallen van bruine of witte suiker die onmogelijk te bijten zijn, moeilijk te zuigen zijn en in de thee achterblijven.

De "lagere klassen" konden het zich in de vroege dagen van de Europese productie niet veroorloven suiker te kopen van bieten, maar ze verzamelden het residu van de bodem van suikervaten waar het siroop van siroop was gestold tijdens het raffineren. Deze stukjes suiker, Kluntjes, werden gekoesterd en elke kleine klont moest in verschillende kopjes thee worden gebruikt, waarna alles wat in de kop overbleef aan kinderen werd gegeven als traktatie.

Het vinden van crème was eenvoudig omdat de meeste huishoudens een geit hadden, maar tegenwoordig wordt een speciale koeienroom gebruikt die niet buiten Oost-Friesland te vinden is; hoewel enkele crème een uitstekende vervanger is.

De theeceremonie

Verwarm eerst een keramische theepot met kokend water en leeg deze
Doe de theeblaadjes in de verwarmde theepot, een theelepel voor elk kopje en een extra lepel voor de pot
Giet water dat aan de kook is gebracht, maar niet mag koken, op de bladeren totdat ze bijna bedekt zijn
Steile het gedurende drie minuten en je zult een "stimulerend" brouwsel hebben, gedurende vijf minuten een "kalmerende" - heel sterk - een
Vul de pot met kokend water
Doe meerdere Kluntjes in elke beker, een voor een, omdat te veel in één keer stoppen erin wordt verondersteld pech te brengen. Deze zullen knetteren als de beker vult met thee die door een zeef is gegoten en dat geluid is het begin van de ceremonie.
De room wordt "op de thee" gezet met een speciale roomlepel langs de rand van de beker en laat deze van rechts naar links morsen. Geen echte reden dat het gewoon traditie is. De koude room loopt over in de hete thee en heeft een troebel "Wulkje" -effect


Room is te overweldigend voor de meeste theeën, maar niet voor de Oost-Friese variëteit.

Geserveerd in speciale kleine Duitse porseleinen kopjes, vaak met een traditioneel ontwerp, mag het nooit worden geroerd omdat de echte ervaring voortkomt uit de drie verschillende smaaksensaties:

Eerst de crème, die "Sky" symboliseert en de maag bekleedt voor de bittere smaak van de thee; "Water" volgt, en ten slotte de zoetheid van de suiker "Land". En soms, vooral in het koude en winderige winterseizoen, rum.

De suiker moet in de bodem van de beker blijven, omdat deze onmiddellijk wordt bijgevuld totdat je minstens drie kopjes hebt gehad.

Een lepel moet in de beker worden geplaatst als je genoeg hebt gehad, anders is het signaal dat je geeft dat je meer wilt, zodat de beker constant wordt bijgevuld.

Friese thee gaat vergezeld van gekruide of boterkoekjes of bij speciale gelegenheden met een plakje Friesentorte, Friese slagroomtaart, met zijn lagen bladerdeeg, pruimenjam of puree en slagroom. Ondertussen wordt de niet-gespannen thee warm gehouden op een klein fornuis verwarmd door een nachtlampje totdat al die lepels in de kopjes zijn en deze theeceremonie voorbij is.

Voor iedereen die op tournee is in Duitsland en zich dan in Oost-Friesland bevindt "Nu is Teetiet"..........Nu is het theetijd.



Leer Oost-Friesland, Touristik GmbH Südliches Ostfriesland - Oost-Friese theeservies tafel instelling, Public Domain, Oost-Friesen Theemixfotograaf Frank van Anken - 'Kluntjes' Suikerkristallen, fotograaf Elke Freese - typisch Oost-Friese theekop met Ostfriesische Rose, een Oost-Fries roos, fotograaf Stefan Scheer - Courtesy de.Wikipedia

Video-Instructies: Greetsiel Niedersaksen (Ost Friesland) (Mei 2024).