Winnipesaukee Scenic Railroad Foliage Train

• April 24, 2024

Op een regenachtige zondagochtend in Meredith, stapten mijn man en ik in Cold Harbor, een privé-auto van Pullman op de Lake Winnipesaukee Railroad. We liepen door een smalle gang naar een salon, compleet met overvolle stoelen, een bank, tafels, vloerbedekking en schilderijen aan de muur.

Ik liet me in een comfortabele stoel zakken en bestudeerde de 'kamer'. Iemand had veel moeite gedaan om de auto in de stijl van het tijdperk te versieren - er zaten zelfs koffers op de bagagerekken. Een karafset versierde de bovenkant van een tafel. Een houten kist ging open om een ​​(niet-werkende) telefoon te onthullen.

Er waren zeven andere passagiers in onze auto, klaar om te genieten van de Four-Hour Foliage Train Ride. Het ene paar kwam uit Maine, een andere groep kwam uit het zuiden van New Hampshire. Onze Car Steward was Gary Gurske, en we hadden zelfs een kleurrijk geklede "hobo" die ons controleerde.

Later tourde ik de rest van de auto. Er is een keuken, toiletten, nog een zithoek en privécompartimenten. Toen ik door het tweede zitgedeelte liep, zei ik tegen de bewoners: "Ik heb het gevoel dat ik door iemands woonkamer loop!" Ze lachten.



De regen was opgehouden, maar de lucht was bewolkt en het landschap leek verzadigd. De kleuren waren nog steeds mooi; zelfs regen kon de schoonheid van het herfstgebladerte niet temperen.

Overal was water - een gevolg van de regen die twee dagen was gevallen. We zagen een rivier die over zijn oevers stroomde en een overstroomde golfbaan. Verschillende stukken landbouwwerktuigen lijken op elkaar te liggen op een heuveltop, alsof ze zich daar hebben teruggetrokken om het stijgende water te ontwijken.

Een zorgvuldig samengesteld boekje, compleet met foto's, schetste de route die we zouden reizen, met een lijst van attracties en mijlpalen. Ik vond het leuk om te weten wat er zou komen en wat achtergrondinformatie te hebben over de stations en natuurlijke attracties.



Onze eerste stop was in Plymouth bij het gerestaureerde station. Het gebouw herbergt nu een seniorencentrum en is ook de locatie voor een warm lunchbuffet, klaargemaakt voor passagiers op de Foliage Train. We stapten uit en stonden in de rij voor een warme lunchbuffet, die bij de reis was inbegrepen. Twee rijen hongerige mensen dienden aan weerszijden van tafels met een parade van warme gerechten, waaronder gevulde kalkoenrolletjes, kippotpie en Alfredo Pasta Primavera. "Net als het schoolcafetaria," grapte ik tegen mijn man. Gelukkig smaakte het eten helemaal niet als een schoollunch; het was erg goed, dankzij het personeel van Jack Rabbit Farm Catering.



Na het eten hadden we tijd om te verkennen. We liepen door het gebouw en daarna naar buiten. Verspreide regendruppels reden ons onder het overdekte laadgebied waar de hobo met passagiers praatte en grapjes maakte en poseerde voor foto's.

We gingen verder naar Livermore Falls. De watervallen waren een lust voor het oog na twee dagen regen. Het gebrul was oorverdovend en het water spectaculair. De trein stopte enkele ogenblikken zodat we goed konden kijken.

Later liep ik door de President's Car waar Terry Hendrick de leiding had. Hij gaf me een korte geschiedenis en wees op de piano in het midden.
Tijdens stops circuleerden ingenieurs George Kenson en Dave Gregoire om met de passagiers te kletsen. Het was duidelijk dat ze, samen met de rest van het personeel, houden van wat ze doen en graag hun passie delen.

Bij onze terugkeer stopten we bij Ashland Station. Dit voormalige passagiersstation, nu gerestaureerd, werd in 1999 geëerd met een bezoek van de toenmalige secretaris van Transport Elizabeth Dole aan zijn herbestemming. Binnen was een prachtige weergave van spoorwegartefacten, waaronder spoorweglantaarns, een set oude schalen en dirigentenhoeden.

Het zijn de mensen die het verschil maken in mooie treinritten. Mensen die de apparatuur liefdevol herstellen, onderhouden en bedienen. Mensen die hun best doen om ervoor te zorgen dat passagiers een geweldige ervaring hebben terwijl ze "op de rails rijden". De bemanning van de Lake Winnipesaukee Railroad doet dit allemaal, en meer. Ze houden van hun werk, en dat is te zien.







De Lake Winnipesaukee Railroad bevindt zich in Meredith, NH, en is een onderdeel van de Hobo Railroad, gevestigd in Lincoln. Ze bieden een verscheidenheid aan treinritten en evenementen, waaronder ritten van één en twee uur, Party Caboose Rides, Murder Mystery Turkey Dinner Trains en speciale shuttleservice tussen Meredith, Lakeport en Lakeport tijdens Motorcycle Week. Tijdens sommige ritten kun je een Hobo Picnic Lunch®, een sandwich, chips, drankje en een gigantisch koekje kopen, verpakt in een hobobundel op een stokje. Voor meer informatie, bezoek hun website of bel 603-745-2135.

foto's

Foto 1
Onze ingenieur George Kenson, Car Steward Gary Gurske en president Car Steward Terry Hendrick.

Foto 2
Toneelmening van een oude molen op vijver.

Foto 3
Uitzicht op Plymouth Station vanuit Cold Harbor.

Foto 4
Een passagier geniet van het uitzicht op de Foliage Train Ride.

Alle foto's 2005 Copyright Brenda Potter Reynolds.

Video-Instructies: WInnipesaukee Scenic Railroad Fall Foliage Special (April 2024).