Disciplining een kind
Dit is het laatste artikel in de serie voor de maand april. Dit artikel belicht gezonde manieren om een ​​kind te disciplineren, evenals bepaalde scenario's van leeftijdgeschikt gedrag. Door een kind op een gezonde manier te disciplineren, voorkomt het misbruik. Het is aan elke ouder om te bepalen of ze al dan niet op een gezonde manier willen disciplineren.

Kinderen leren door fouten en elk kind doorloopt de juiste stadia waarin ze zich misdragen. Denk aan de tweejarige die een hete brander op het fornuis heeft ontdekt. De ouder vertelt het kind herhaaldelijk om de kachel niet aan te raken, anders raken ze gewond. Nieuwsgierigheid is echter aangeboren bij kleintjes en ze zullen hun best doen om de kachel aan te raken, uit nieuwsgierigheid. Hoe moeten de ouders dan reageren? Moeten ze schreeuwen en schreeuwen? Moeten ze het kind slaan? Nee! Hoe moeten ze hun kind disciplineren? Ik geloof dat in deze situatie de ouder het kind verbaal moet corrigeren en vervolgens een time-out moet geven.

Wanneer er een paar drie-jarige kinderen samen spelen en het ene kind het speelgoed uit de handen van het andere kind neemt, moeten ze leren delen. Nogmaals, dit is aangepast aan de leeftijd voor de kinderen. Wanneer ze een speeltje willen dat hun speelkameraadje heeft, nemen ze het gewoon weg van het andere kind. Normaal gesproken is er een ruzie tussen de twee kinderen en hebben ze misschien zelfs een touwtrekwedstrijd over het speelgoed. Hoe moeten de ouders de kinderen in dit scenario disciplineren? Misschien kan de ouder het speelgoed rustig van beide kinderen wegnemen en buiten hun bereik leggen, en uitleggen dat ze het speelgoed terug kunnen hebben als ze bereid zijn het te delen.

Een ander scenario zou het vierjarige kind zijn dat met hun speelgoed speelt en vervolgens de rommel op de grond achterlaat in de woonkamer. Dit is aangepast aan de leeftijd. Het kind probeert niet stout te zijn door zijn speelgoed op de vloer te laten liggen. Ze denken er gewoon niet aan om op te ruimen. Hoe moet de ouder in dit geval zijn kind disciplineren? Moeten ze worden geslagen? Nee! Ik geloof dat een manier om dit gedrag te disciplineren, is dat de ouder het kind vertelt om de rommel op te ruimen. Als dit gedrag opnieuw optreedt, kan de ouder overwegen om het speelgoed weg te nemen en buiten het bereik van hun kind te houden. Wanneer het kind het wil, wordt hem nee verteld omdat het zijn rommel de laatste keer niet heeft opgeruimd.

Mijn punt is dat elk gedrag vraagt ​​om een ​​andere vorm van discipline. Geen van de scenario's die ik heb genoemd, vragen echter om een ​​pak slaag of schreeuwen tegen het kind. De scenario's die ik in dit artikel heb beschreven, gebeuren altijd vanwege de leeftijd dat de kinderen zijn. Kinderen moeten worden begeleid door de volwassene. Hun gedrag moet op een passend niveau worden uitgelegd, zodat de kinderen begrijpen dat hun gedrag niet is toegestaan. De kinderen zijn niet ondeugend. Ze proberen niet doelbewust het verkeerde te doen. Ze zijn gewoon kinderen. Elke leeftijd heeft zijn eigen passende en ongepaste gedragingen. Het is aan de ouders om het kind te begeleiden bij het begrijpen van wat goed is en wat niet.

Sommige kinderen gedragen zich misdragen om aandacht te krijgen en te krijgen wat ze willen. Geef hun gedrag niet de aandacht waarnaar ze op zoek zijn. In plaats daarvan moet de ouder het gedrag van het kind negeren. Velen van ons, als ouders, hebben de driftbui in de supermarkt ervaren toen het kind niet kreeg wat ze wilden. Toen mijn kinderen dit deden, deed ik een van twee dingen, afhankelijk van de ernst van de situatie. Ik zou in eerste instantie proberen het gedrag te negeren. Soms werkte dat en soms niet. Toen het niet werkte, nam ik mijn kinderen mee naar de auto en liet ze in een time-out zitten. Ze kregen te horen dat we niet terug naar de winkel zouden gaan voordat ze stopten. Uiteindelijk stopten ze met huilen en gooien ze een aanval en gingen we terug naar de winkel. Naar mijn mening zijn dit gezonde methoden van discipline.

Bij het disciplineren van een kind moet de ouder niet schreeuwen en tegen het kind schreeuwen. Dit zorgt ervoor dat de ouders nergens komen en zorgt alleen voor meer drama en meer stress. Schreeuwen lost de situatie niet op. We moeten ook onthouden dat we als ouders het voorbeeld moeten geven voor de kinderen, omdat kinderen leren door observatie. Wanneer een kind zijn ouders ziet schreeuwen en schreeuwen, nemen ze aan dat dit passend gedrag is en bootsen het na.

De ouders moeten ook beslissen welke regels het belangrijkst zijn in het huis en hun gevechten kiezen. Ik geloof dat leeftijdgeschikt gedrag iets is dat gebeurt omdat het kind leert. Ze handelen volgens hun leeftijdsniveau. Het is iets heel anders als het kind ouder wordt, de regels begrijpt en een slechte keuze maakt om die regels te overtreden. Dit is wanneer discipline sterker moet zijn. Sterker is echter niet gelijk aan fysieke pijn. Een voorbeeld van discipline in dit scenario zou zijn om een ​​privilege weg te nemen, zoals een aankomende speeldatum met een vriend, of misschien om een ​​favoriet speeltje voor een bepaalde tijd weg te nemen.

Gezonde discipline voorkomt misbruik. Ouders die gezonde vormen van discipline kiezen, sturen hun kinderen een duidelijke boodschap over wat geschikt is en wat niet. Ze sturen ook een boodschap van respect voor hun kind, als persoon. Nogmaals, onderwijs staat gelijk aan preventie.

Video-Instructies: Opvoeden met Positive Discipline (Mei 2024).