Soorten boeddhistische meditatie
Met een vastberadenheid
De meester onderdrukt zijn gedachten.
Hij beëindigt hun dwalen.
Zittend in de grot van het hart,
Hij vindt vrijheid.
- Boeddha in de Dhammapada (Shambhala Pocketbook-editie)

Meditatie is een belangrijk onderdeel van de boeddhistische beoefening, gekoppeld aan de componenten Right Mindfulness en Right Concentration van het Noble Eightfold Path. Meditatie is ook essentieel voor het ontwikkelen van Right Understanding - een directe, in plaats van puur intellectuele, kennis van de Vier Edele Waarheden.

Er zijn honderden verschillende boeddhistische meditatietechnieken, waarvan de meeste specifiek zijn voor een bepaalde tak van het boeddhisme, of zelfs een specifieke leraar. De meeste van deze technieken vallen echter in een van de volgende drie categorieën:

Rust of concentratie meditatie (Samatha Bhavana) - In deze vorm van meditatie begin je je te concentreren op één object van focus, in een poging je geest te vertragen en uiteindelijk te kalmeren. De meest voorkomende vorm van deze meditatie is gericht op je ademhaling - de sensaties die horen bij je ademhaling die in en uit je lichaam beweegt. Veel boeddhistische scholen gebruiken een vorm van ademmeditatie als begin van meditatie, voordat ze andere vormen onderwijzen. Op sommige scholen is ademmeditatie de enige vorm van onderwezen meditatie en verschillende niveaus van oefening, of dhyanasworden beschreven, gaande van de beginstadia van gedwongen concentratie naar een staat van pure onderdompeling in gelijkmoedigheid, terwijl de geest stilstaat en ontspant in puur zijn of bewustzijn. Ademmeditatie wordt ook vaak onderwezen voor stressmanagement, buiten een boeddhistische context.

Er zijn tientallen (zo niet honderden) andere vormen van concentratie-meditatie die op verschillende boeddhistische scholen worden onderwezen. In de vijfde-eeuwse Theravadin-tekst de Visuddhimaggaworden meer dan 40 verschillende focusobjecten beschreven en de tekst suggereert welke typen het beste zijn voor elk individu op basis van bepaalde persoonlijkheidskenmerken. Tibetaanse boeddhistische scholen nemen externe focusobjecten op, zoals mandala's en mantra's, waarvan sommige later in dit artikel worden beschreven.

Inzichtsmeditatie (Vipassana Bhavana) - Soms ook wel mindfulness-meditatie genoemd, deze vormen van meditatie gaan niet alleen over het stillen van de geest, maar over observeren het. Hoewel de instructies per school verschillen, is het algemene idee om gewaarwordingen, emoties en gedachten te noteren wanneer ze zich voordoen, maar ze door je hoofd te laten gaan zonder je eraan te hechten. Het doel is om directe kennis van vergankelijkheid te ervaren (anicca). Zowel bewegende als zittende vormen van Insight-meditatie worden aangeleerd.

Lovingkindness meditatie (Metta Bhavana) - Deze vormen van meditatie, ook wel compassie-meditatie genoemd, worden soms geclassificeerd als concentratievormen, omdat ze in eerste instantie gericht zijn op het sturen van gevoelens van compassie of liefde naar andere mensen en wezens. Dit gebeurt meestal op een progressieve manier, beginnend met het richten van deze gedachten op jezelf, vervolgens op familie en vrienden, en uiteindelijk op alle wezens. Deze vorm van meditatie komt veel voor in de boeddhistische tradities van Mahayana.

Hoewel de meeste meditatievormen kunnen worden gecategoriseerd als een van deze drie, kruisen sommige technieken en veel boeddhistische scholen onderwijzen er meer dan één, of combineren ze. Sommige scholen vereisen dat nieuwelingen voorafgaande praktijken uitvoeren en kennis van fundamentele boeddhistische principes ontwikkelen, voordat ze leren mediteren, terwijl anderen dat niet doen. Boeddhisme wordt meestal onderwezen in een leraar-student relatie, dus de meeste boeddhistische onderwijscentra hebben lessen specifiek over meditatie. Hoewel iedereen kan beginnen met zelfstandig te mediteren, vooral met eenvoudige concentratievormen zoals ademmeditatie, is het in de loop van de tijd dat de begeleiding van een leraar vaak nuttig is om de verschillende afleidingen die kunnen ontstaan ​​te helpen oplossen.

Omdat Zen en het Tibetaanse boeddhisme zo populair zijn in het Westen, zijn hier enkele vormen van meditatie die ze gemeen hebben:

Zazen - Dit is de Zen-term voor meditatie en zazen staat centraal in de Zen-praktijk, omdat Zen de nadruk legt op directe realisatie of satori. Er zijn variaties op hoe zazen wordt onderwezen, maar de twee hoofdvormen zijn koan meditatie, geassocieerd met Rinzai Zen-scholen, en 'van harte zitten' of shikantaza, geassocieerd met Soto Zen-scholen. In koan-meditatie overweegt een beoefenaar een schijnbaar niet-sensuele uitspraak of verhaal die zijn leraar hem heeft gegeven om een ​​niveau van bewustzijn te ervaren dat verder gaat dan rationele of lineaire kennis. Shikantaza-praktijk is vergelijkbaar met Insight-meditatie, waarbij een beoefenaar probeert te observeren en zich te vestigen op een niveau van bewustzijn dat niet wordt beïnvloed door oppervlakteactiviteit en categorisaties. Een uniek kenmerk van zazen in sommige scholen van beide takken van Zen is dat de ogen tijdens de oefening open blijven.

Mantra-meditatie - Mantra's zijn heilige geluiden en woorden die op een chant-achtige manier worden herhaald. Deze vorm van meditatie is gebruikelijk in Tibetaanse boeddhistische scholen, maar andere scholen nemen het ook op.Een veel voorkomende boeddhistische mantra is 'Om Mani Padme Hum', die niet letterlijk kan worden vertaald, maar wordt geassocieerd met de Boeddha van Compassie, Chenrezig. Hier is een artikel over meer boeddhistische mantra's.

Mandala of Yantra-meditatie - Mandala's en yantra's zijn beide vormen van religieuze kunst die heilige geometrie gebruiken om representaties van Boeddha's en de staten van realisatie waarmee ze geassocieerd worden te creëren. Door op hen te mediteren door zachtjes te staren, kan een beoefenaar met dit bewustzijn versmelten en deze toestanden zelf ervaren. Hier is een artikel over boeddhistische mandala's.

Chakra-meditatie - Hoewel chakra-meditatie vaker wordt geassocieerd met op hindoe gebaseerde kundalini-yoga, hebben sommige Tibetaanse Vajrayana-boeddhistische scholen hun eigen gerelateerde chakra-systeem en gebruiken ze chakra-meditatie. Het doel is om universele energieën te ervaren en samen te voegen die beschikbaar zijn via deze chakra's, waarbij geest, lichaam en geest worden getransformeerd in een vat van pure verlichting. (Zie dit artikel voor meer informatie over chakra's in het Tibetaans boeddhisme.)

Guru of Godheidsmeditatie - Ook het meest frequent gevonden in Vajrayana boeddhistische scholen, goeroe of godheidsmeditatie omvat het in eerste instantie visualiseren van een Boeddha of leraar buiten zichzelf, en zich vervolgens voorstellen als die Boeddha of leraar. Net als mandala-meditatie is het doel hiervan om de verlichte geest van deze leraar te ervaren of direct voor zichzelf te zijn, door de hoogste staat van meditatief dyhana.


Merk op dat dit artikel is opgenomen in mijn e-boek Inleiding tot het boeddhisme en boeddhistische meditatie.

Video-Instructies: 7 soorten meditatie en hun voordelen (April 2024).