De basis van emoties

• Mei 6, 2024

Dit artikel is geschreven in de hoop dat degenen die momenteel misbruik ondergaan, of eerder misbruik hebben ondergaan, zullen weten dat emoties volkomen acceptabel en gezond zijn. In onze samenleving wordt ons vaak geleerd dat jongens niet huilen en meisjes te veel huilen. Een van de dingen die het meest voorkomt bij misbruikers om hun slachtoffers te vertellen wanneer ze huilen en hun emoties uiten, is dat ze te emotioneel zijn.

Emoties zijn als kleurpotloden. Ze zijn er in alle vormen en kleuren. Je vraagt ​​je misschien af ​​hoe deze emoties en kleurpotloden correleren. Stel je de jongere voor die net een nieuwe doos krijtjes heeft gekocht voor zijn eerste schooldag. De eerste keer dat hij die kleurpotloden tevoorschijn haalt om te gebruiken voor een project in de klas, hebben ze geen scheur op de buitenste verpakking en is hun punt puntig. Naarmate het jaar vordert, zit diezelfde doos met kleurpotloden niet meer in die doos. Het zit nu in een plastic container die de verschillende stukken van elke kleur bevat. Zie je, hoe meer dit kind zijn kleurpotloden gebruikte, hoe duidelijker het was in hun uiterlijke verschijning.

Ongeacht hoe gebruikt die kleurpotloden waren geworden en hoe gebroken ze aan het kind waren verschenen, waren ze gebruikt en gebroken tijdens het maken van prachtige kunstwerken. De kunst die dit kind heeft gemaakt, is mee naar huis genomen en voor iedereen zichtbaar in de koelkast geplaatst. Het werd trots getoond door zijn ouders en geprezen door velen die het zagen.

Het is hetzelfde met onze emoties. We zijn allemaal geboren met emoties. Ze zijn aangeboren in ons. Het is aan ons om te beslissen of we onszelf toestaan ​​om die emoties te voelen die ons zijn gegeven. Velen kiezen ervoor om de maatschappelijke normen te geloven en hun emoties te verbergen. In plaats daarvan kiezen ze ervoor om ze nieuw en ongebroken te houden, omdat ze niet willen dat anderen hun gebroken en versleten krijtjes zien. Wat ze niet begrijpen is dat mensen niet om de staat van de kleurpotloden geven, maar om de kunst die de kleurpotloden hebben gecreëerd.

Zijn je kleurpotloden gebroken? Zijn ze in kleine stukjes van verschillende kleuren gedragen en tot op het punt gebruikt dat ze zijn? Zijn ze in de hitte van de middagzon geweest en gesmolten? Zo ja, wat voor soort prachtige kunst heb je daarmee gemaakt? Heb je ze gebruikt om het hart te versieren van een geliefde die een liefdevolle omhelzing nodig heeft? Heb je ze gebruikt om een ​​regenboog te tekenen voor iemand die speciaal voor jou is, om hen hoop op een toekomst te geven? Heb je je kleurpotloden gebruikt om iemand eraan te herinneren dat ze inderdaad een waardevol lid van je gezin zijn?

Of heb je je kleurpotloden verstopt in hun originele doos, al die tijd bang dat als je ze zou gebruiken, anderen niet alleen om je kunst zouden lachen, maar je zouden plagen over de staat van je kleurpotloden?

Zie je, als je je kleurpotloden in de originele verpakking bewaart en ze nooit gebruikt, dan zullen anderen ze ook nooit kunnen gebruiken. Als je ze echter zo veel gebruikt dat je ze nu in een kleine plastic doos moet vervoeren, is dit geweldig omdat het betekent dat anderen ze ook kunnen gebruiken, omdat er veel stukken van dezelfde kleur en schaduw zijn.

Ironisch genoeg schetsen we, wanneer we onze emoties onthullen, een prachtig beeld dat anderen kunnen koesteren. Als we huilen, laten we anderen de schoonheid van bevrijding zien die een traan met zich meebrengt. Als we delen dat we boos zijn, schilderen we een beeld op een zeer abstracte manier, waarin anderen die het moeilijk hebben het als een natuurlijk kunstwerk kunnen zien en niet als iets om zich voor te schamen. Wanneer we ons vreugdevol voelen en ons gelach laten ontsnappen uit onze lippen, vanuit de diepten van onze darmen, delen we de kleur van vreugde met degenen om ons heen; dus het creëren van een mooi schilderij van eenvoud. Wanneer al deze emoties, of kleuren, prachtig op hetzelfde canvas van het leven worden geplaatst, creëren we een meesterwerk dat niet kan worden beschadigd, want het komt uit het hart van ieder van ons.

De moraal hiervan is dat we ernaar moeten streven om niet alleen onze kleurpotloden te gebruiken, maar ook om ze te delen. We weten nooit wanneer iemand voor wie we zorgen een bepaald krijt nodig heeft om zijn eigen meesterwerk af te maken. Ze hebben misschien de gele schaduw van vreugde, de roze schaduw van schoonheid, de oranje schaduw van uithoudingsvermogen, de groene schaduw van het leven of de blauwe schaduw van vrede nodig

Video-Instructies: Emoties en hun invloed! (Mei 2024).