'Schilders in Parijs' in het Metropolitan Museum

• April 25, 2024

De collectie moderne kunst in het Metropolitan Museum of Art begon in 1947 met de verwerving van het portret van Pablo Picasso van Gertrude Stein. Ze zou tachtig keer voor de Spanjaard hebben gezeten. En toch vernietigde Picasso op een gegeven moment haar gezicht en schilderde het later uit het geheugen. Dit schilderij was een voorloper van zijn kubisme-beweging, waar hij schilderde wat hij dacht dat hij zag, niet wat hij eigenlijk zag.

Men ziet de overeenkomsten tussen Afrikaanse kunst en het portret van Gertrude Stein. Haar gezicht is maskerachtig, met zware ogen met deksel. Picasso werd ook beïnvloed door de Iberische sculptuur van zijn geboorteland Spanje, en de Romeinse sculptuur die hij zag toen hij Nederland in 1905 bezocht.

Picasso had een aantal perioden dat zijn werk met name de blauwe en roze perioden vertegenwoordigde. In deze tentoonstelling was "Blind Man's Meal" uit de Blue-periode (1901-04) en "The Actor" uit zijn harlequin of Rose-periode (1904-06).

Picasso werd beïnvloed door Henri Matisse en niemand is beter geschikt om naaktfoto's te schilderen dan Matisse, vooral Odalisques. "Liggend Odalisque" is zo'n geweldig schilderij met zijn gebruik van felgekleurde stoffen en het overmatig gebruik (maar ik klaag niet) van zijn favoriete kleur (rood).

Rousseau, die ook een duidelijke indruk op het werk van Picasso maakte, laat het schilderij "The Repast of a Lion" (1907) hier zien. Het is een jungle-thema met een leeuw die het hoofd van een ander dier verslindt. (Misschien is er een andere betekenis aan het schilderij naast "repast" wat "maaltijd" betekent).

Het schilderij van Modigliani, "Liggend naakt" (1917) werd passend gekozen voor de omslag van deze bijbehorende catalogus. Hij doet zo geweldig werk met het vastleggen van de vloeibaarheid van het vrouwelijk naakt. Als een rivier die over het canvas stroomt, reikt het model verder dan het zicht van de kunstenaar.

Balthus is een nieuwsgierige kunstenaar in die zin dat hij gefascineerd lijkt te zijn door jonge meisjes en hij graag naar hen kijkt. Laten we eerlijk zijn, dit voyeurisme is niet nieuw in de kunstwereld. Je hoeft alleen te kijken naar werken van Degas (ballerina's) of Renoir (zwemmers) om te zien dat dit meer de norm is dan de uitzondering op de regel. Balthus heeft twee schilderijen in deze tentoonstelling waarvan ik denk dat ze grenzen aan uitbuiting. Ze zijn "Therese" (1938) en "Therese Dreaming" (1938).

Begrijp me niet verkeerd, ik heb ontzag voor het talent dat in deze tentoonstelling was vertegenwoordigd. Beter dan dat wordt het niet!

De rollen worden omgedraaid en Gertrude Stein schrijft "Picasso."

Video-Instructies: HIGHLIGHTS TOUR of the Metropolitan Museum of Art (the MET) (April 2024).