Sint-janskruid

• Mei 3, 2024

Midden in de zomer is het tijd om Sint-Janskruid te oogsten. Dit kruid is echt een wiet, eeuwen geleden geïntroduceerd in Noord-Amerika vanuit Europa. Hypericum perforatum, beter bekend als St. Janskruid of Klamath Weed, is een overblijvende plant die voorkomt in vochtige, verstoorde gebieden in de westelijke Verenigde Staten.

Sint-janskruid medicinaal gebruik kan worden teruggevonden op zijn minst 2400 jaar. Genezers in het oude Griekenland en Rome zouden dit gemeenschappelijke kruid hebben gebruikt om boze geesten af ​​te weren. Europeanen bleven zijn eigenschappen gedurende millennia gebruiken om zenuwaandoeningen te verlichten.

In moderne tijden is St. Janskruid algemeen erkend als een alternatief voor farmaceutische antidepressiva. Hypericum, letterlijk vertaald uit zijn Latijnse wortel betekent "over een verschijning". Een tinctuur gemaakt van verse, geplette bladeren en bloeiende toppen kan worden gebruikt om gevallen van milde depressie te behandelen.

Kruidkundigen gebruiken dit kruid ook om zenuwpijn te behandelen. De tinctuur kan worden ingenomen of plaatselijk worden aangebracht om pijn en trauma te verlichten. Het heeft een geschiedenis van gebruik voor de behandeling van symptomen van hersenschudding, kneuzingen, getrokken spieren, multiple sclerose en gordelroos. Intern genomen, is het effect ervan op het centrale zenuwstelsel. Topisch toegepast, zijn geneeskrachtige eigenschappen gericht op specifieke zenuwontsteking.

Naast de toepassing ervan in vloeibare extractvorm, kan Sint-janskruid worden toegediend in olie, wat een goede actuele remedie voor pijntjes en kwalen produceert. Deze olie wordt rechtstreeks aangebracht op gebieden met zenuw- of spierongemakken en dringt de huid binnen om snelle verlichting te bieden, vooral in combinatie met Arnica en Poplar Bud.

Er zijn veel contra-indicaties voor het gebruik van sint-janskruid, die moeten worden overwogen. Verhoogde lichtgevoeligheid is er één. De meeste kruidenreferentiebronnen raden aan om langdurige blootstelling aan zonlicht of ultraviolet licht te vermijden tijdens het gebruik van sint-janskruid. Er zijn ook meldingen van veranderingen in de menstruatiecyclus wanneer dit kruid wordt gebruikt in combinatie met bepaalde anticonceptiepillen. Wanneer het intern wordt ingenomen, verstoort St. Janskruid naar verluidt de manier waarop het lichaam veel medicijnen via de lever verwerkt, dus voorzichtigheid bij het gebruik van dit kruid wordt sterk geadviseerd.

St. Janskruid groeit meestal in stands van meerdere planten en is gemakkelijk te identificeren. In bloei, leveren de 2-3 voet lange, multi-vertakte groene stengels een dop van goudgele bloemen op, gerangschikt in clusters. De bloesems bevatten vijf bloemblaadjes en een opzichtige verzameling gele meeldraden met paarse puntjes die rechtop uit het bloemcentrum verschijnen. De bladeren zijn tegenover, langwerpig tot elliptisch en zijn meestal minder dan een centimeter lang. Zowel bloemen als bladeren zijn bedekt met kleine zwarte stippen, die een stof genaamd Hypericum bevatten. Dit is de medicinaal actieve verbinding die verschijnt als een rode vlek wanneer bladeren of bloemen worden verpletterd.

Sint-janskruid verspreidt zich via wortelstokken en zaden. Eén plant kan tot 30.000 zaden produceren! De verspreiding van sint-janskruid is van agrarische zorg, vanwege de neiging om weilanden over te nemen. Het is onverteerbaar voor de meeste dieren en kan zich daarom ongecontroleerd verspreiden langs bermen, velden en open land. Sint-janskruid is voor sommigen een medicijn en voor anderen hinderlijk, het is nog steeds een kruid dat het waard is om te leren kennen.

DISCLAIMER: De auteur van dit artikel is geen kruidendokter of arts. Raadpleeg een arts voordat u medicinale kruiden gebruikt.

Video-Instructies: De geneeskracht van Sint Janskruid (Mei 2024).