osteoporose

• April 24, 2024

Osteoporose is een aandoening van het skelet die resulteert in verminderde botsterkte en vervolgens vatbaarheid voor fracturen. Het is een groot epidemiologisch probleem en de prevalentie neemt snel toe als gevolg van een verouderende bevolking. Osteoporotische botten kunnen gemakkelijk breken en minimaal trauma kan breuk veroorzaken. De heup en wervelkolom zijn de gebieden die vaak worden aangetast. Heupfracturen kunnen leiden tot overlijden en invaliditeit en is een veel voorkomende reden dat ouderen hun onafhankelijkheid verliezen. Het is belangrijk om de normale botstructuur en de afwijkingen die tot deze aandoening leiden te begrijpen. Dit zal helpen een basis te leggen voor passende preventiemaatregelen en behandeling.

Botsterkte wordt bepaald door botdichtheid en botkwaliteit. Componenten hiervan zijn structureel en materieel van aard. Structurele eigenschappen omvatten botvorm, -grootte en microarchitectuur. Materiaaleigenschappen omvatten mineralisatie, collageensamenstelling en accumulatie van schade.

Bot behoudt zijn sterkte en kwaliteit door een evenwicht te hebben tussen botresorptie en vorming. Dit wordt remodelleren genoemd. Oud, beschadigd bot wordt geresorbeerd en nieuw bot wordt gevormd. Botcellen, osteoclasten genaamd, verwijderen de oude structuren en osteoblasten leggen het materiaal vast voor nieuwe botvorming. Osteoporose ontstaat wanneer dit evenwicht wordt verstoord en er meer botresorptie is dan vorming.

Botmineraaldichtheidstesten is de standaardmanier om de botintegriteit te meten. Deze test wordt uitgevoerd met behulp van dual-energy x-ray absorptiometry (DEXA). Het is de gouden standaard voor het diagnosticeren van osteoporose. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft criteria gedefinieerd voor normale en abnormale resultaten. De T-score wordt gebruikt en beschrijft het aantal standaarddeviaties (SD) waarbij de resultaten van een persoon hoger zijn (positieve score) of lager zijn (negatieve score) van het gemiddelde van een groep jonge volwassenen van hetzelfde geslacht.

Een diagnose van osteoporose wordt gegeven wanneer de waarde 2,5 standaarddeviaties (T-score van -2,5) of meer onder het gemiddelde valt. Osteopenie of lage botdichtheid treedt op wanneer de T-score -1,0 tot -2,5 is. Als de score groter is dan -1,0, worden de botten geacht een normale dichtheid te hebben. Deze T-score is gebaseerd op de gemiddelde waarde van een referentiepopulatie van jonge volwassenen. Soms is het wenselijk om het individu te vergelijken met een verouderde gematchte controle. De Z-score wordt in deze situatie gebruikt, waardoor een leeftijdgeschiktere vergelijking mogelijk is, omdat iedereen deze problemen kan ontwikkelen.

Deze bereiken zijn ontwikkeld om personen te identificeren met een verhoogd risico op fracturen. Het doel van vroege diagnose en preventie is het minimaliseren van de incidentie van fracturen en andere morbiditeit, aangezien deze levensbedreigende en levensveranderende gevolgen kunnen hebben.


Ik hoop dat dit artikel je informatie heeft gegeven die je zal helpen verstandige keuzes te maken, dus je kunt:

Leef gezond, leef goed en leef lang!

Video-Instructies: Osteoporose: Die unterschätze Volkskrankheit (April 2024).