Bela Lugosi tegen Boris Karloff
Het begon allemaal met "Frankenstein" (1931). Bela Lugosi had net zijn iconische rol als graaf Dracula in de klassieke monsterfilm van Universal Studios, "Dracula" (1931), beëindigd. Nu wilde Universal Studios de vaart erin houden met de release van meer monsterfilms. Het volgende zou een aanpassing van het zilveren scherm zijn van de roman van Mary Shelley, "Frankenstein." Ze wierpen onmiddellijk de Hongaarse acteur in de hoofdrol als monster van Frankenstein.

De productie kwam echter in de problemen als het ging om Lugosi's klachten over de afbeelding van het monster. In het oorspronkelijke schrift was hij een moordmachine en Lugosi geloofde dat het personage hem niet uitdaagde als acteur. "Ik was een ster in mijn land en ik zal hier geen vogelverschrikker zijn", zei Lugosi. Hij deed nog een stapje verder toen hij zei dat elke "half humoristische extra" de rol zou kunnen spelen. Hij werd steeds moeilijker te hanteren tijdens make-uptests met kunstenaar Jack Pierce. Lugosi was verontwaardigd omdat hij, wat hij dacht, zo'n zwaar materiaal op zijn gezicht moest dragen. Hij werd meteen van de set geschopt en iemand anders moest de rol vervullen.

Voer Boris Karloff in, die een relatief onbekende acteur was. Voordat hij in "Frankenstein" werd gegoten, had Karloff een paar stille films gemaakt, maar "Frankenstein" zou hem in supersterrendom katapulteren. De film verdubbelde de winst van "Dracula" aan de kassa. Een jaar later zou Karloff een ander iconisch monster spelen, Imohtep in "The Mummy" (1932). Ook zou Karloff zijn rol nog twee keer herhalen voor het einde van het decennium - "Bruid van Frankenstein" (1935) en "Zoon van Frankenstein" (1939) en minstens meerdere keren in de loop van zijn carrière.

Terwijl de ster van Karloff hoger steeg, bleef het filmaanbod voor Lugosi slinken. Er wordt aangenomen dat hij het besluit betreurde om "Frankenstein" ooit af te wijzen, daarom verbitterd over het succes van Karloff.

Maar de "The Black Cat" (1934) zou de eerste film zijn waarin Lugosi en Karloss samen zouden spelen. Het leek erop dat er al een rivaliteit was ontstaan ​​in de geest van het publiek. Gefabriceerd via de media van Hollywood, geloofde het publiek dat er een gespannen relatie op komst was. De publiciteitsstunt deed wonderen voor de box office en verdiende lovende kritieken voor "The Black Cat". De waarheid was dat beide acteurs hartelijk en professioneel tegenover elkaar waren. Ze zouden immers samen nog vijf films maken.

Hoewel er nog een kwestie is van de bitterheid van Lugosi tegenover Karloff, maar toen Karloff hoorde dat Lugosi in 1956 overleed, merkte hij op: "Arme oude Bela, hij was veel meer waard dan hij kreeg."

In 2012 zijn dochter van Boris Karloff, Sara Karloff en zoon van Bela Lugosi, Bela G. Lugosi, herenigd op het Turner Classic Film Festival met de vertoning van "The Black Cat." Tijdens het interview door "The Hollywood Reporter" bevestigden beiden dat de rivaliteit tussen hun vaders een hype was.