Een Amerikaanse beklijvende recensie

• Mei 18, 2024

Ik heb deze film nooit in de bioscoop gezien omdat hij er niet zo verleidelijk uitzag, hij werd ook gepand door critici, maar nogmaals, wat weten ze? De cast is echter extreem sterk, dus ik dacht dat ik het eens zou bekijken. Het speelt Donald Sutherland, Sissy Spacek, (Rachel Hurd-Wood: Wendy - Peter Pan) en James D'Arcy. De jonge Betsy Bell speelt zich af in Tennessee, begin 1800, en is een jonge tiener en nadat een heks haar vader vervloekt, wordt ze gekweld door een kwaadaardige poltergeist die haar uit bed trekt, haar bij het haar trekt, haar rondslaat en mishandelt haar elke nacht.

De film is gebaseerd op de roman The Bell Witch: An American Haunting, van Brent Monahan (wat een heel eng boek is.) De gebeurtenissen in de roman zijn gebaseerd op de legende van de Bell Witch. De film wisselt van de 19e eeuw naar de 21e en bevat een bijverhaal over een onlangs gescheiden moeder wiens dochter iets ervaart zoals dezelfde ervaring als Betsy Bell; en de film begint met de moeder die een dagboek vindt van wat er met Betsy Bell is gebeurd.

Er wordt helemaal niets nieuws aangeboden in deze film, het lijkt te gaan voor de horrorfilm uit de jaren 70 waar jonge meisjes bezeten of misbruikt worden door demonen of een of ander kwaad; degenen wier eigen onschuldmerken ze als doelwit achtervolgen. Het lijkt in de trend van ‘The Exorcism of Emily Rose’ of ‘The Exorcist’ te zitten, maar met een veel minder verhaallijn of angst.

Het tempo van de film is extreem langzaam, vooral voor het publiek van vandaag; het komt nooit echt van de grond. De horror, die erin bestaat dat Betsy wordt aangevallen, is verschrikkelijk om te zien, maar niet verschrikkelijk genoeg om een ​​echte impact te maken zoals 'The Exorcist', of zelfs eng of angstaanjagend genoeg om de kijker bang te maken. De instelling in de vroege jaren 1800 werkt helemaal niet goed, en de subplot die in de moderne tijd is ingesteld over een jong meisje dat dezelfde ervaring doormaakt, zou veel beter hebben gewerkt. Ik denk dat de film had moeten worden verwisseld, met de meeste actie in de 21e eeuw en de moeder die las over de gebeurtenissen in de 19e eeuw.

Het beste aan deze film is de cast, vooral Rachel Hurd-Wood in de hoofdrol. Ze toont de belofte als een zeer getalenteerde jonge actrice en moet vrijwel het grootste deel van het verhaal alleen dragen - hoewel zelfs zij er soms moe uitziet met de hele plot. Haar vader wordt gespeeld door de altijd getalenteerde Donald Sutherland en haar moeder wordt gespeeld door de geweldige Sissy Spacek. Het is gewoon jammer dat deze getalenteerde en gevestigde acteurs niet het juiste materiaal hebben gekregen om bij hun talenten te passen. Sissy Spacek is niet veel meer dan rondlopen en er bang en schreeuwend uitzien, terwijl Donald Sutherland nauwelijks reageert, op enkele gemompel na. Schoolleraar (James D'Arcy) is echter het meest irritant, zelfs na het zien van voor de hand liggende paranormale gebeurtenissen, probeert hij ze weg te verklaren en dit wordt snel vervelend, hoewel hij tenminste, samen met Spacek en Hurd-wood fain emotie.

Er zijn slechts een paar scènes die angst creëren, en dat zijn de aanvallen op Betsy, die eng zijn (vooral voor een jonger en minder horror ervaren publiek.) Het einde van de verrassing is goed bedoeld en hoewel het als een verrassing komt, omdat de personages en plot zijn niet aantrekkelijk - het maakt voor het publiek niet zoveel uit. Het is echter een mooie morele wending en het enige deel waar de film echt interessant wordt, vooral Betsy die wraak neemt.

Schrijver-regisseur, de film van Courtney Solomon is prima voor het bekijken van de middag of fans van de betrokken getalenteerde acteurs, maar het werkt helaas niet als een spookverhaal of een horrorfilm.

Video-Instructies: The Crossing Seizoen 1 - featurette (Mei 2024).