Het partnerschap van Pitts en Todd

• April 29, 2024

Wanneer beroemde komische duo's en trio's worden genoemd, wie denk je dan het eerst? The Three Stooges. The Marx Brothers. Laurel en Hardy. Ma & Pa Waterkoker. Is het niet nieuwsgierig dat niemand het team van comediennes Thelma Todd en ZaSu Pitts lijkt te herinneren of te noemen?

Beide vrouwen wisten goed hoe ze komedie moesten maken voordat ze bij 'Laurel and Hardy' producer Hal Roach kwamen. Tegen de tijd dat Thelma Todd twintig jaar oud was, was ze door het publiek uit het stille filmtijdperk herkenbaar als een actrice die 'daar kon zitten en er mooi uitzien'. Vanwege haar glamoureuze uiterlijk werd Thelma bekend als 'Hot Toddy'. Maar met de komst van de "talkies" bleek Thelma niet alleen een mooi gezicht te zijn toen haar optredens in een paar "Laurel and Hardy" -scènes scene-stelen waren. Ze was ook in staat zich staande te houden tegen het zwaargewicht trio "The Marx Brothers" in niet één maar twee van hun films, "Monkey Business" (1931) en "Horse Feathers" (1932). Ondertussen had ZaSu Pitts een achtergrond met onder meer Vaudeville en werd hij alom geprezen voor haar dramatische werk in Erich Von Stoheim's "Greed" (1924) en haar komische werk in "The Dummy" (1929) en "Blondie at the Follies" ( 1932).

Het was producent Hal Roach die een aantal komische successen aan hem had toegeschreven, zijn grootste succes was "Laurel and Hardy." Voor zijn volgende project had hij zich een vrouwelijke versie van zijn beroemde duo voorgesteld en had hij er alle vertrouwen in dat het net zo succesvol zou zijn. Toen hij Pitts en Todd samenbracht, zei hij: "Ik denk dat jullie het kunnen redden." En dat deden ze. De basisplotlijn voor hun korte broek ging over twee meisjes die plezier hadden, in de problemen kwamen (meestal vanwege Pitts) en altijd een hilarische uitweg vonden. Het duo oefende een ongelooflijke komische timing en fysieke komedie uit met Pitts in de schijnwerpers voor de meeste fysieke grappen. Bijvoorbeeld, in een van Pitts / Todd shorts genaamd "Red Noses", bezoeken de meisjes een Zweedse spa om zich te ontdoen van hun verkoudheid en hilariteit ontstaat wanneer ze de vreemde dingen proberen. In een scène gooit Pitts zichzelf gevaarlijk op een mechanisch paard terwijl haar handen en voeten verstrikt zijn in de teugels en voetsteunen. Ondertussen gaat Todd opzij en lacht hysterisch om haar vriendin. En in de meeste van hun shorts, was er altijd iets belangrijks uit het raam gegooid zoals hun stoofpot in "Asleep In The Feet" (1933). Het team was zo succesvol dat Todd haar eigen café op Pacific Palisades, The Thelma Todd Palisades Café, kon kopen.

Na het maken van zeventien klassieke shorts splitste het team zich in 1933 toen Pitts besloot haar carrière elders voort te zetten. Pitts werd vervangen door Patsy Kelly en werd het nieuwe vrouwelijke comedy-duo. De samenwerking tussen Todds en Kelly veranderde in een ander soort chemie en karakter. Terwijl Pitts ze in de problemen bracht met haar nerveus onhandig gedrag, als haar vervanger, deed Kelly het met haar scherpe tong en onbezonnen houding. Ze maakten samen eenentwintig succesvolle shorts voor de plotselinge en mysterieuze dood van Todd. Haar oude partner Pitts had de begrafenis bijgewoond. Nadien vervolgde Pitts haar carrière met beroemde films als 'Life With Father' (1947). Haar laatste film was een telefoniste in "It is A Mad, Mad, Mad, Mad World" (1963) met andere klassieke komieken en acteurs, waaronder Mickey Rooney, Ethel Merman en Sid Caesar.

Het duo Pitts en Todd moet worden gerangschikt met de andere grote komische duo's omdat er een wereld van verandering gaande was in Hollywood en in het land. De vrouwelijke spelers van de filmstudio's moesten hun nieuwe rollen in de 'talkies' begrijpen toen de Grote Depressie zijn lelijke kop opstak en de personages van veel actrices verlegde om alleen maar rijke mannen te vinden. De Pitts and Todd-serie toonde vrouwelijke onafhankelijkheid op een gekke, leuke manier. Natuurlijk waren de scripts niet de beste, die vaak de korte shorts van 30 minuten met open eindes achterlieten, maar Pitts en Todd deden hun best om het materiaal te laten zien en deden dat altijd.