Fysieke oorzaken van het zien van aura
In het heidendom en vele andere spirituele paden wordt de term 'aura' opgevat als het energieveld dat het menselijk lichaam omgeeft. In heilige kunst worden goden, godinnen en heilige mensen vaak afgebeeld met een hoofd- of full-body halo van kleur, meestal goud, paars of blauw, die de goddelijke energie om hen heen afbeeldt. In alledaagse gesprekken wordt van sommige mensen gezegd dat ze een 'Aura of power' of een 'Aura of mystery' hebben. Er zijn verschillende soorten aura, waaronder optische illusie, projectie van persoonlijke indrukken en werkelijke perceptie van het menselijke energieveld rond bewuste en, volgens sommigen, veronderstelde levenloze objecten.

De biofysische verklaring voor het zien van aura's rond dingen omvat breking in de lens van het oog en bij de hoornvlieslaag op het oppervlak van het oog. Het kan ook het gevolg zijn van de manier waarop het netvliespigment werkt. De hoornvlieslaag van het oog bestaat uit heldere huidcellen die onder sommige omstandigheden licht kunnen breken om het lichtjes te splitsen in kleuren op een manier die lijkt op een glazen prisma. Dit kan worden verhoogd door omstandigheden zoals astigmatisme waarbij het hoornvlies enigszins ovaalvormig is in tegenstelling tot de meer gebruikelijke ronde vorm. Dit jaar is een vierde laag van het hoornvlies genaamd "Dua's Layer" ontdekt die mogelijk ook een rol speelt bij dit type effect. De lens van het oog kan ook refractieve eigenschappen hebben die kunnen interfereren met de precisie van het gezichtsvermogen, een van de meest voorkomende is wanneer het eiwit erin kristalliseert. Dit gebeurt meestal als onderdeel van het natuurlijke verouderingsproces en is de belangrijkste oorzaak van staar in het latere leven. Maar vanwege letsel, genetica en biologische diversiteit kan het bij sommige mensen sneller gebeuren en kan het een halo rond objecten laten zien, of een reeks kleuren over en over wat een persoon ziet over elkaar heen plaatsen.

Na doorgang van het hoornvlies en de lens, plus de vloeistoffen in het oog (waterige en glasachtige humor) komt het licht aan op het netvlies waar een complex chemisch en kwantummechanisch proces plaatsvindt. Het netvlies bestaat voornamelijk uit twee soorten cellen, staven en kegels, genoemd naar hun vormen. Staven vormen het grootste deel van het netvlies met de kegels voornamelijk geconcentreerd in het centrale gebied. Staven zijn goed in het detecteren van vorm en beweging en werken goed in situaties met weinig licht. Kegels zijn verantwoordelijk voor de kleur in het gezichtsvermogen en zijn geconcentreerd in het centrale deel van het oog waar de lens wordt gefocust. Elke kegel heeft pigmenten erin die gevoelig zijn voor rood, groen of blauw, die worden gestimuleerd wanneer fotonen van die lichtfrequentie hem raken. Volgens de theorie van Trichromancy kunnen deze drie kleuren de kleuren vormen van de rest van het zichtbare spectrum dat de meeste mensen zien. Dit is hoe televisie- en computerschermen werken.

Het netvlies werkt met behulp van kwantumfysische principes en vertaalt de verschillende energieën die door lichtdeeltjes worden gedragen. Experimenten hebben aangetoond dat dit verklaart waarom het oog zuiver oranje licht niet kan onderscheiden van een mengsel van rood en geel licht dat alleen als oranje wordt gezien. Als het oog licht zou zien als een golf, zou het het verschil kunnen waarnemen tussen de pure kleur en de blend. Als iemand puur wit licht wil zien, moeten alle drie typen receptoren gelijk worden gestimuleerd, verschillen in stimulatie resulteren in de productie van kleurenzicht. Mensen die kleurenblind zijn, hebben een of meer van de soorten kegels die niet functioneel zijn of ontbreken, mogelijk een terugkeer naar eerdere genetische voorouders toen kleurvisie een minder belangrijk onderdeel van het leven was.

Als het pigment eenmaal is geproduceerd en blijft staren naar één kleur, of afbeeldingen die voornamelijk uit één kleur bestaan, kunnen de kegels van het oog overprikkeld worden en er tijdelijk gevoeligheid voor verliezen. Dit kan ertoe leiden dat nabeelden worden waargenomen in de tegengestelde primaire kleur als waar eerder naar werd gekeken als de persoon naar een neutraal gebied kijkt, zoals een blanco vel papier of een witte of crèmekleurige muur of deur. Als u bijvoorbeeld regelmatig naar een grote foto van een volledig rode boot kijkt en uw blik op een witte deur richt, ziet u meestal een groen nabeeld van de boot op de deur. Met een fel licht zoals een cameraflitser, of na een tijdje naar een kaarsvlam te hebben gekeken, zoals in sommige vormen van meditatie of visualisatie, zie je een gloeiende oliefilm gekleurde nabeeld voor een korte tijd als de overgestimuleerde kegels herstellen.

Het laatste deel van de fysieke vlakverschijnselen die ervoor kunnen zorgen dat aura's en kleuren rond mensen en objecten worden gezien, ligt in het zenuwstelsel zelf. Een van de meest voorkomende redenen waarom mensen kleuren zien, is te wijten aan een soort migraine die 'Aura Migraine' wordt genoemd en die in het gezichtsveld glinsterende kleuren zichtbaar maakt. Statistisch gezien heeft ongeveer 8% van de bevolking dit soort migraine, waarbij soms ook het gebied van de hersenen betrokken is dat de temporale kwab wordt genoemd. Dit is zeer, zeer, zeldzaam, zelfs binnen de genoemde kleine populatie, maar kan soms aanleiding geven tot volledige hallucinaties.De eerder genoemde kleurvlakken komen veel vaker voor en kunnen verraderlijk voorkomen zonder andere migraine-symptomen - zoals pijn - zodat de persoon die ze ervaart, kan geloven dat ze kleuren in werkelijkheid zien in plaats van als onderdeel van een persoonlijke neurale gebeurtenis.

Iets vaker voorkomend is een fenomeen genaamd ‘Synaesthesia’ / ‘Synesthesia’, of sensorische crossover tussen twee willekeurige zintuigen. Het is de bron van mensen die onder invloed zijn van medicijnen of suggesties melden dat ze geluiden of geurende kleuren zien. Synesthesie is zowel een aangeleerde als neurologische aandoening en kan gebeuren zonder dat de persoon zich hiervan bewust is. Toen ik hielp in mijn Pagan-winkel voor vrienden in Portsmouth, besloten we dat de meeste, zo niet alle, mensen die zeiden dat ze aura's zagen een vorm van synesthesie gebruikten. In hun geval hebben ze de lichaamstaal van een persoon, hoe ze zich kleedden en andere subtiele signalen opgepikt, en dit verwerkt tot een synesthetische uitstraling die ze dachten dat ze die persoon omringen. De kleuren die ze rondom het lichaam zagen, hingen af ​​van het soort persoon waarvan ze dachten dat ze naar hen keken, wat voor soort gezondheid ze dachten dat ze waren, en het systeem van aura-lezen waar ze over hadden gelezen of geleerd.

Na te hebben gekeken naar de mogelijke fysieke oorzaken van waarom mensen aura's rond andere mensen en objecten kunnen zien, kunnen we in het volgende artikel enkele van de meer esoterische oorzaken onderzoeken om het menselijke energieveld te kunnen waarnemen. Plus hoe het kan worden gebruikt in wichelroedelopen, genezing en de relatie met magie.

Video-Instructies: Knotters in de knel door vroege lente (Mei 2024).