De getuige

• Mei 2, 2024

Hallo en welkom terug! We zijn zeker terug naar het lenteweer, want het is hier al dagen regenachtig en somber. Ik heb eerder een kijkje in de zon genomen, maar het is weer bewolkt. Dat is oké, want ik heb hier genoeg te doen, zoals mezelf een weg banen door de torenhoge, wankelende stapels boeken op mijn bureau en in de woonkamer. Ik ben nooit zo ver achtergebleven als ik ben sinds ik deze baan afgelopen herfst heb aangenomen. Ik blijf denken dat ik vooruitgang boek en ontdek dan dat ik niet zoveel maak als ik had gehoopt. Op een dag zal ik misschien weer worden ingehaald.

Deze time-out heb ik het laatste nieuws van Nora Roberts, De getuige (Putnam, gekocht). Deze release is haar tweehonderdste gepubliceerde boek en ze wordt steeds beter en beter. Ik zeg al jaren dat ik Nora wil worden als ik groot ben, iets wat ik nog steeds wil. Ze blijft de lat hoger leggen, niet alleen voor aspirant-auteurs, maar voor alle andere gepubliceerde romantiekauteurs. In deze ontmoeten we Elizabeth Fitch als tiener wanneer ze haar eerste moment van rebellie tegen haar moeder heeft, die een absoluut perfect leven heeft georkestreerd, niet alleen voor zichzelf, maar ook voor haar dochter. Elizabeth heeft eindelijk genoeg en ze is haar moeder voor het eerst in zestien jaar ongehoorzaam: ze gaat uit met een oudere kennis van school naar een nachtclub, waar 'Liz' een sexy Russische man ontmoet. Dan breekt de hel los en haar leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Twaalf jaar later is Elizabeth Abigail Lowery, die niemand vertrouwt behalve de hond die ze als haar metgezel bewaart. Haar werk stelt haar in staat thuis te blijven, en ze heeft een beveiligingssysteem dat ze heeft ontworpen waardoor niemand in de buurt kan komen zonder voorafgaande waarschuwing. Alleen het stadsbestuurhoofd Brooks Gleason heeft besloten dat hij moet weten wat haar zo behoedzaam en afstandelijk houdt. Abigail doet haar best om Brooks buiten armlengte te houden, maar hij heeft een stiekeme manier om langs haar emotionele afweer te komen totdat ze zich niet helemaal kan herinneren waarom hem een ​​goed idee was om hem buiten te houden. Deze twee zijn een perfect paar, en hoewel Abigail meer dan in staat is zichzelf te beschermen tegen de mensen die nog achter haar aan zitten, is Brooks de perfecte aanvulling op haar, in intelligentie en persoonlijkheid. Ik hield zo veel van deze dat ik hem al moest herlezen, niet omdat ik bij de eerste read-through iets heb gemist, maar omdat de personages en het verhaal gewoon zo goed zijn. Ik leen vier en een half van de vijf pijlen van Cupido voor deze. Hier is nog tweehonderd, mevrouw Roberts!

Tot de volgende keer, veel leesplezier!

Nora Roberts

Forum Romaanse romans