Jongens en gewelddadige videogames
Er is geen twijfel dat jongens (van alle leeftijden!) Dol zijn op hun videogames. Zowel jongens als meisjes beginnen vaak op jonge leeftijd met het spelen van videogames. Verschillende bedrijven hebben zich bijna uitsluitend toegelegd op het maken van educatieve videogames voor kinderen zo jong als peuters. Zeker spellen zoals deze vormen geen bedreiging voor kinderen, tenzij kinderen die dezelfde liedjes reciteren die steeds weer uit hun spellen zijn afgeleid, een aantal bedreigingen van papa en mama inspireert!

Er kunnen echter soms problemen ontstaan ​​wanneer dezelfde kinderen opgroeien en hun liefde voor videogames niet ontgroeien. In plaats daarvan kunnen, zoals veel ouders zeker kunnen bevestigen, vooral jongens behoorlijk gecharmeerd raken van 'echte' videogames omdat ze de expliciet educatieve variëteit ontgroeien. Veel ouders beginnen zich vervolgens zorgen te maken of dit plezier van videogames op enigerlei wijze hun zonen kan schaden. Studies zijn er in overvloed met conclusies, variërend van "gewelddadige videogames kunnen je zoon gewelddadig maken" tot "buitensporig veel videogames spelen kan je zoon emotioneel, moreel, fysiek of spiritueel beschadigen." Als je enkele van deze onderzoeken leest, is het gemakkelijk om verward, bezorgd en zelfs paranoïde te worden. Inzicht in de onderliggende premissen van sommige onderzoeken is de sleutel om te beslissen of u zich al dan niet zorgen hoeft te maken over het effect dat videogames op uw zoon kunnen hebben.

Voor een persoon die niet is opgeleid in statistiek, zijn er verschillende dingen om in gedachten te houden bij het lezen van een studie. Ten eerste worden niet alle resultaten gerapporteerd. Onderzoekers (of nieuwsuitzendingen) rapporteren alleen de resultaten die van groot belang zijn of die hun agenda ondersteunen. Dus als een ouderschap een onderzoek heeft laten uitvoeren naar de vraag of gewelddadige videogames agressieve jongens maken, en het is duidelijk dat ze proberen gewelddadige videogames als zodanig te labelen, als de resultaten van het onderzoek aangeven dat er geen causaal verband is verband tussen de twee, is de kans dat we ooit over de studie horen klein. Als dezelfde studie echter een sterk verband vindt tussen gewelddadige videogames en agressief gedrag bij jongens, zullen de resultaten van die studie overal worden gepubliceerd waar de ouderschapgroep het kan beheren, omdat de resultaten hun agenda ondersteunen.

Ten tweede, en dit is degene die me de meeste zorgen baart als sociaal wetenschapper, correlatie is niet gelijk aan oorzakelijk verband. Alleen omdat twee factoren naast elkaar bestaan, betekent dit niet dat de ene de andere heeft veroorzaakt, of dat u kunt zien op welke manier de pijl van het oorzakelijk verband stroomt. In eenvoudiger taal, alleen omdat een onderzoek aantoont dat jongens die gewelddadige videogames spelen agressiever zijn dan hun leeftijdsgenoten, laat dit niet zien dat de videogames de jongens gewelddadig maakten. Verder laat het niet zien of gewelddadige videogames een jongen agressief maken, of dat agressievere jongens zich aangetrokken voelen tot gewelddadige videogames. Wees heel voorzichtig wanneer u de resultaten van onderzoeken leest om te zien dat de resultaten waarvan beweerd wordt dat ze in feite de resultaten zijn die door het onderzoek zijn gevonden. Het is heel moeilijk om een ​​studie te ontwerpen die daadwerkelijk kan bewijzen dat het spelen van gewelddadige videogames jongens agressiever kan maken, wat me leidt tot

Ten derde, let op andere bijdragende factoren. Het is heel moeilijk om een ​​groep jongens te vinden, die er allemaal (niet fysiek, maar qua achtergrond) precies hetzelfde uitzien. Als je probeert het effect te vinden van een variabele (d.w.z. gewelddadige videogames spelen) op het agressieniveau van een jongen, dan is je doel als wetenschapper om alle andere variabelen te beheersen. Waarom zou je dit willen doen? Welnu, een jongen die is opgegroeid in een huis met een alcoholische ouder, kan een grotere of minder neiging hebben tot agressie dan zijn leeftijdgenoot opgevoed in een sober huis. Deze variabele is natuurlijk bijna onmogelijk te vangen in een studie. Houd daarom bij het lezen van de resultaten van deze onderzoeken altijd in gedachten dat de andere variabelen van een deelnemer (zijn thuisleven, zijn genetica, zijn intelligentie, enz.) Waarschijnlijk een rol spelen in zijn neiging tot agressie. Het is moeilijk om die variabelen te operationaliseren (of te coderen) voor een studie.

Wat is het nut van al deze kanttekeningen bij studies over jongens en gewelddadige videogames? Eenvoudig dit: u kunt studies vinden die beide meningen ondersteunen. Gewelddadige videogames veroorzaken geen agressie bij jongens of dat doen ze. Het is heel moeilijk om al het tegenstrijdige bewijsmateriaal door te nemen om een ​​weloverwogen beslissing voor u en uw zoon te maken. Wat moet je dan doen? Zoals met alle andere dingen, gebruik je gezond verstand. Denk na over wat het beste werkt voor uw gezin en wat past in de filosofie van uw gezin. Vertrouw niet alleen op de experts voor antwoorden, maar voel u zeker vrij om te zien wat de wetenschap te zeggen heeft. Vergeet niet dat als je door die studies leest dat getallen niet alle antwoorden hebben, en dat statistieken vaak erg misleidend kunnen zijn, zelfs als hun auteurs dat niet van plan zijn!

Video-Instructies: Kinderen en geweld... (Mei 2024).