Ghostbusters (1984) Filmrecensie

• Mei 5, 2024

Geregisseerd door Ivan Reitman
Geschreven door Dan Aykroyd en Harold Ramis
Releasedatum: 8 juni 1984
Speelduur: 105 minuten
Editor's Rating: 4 van de 4 400-voet twinkies


Ik kan me eerlijk gezegd de eerste keer dat ik Ghostbusters zag me niet herinneren. Ik ben niet eens geboren toen het uitkwam, maar ik heb het zo veel op de filmkanalen en televisie bekeken dat het in mijn bewustzijn is ingebed zoals zoveel anderen van mijn leeftijd. Het kwam op het punt dat het niet eens meer grappig was, het is iets dat je hebt bekeken omdat je elke seconde van de film hebt onthouden en het gewoon inademt. ?

Hoe dan ook, Ghostbusters is een verhaal van Peter Venkman, Ray Stantz en Egon Spengler, drie collega's aan een schijnbaar prestigieuze New York University. Hun studies van de pseudowetenschap van het paranormale, naast Venkmans sluwe, con-artisty vibe, zorgen ervoor dat ze in de eerste vijf minuten van de film eruit worden geschopt. Venkman, altijd de optimist, besluit dat ze zich moeten bezighouden met het vangen van spoken voor zichzelf.

Hun nieuwe onderneming heeft met niets te maken. Na weken van proberen, is de enige klant die ze hebben Dana Barrett, een celliste in de New York Symphony. Ze gelooft dat haar penthouse spookt. Venkman gelooft dat hij haar graag wil achtervolgen. Maar wanneer Stantz en Spengler beseffen dat er iets is, beginnen ze haar fulltime te onderzoeken. Wanneer ze echter een echt telefoontje krijgen in een hotel met een geestprobleem, krijgt hun kleine operatie een enorme blootstelling. Binnenkort werken ze overal in de stad, met tv-commercials, merchandise, de hele tien meter. Alles gaat zelfs zo goed dat ze een nieuwe aanwerving aannemen, Winston Zeddemore. Hij is een man met rekeningen te betalen, niet noodzakelijk een man met interesse in het paranormale. Zijn Everyman-persona speelt goed genoeg af tegen Egon en Stantz, maar zijn oorspronkelijke karakter in eerdere versies van het script had hem als een militaire dierenarts met een versierd verleden, een tactische geest die een geweldige toevoeging zou zijn geweest aan het 'Busters'-roster. Zoals het is, haalt Ernie Hudson het meeste uit de rol, het leveren van een aantal memorabele lijnen en staande teen tot teen met jongens die twee keer zoveel tijd hebben.

Terwijl de geesten in de stad slechter worden, worden Venkman en zijn bedrijf met wrijving geconfronteerd door een vertegenwoordiger van de EPA, Walter Peck. Hij brengt verschillende geldige claims naar voren, waarop Peter hem vriendelijk zegt tegen de wind in te plassen. Ondertussen blijven ze de claim van Dana onderzoeken, die uiteindelijk enig licht werpt op een oude Sumerische legende van een god van vernietiging, Gozer, waarmee ze toevallig kampt. Blijkt dat Gozer zich voorbereidt op een ingang naar deze wereld, zodat ze deze kunnen vernietigen. Klinkt alsof de stad in de problemen zit. Dus wie gaan ze bellen?

Er is niets om niet van deze film te houden, behalve misschien de verontrustende implicaties van hoe Peter gewoon 300 cc Thorazine had om aan Dana te geven wanneer ze bezeten raakt, ook al was hij er oorspronkelijk voor een date met haar. Maar van William Atherton tot Sigourney Weaver, iedereen in deze film staat aan de top van hun spel, en de productiewaarden berijden deze perfecte lijn tussen campy en professional, genoeg om de komische toon van de film te houden door het onvermijdelijke spook van de dood die doordringt het onderwerp. Bill Murray, Dan Aykroyd en Harold Ramis zijn op zichzelf hilarisch en de manier waarop hun personages van elkaar spelen is onvergetelijk.

Er is een reden waarom we nog steeds kijken Ghostbusters vandaag: het is verdomd goed. En als je het nog niet hebt gezien, doe je jezelf een grote slechte dienst.

** Ik heb deze film op de kabel bekeken. Ik werd niet gecompenseerd voor deze beoordeling **

Video-Instructies: Wonder Woman 1984 – Official Trailer (Mei 2024).