Waarom Libië belangrijk is voor de olieprijzen
Zoals de meeste investeerders weten, zijn de olieprijzen gestegen omdat de onrust in Libië is gestegen. Het toegenomen geweld in dat Noord-Afrikaanse land heeft ten minste de helft van de productie van 1,6 miljoen vaten olie per dag uitgeschakeld.

Lagere productie van Libische olievelden komt op een ongelegen moment voor mondiale economieën.

'S Werelds dorst naar olie is vooral sterk in diesel en andere destillaten. Volgens JPMorgan zullen deze destillaten dit jaar goed zijn voor meer dan de helft van de vraag naar olie in de wereld. Een belangrijk feit om in gedachten te houden is het feit dat er meer zware oliën nodig zijn om diesel te produceren dan lichte ruwe olie uit Libië.

Bovendien houden milieuregels wereldwijd vast op brandstoffen met een hoog zwavelgehalte om luchtvervuiling te bestrijden. Europa heeft dit jaar bijvoorbeeld een beperkt zwavelgehalte in brandstoffen voor sommige machines en op binnenwateren. En in 2012 zal Europa de beperkingen voor treinen ook uitbreiden.

Soortgelijke trends vinden plaats in de Verenigde Staten. Het Amerikaanse ministerie van Energie heeft zojuist 2 miljoen vaten hoogzwavelige stookolie verkocht uit een strategische reserve. Het zal binnenkort bieden voor dezelfde hoeveelheid laagzwavelige olie deze zomer, waardoor de vraag naar zoete ruwe olie, zoals afkomstig uit Libië, nog meer wordt aangewakkerd.

Libische olie

De aandelenmarkten stegen eerder deze week toen Saudi-Arabië aankondigde dat het een tekort in de Libische olieproductie zou compenseren. Maar de oplossing is niet zo eenvoudig - mensen die aandelen kochten op dat nieuws, begrijpen de oliemarkt niet echt.

Ja, het is waar dat Libië slechts 1,6 miljoen van de 87 miljoen vaten olie per wereld per dag produceert. Het produceert echter enkele van de meest begeerde en hoogste kwaliteit lichte, zoete ruwe olie op de planeet. De ruwe olie wordt gemakkelijk geraffineerd tot benzine en diesel. Het bevat ook minder zwavel, waardoor het schoner is om te verbranden.

De ruwe oliestroom van Libië omvat Es Sider, wiens lichte dichtheid en laag zwavelgehalte dit wenselijk maken. Nog wenselijker is de olie uit het enorme olieveld El Sharara in Libië, gerund door de Spaanse Repsol. Deze olie is slechts 0,07 procent zwavel!

Saoedi-Arabië is de feitelijke bewaarder van OPEC's 4,7 miljard vaten per dag aan effectieve reservecapaciteit. Saoedi-olie is echter in het algemeen niet van dezelfde kwaliteit als Libië.

Het grootste deel van de productie van het land is geclassificeerd als medium ruwe olie. Arab Light, de belangrijkste Saoedische olie qua volume, is relatief hoog 1,8 procent zwavel en zwaarder. Dit maakt het moeilijker om te verfijnen in lichte producten zoals diesel en andere brandstoffen.

De toekomst voor olieprijzen

Het voordeel voor investeerders is dat de Saoedi's voldoende reserveonderdelen hebben om de verloren productie van Libië te vervangen. Maar de kwaliteit van de olie is meestal inferieur. Je kunt niet zomaar een vat Saoedi-olie vervangen door een vat Libische olie. Er zijn bijvoorbeeld drie vaten Saoedi-olie nodig om evenveel diesel te maken als Libische olie.

Dit betekent dat oliemaatschappijen meer moeten doen dan alleen verloren productievat vervangen door vat. Idealiter moeten ze ook nieuwe bronnen van lichte, zoete ruwe olie vinden.

Andere regio's van de wereld die hoogwaardige ruwe olie produceren, zijn Nigeria, Angola, Algerije, de Noordzee en de regio rond de Kaspische Zee. De meeste van deze regio's zijn ook niet bepaald politiek stabiel.

Een duidelijke trend die zich in de nabije toekomst zal voortzetten, is dat het bieden van hoge kwaliteit ruwe olie door oliemaatschappijen de prijzen verder zal verhogen voor de soorten hoogwaardige ruwe olie die de basis vormen voor benchmarkcontracten voor oliefutures. Het zal hoogstwaarschijnlijk ook de brandstofproductie verminderen van raffinaderijen die de hogere prijzen niet kunnen betalen.

Zoals eerder vermeld, gebeurt dit precies op het moment dat de vraag naar zwavelarme olie toeneemt. Dit heeft de vrees opgewekt voor een herhaling van 2008, toen de olieprijzen boven $ 145 per vat kwamen.

Twee factoren kunnen echter verhinderen dat olie die verheven niveaus bereikt, althans voorlopig.

De eerste is dat raffinaderijen sinds 2008 enorm hebben geïnvesteerd in het omzetten van vaten zware olie in lichte producten. De wereldwijde destillatiecapaciteit van raffinaderijen is sinds 2008 ook met 3,3 miljoen vaten per dag gestegen tot 92,5 miljoen vaten per dag.

De olievoorraden in ontwikkelde landen zijn ook hoger dan in december 2007. In de Verenigde Staten bevat de strategische oliereserve van 727 miljoen vaten 293 miljoen vaten met een laag zwavelgehalte.

Vanwege de groeiende onrust in Noord-Afrika en het Midden-Oosten zullen de olieprijzen echter niet snel teruggaan naar $ 75 per vat. De onrust is vooral verontrustend in Bahrein, vanwege de nabijheid van Saoedi-Arabië en de aanwezigheid van een grote Amerikaanse marinebasis daar.

Video-Instructies: NOS over Venezuela februari 2019 (Venezuela2019-01) (April 2024).