Definities van de hel
Volgens sommige religieuze overtuigingen is de hel een plaats of een staat van pijnlijk lijden. Het woord hel komt van het Duitse woord hel, wat zich vertaalt in 'bedekken'.

Dus, hoe zien verschillende religies het concept van de hel precies?

Laten we eens kijken naar de drie meest prominente wereldreligies:

Rabbijns jodendom

De Kabbalah beschrijft Gehenna als een soort wachtkamer voor zielen. Alle zielen treden Gehenna binnen, ongeacht hun kwaliteiten van goed of kwaad. De algemene gedachte van de rabbijnen is dat zielen niet voor lange tijd in Gehenna wonen. In feite lijkt een jaar de limiet te zijn. De ziel blijft in Gehenna voor zuivering totdat het klaar is voor haar beklimming naar Olam Habah, of de komende wereld. Olam Habah kan worden beschouwd als de rabbijnse versie van de hemel. De Kabbalah beschrijft dit proces als het breken van de ziel, zoals de ene kaarsvlam die de andere verlicht. Het deel van de ziel dat opstijgt naar Olam Habah wordt gezuiverd en het overgebleven of onafgemaakte deel van de ziel wordt herboren.

Geenna (of Gehenna) is de naam van een echte plaats. Het komt uit het Hebreeuws en betekent "Gorge of Hinnom (Ge-Hinnom)". Deze kloof kan nog steeds worden bezocht in de buurt van Jeruzalem. In de tijd van het Oude Testament was het een plaats waar kinderen werden geofferd aan de Ammonitische god Molech (2 Koningen 23,10).

Christendom

Het concept van de hel varieert binnen het kader van de christelijke religies. De meeste versies bevatten een overtuiging dat de hel het domein is van Satan of de duivel. Vanwege zijn ongehoorzaamheid aan Gods wil werd Satan samen met zijn volgelingen in de hel geworpen. De hel wordt meestal afgeschilderd als een heet, vurig ondergronds domein met de geesten van de verdoemden beperkt tot tijdelijke of eeuwige verdoemenis.

Andere overtuigingen, zoals het rooms-katholicisme, zijn de afgelopen jaren ingrijpend veranderd. Paus Paulus II verduidelijkte de overtuigingen van de hel als een plaats of een vagevuur, in plaats daarvan een staat van geestelijke leegte, of een afscheiding van de aanwezigheid van God. Dit is een verbazingwekkende transformatie, gezien het feit dat eerdere leringen van de katholieke versie van de hel demonen, zeeën van vuur, rook en vlammen omvatten, en gegil en gekreun van pijn en wanhoop.

Heiligen der laatste dagen presenteren een ingewikkeld complexe visie op de hel. Het concept van een Geestgevangenis is een plaats waar de zielen van de goddelozen tijdelijk wachten op opstanding. Als deze zielen niet de noodzakelijke overgangen maken, worden ze naar een permanente hel gestuurd, de Buitenste Duisternis genoemd. De Outer Darkness wordt bewoond door de Sons of Peridition, die als onherstelbaar en tot de kern slecht worden beschouwd.

De bijbelse beschrijvingen in het Nieuwe Testament beschrijven de hel als een plaats van duisternis, vuur en zwavel, met huilen en tranen, tandengeknars en kwelling. Het wordt gezien als een plaats los van de hemel, en dat aan het einde van de wereld de aarde zelf de hel zal worden voor al diegenen die niet zijn verlost.

De bevolking van de hel varieert weer van geloof tot geloof. Sommigen geloven dat alle zielen die sterven zonder Jezus als hun redder te accepteren, die sterven in zonde en zonder berouw, zonder Gods genade zijn en daarom gedoemd zijn tot tijdelijke of eeuwige verdoemenis van de ziel.

Dit wordt een reëel probleem voor sommige christelijke denominaties omdat hun overtuigingen bijbels gebaseerd zijn, en natuurlijk leefden veel van de rechtschapen joden in het Oude Testament voordat Christus arriveerde, en dus konden ze hem niet als hun redder accepteren. In sommige tradities gingen deze waardige zielen rechtstreeks naar de hemel met Gods toestemming. In andere tradities werden ze echter gedwongen om in Limbo te wachten tot de Harrowing of Hell, gedurende de drie dagen tussen de kruisiging en de opstanding.

Islam

Islamitische overtuigingen zijn gebaseerd op Jahannam, een plaats van warmte, en Jannah, een tuinachtig paradijs. Jahannam en Jannah hebben beide meerdere niveaus. Waar de ziel na het leven gaat, hangt af van het niveau van het kwaad dat in het leven is gedaan, evenals hoe goed de leringen van Allah werden gevolgd. De koran zegt dat degenen die verdoemd zijn tot Jahannam niet voor altijd verdoemd zijn. Wanneer de Dag des Oordeels aankomt, zal elke ziel in Jahannam worden geoordeeld, en indien waardig gevonden, zal hij Jannah binnengaan.

Chinese en Japanse overtuigingen

Zowel de Chinese als de Japanse geloofsystemen over de hel zijn complex. De heerser van de hel is een politieke figuur die in de Chinese traditie kan worden omgekocht met Hellbankbiljetten. Deze worden voor de doden verbrand bij begrafenissen. Hell geld kan door de doden worden gebruikt voor steekpenningen en voor uitgaven in de hemel of in de hel. Naar de hel gaan in een van deze tradities heeft echt niet veel te maken met of iemand kwaadaardig was in zijn leven of niet.

Hindoeïsme

Overtuigingen verschillen van het bestaan ​​van de hel in verschillende hindoe-tradities. Voor sommigen is het een metafoor voor een geweten. In andere tradities gaan mensen die paap of zonde begaan naar de hel en worden dienovereenkomstig gestraft voor de soorten zonden die ze hebben begaan. Yama, de god van de dood, is de koning van de hel. Chitragupta, de recordhouder aan het hof van Yama, registreert de zonden van elke persoon. Wanneer een ziel voor Yama arriveert, worden zijn zonden hardop voorgelezen door Chitragupta en bepaalt Yama de juiste straffen. Deze straffen kunnen variëren van ondergedompeld worden in kokende olie, verbrand worden in vuur en verschillende manieren van marteling. Wanneer de ziel genoeg is gestraft, worden ze herboren volgens hun Karma.Volgens dit specifieke geloof is iedereen onvolmaakt geschapen, dus gaan ze allemaal naar de hel, maar als er weinig zonde op hun plaat staat, mogen ze heel snel naar de hemel of Swarga ascenderen.

Boeddhisme

Net als in het hindoeïsme variëren overtuigingen over de hel van sekte tot sekte. De meeste overtuigingen erkennen het bestaan ​​van verschillende hellen, die plaatsen van lijden zijn voor degenen die slechte acties ondernemen. Er zijn hete hellen en koude hellen. Maar al deze Hellen zijn vergankelijk, net als het leven. Degenen met negatief karma worden herboren in de hel, totdat hun negatieve karma is opgebruikt. Op dit punt kunnen ze worden herboren in een ander rijk, zoals menselijke, hongerige spoken, dieren, asura's, deva's of demonen, afhankelijk van individueel karma.





Video-Instructies: Redding van de hel; Nederlandstalige handleiding (Mei 2024).