Moeders beheren woede

• April 19, 2024

Onlangs had mijn man een briljant inzicht in het begrip woede. Er was een plek waar ons gezin de volgende ochtend heen moest en het was niet een plek waar mijn kinderen naar uitkeken. We vertelden hen er de avond ervoor over. We gaven ze de details en de tijdlijn en vroegen hoeveel tijd ze nodig hadden om zich 's ochtends klaar te maken.

Toen we ze wakker maakten om zich klaar te maken, waren ze traag. Ze zeurden over de noodzaak om te gaan. Ze werkten niet mee. Verrast dat je?

Ik was de avond ervoor ziek geworden en vroeg mijn man de verantwoordelijkheid te nemen om onze kinderen klaar te maken. Dat betekende dat we wat eerder wakker moesten worden om onze kinderen wakker te maken en te porren. Die ochtend was ik in bed gebleven terwijl hij iedereen begon klaar te maken.

Ik zag de tijd voorbijgaan zonder energie om er iets aan te doen. Ik wist dat ze te laat zouden komen. Ik stootte mijn man aan om ze op gang te krijgen.

Om een ​​saai verhaal kort te maken, er was woede nodig om hen te motiveren. Gefrustreerd verhief mijn man zijn stem. Toen hij naar me gromde omdat hij hem had gedwongen te schreeuwen, zei ik hem het niet op mij af te nemen. We hadden de avond ervoor duidelijke verwachtingen gesteld en onze kinderen zouden niet in staat moeten zijn om zich een weg te banen. Dus wat was het probleem?

Het probleem - zo blijkt - was dat hij zich niet zo boos wilde voelen als hij. Hij wilde woede niet gebruiken om zijn kinderen te motiveren om iets te doen. En hij was boos op mij omdat ik boos was dat hij niet deed wat hij zei dat hij zou doen.

Na zijn vertrek dacht ik na over wat hij had gezegd. Nogal briljant - en vrij duidelijk en eenvoudig - allemaal tegelijk. Waarom zou iemand woede willen gebruiken of woede willen voelen om anderen te motiveren iets te doen wat ze willen of nodig hebben? Moeders, ik weet zeker dat je je hiermee kunt verhouden - denk aan ochtenden van proberen de deur uit te komen met niet-meewerkende kinderen, proberen in te grijpen in vechtpartijen tussen broers en zussen, of je geërgerd voelen tijdens een driftbui voor peuters.

Waar ligt de grens tussen het afdwingen van gestelde verwachtingen en boos worden wanneer niet aan die verwachtingen wordt voldaan? Misschien is het niet de daad van boos worden, maar wat er met die woede gebeurt. Wat brengt jou over de rand?

In die afgrond tussen het afdwingen van je grenzen, regels en verzoeken en die plaats van woede, ongeduld en frustraties ligt ons antwoord - en onze uitdaging.

Woede is een werveling die ons loskoppelt van ons Zelf. We voelen ons recht in die ruimte. We observeren onszelf op dat moment en denken tegelijkertijd dat het verkeerd is en dat onze kinderen het 'verdienen'.

Woede is schadelijk en doet alle betrokken partijen pijn. Het gedrag van onze kinderen veroorzaakt geen woede. Het zijn onze reacties, onze geschiedenis en ons geloof in onze gevoelens die boosheid veroorzaken. Voelen we als een mislukking? Nog een keer? Hebben we littekens uit de kindertijd die voortdurend uitbarsten? Wat is er nodig om die momenten te doorstaan ​​zonder onze kalmte te verliezen, onze stem te verheffen of ons gedrag te betreuren?

Hier zijn vijf eenvoudige stappen om woede te overwinnen:

Onderzoek de oorzaken. Woede neemt vaak toe wanneer we het gevoel hebben dat we geen controle hebben, wanneer we al kwetsbaar zijn voor pijn of verlies, of wanneer we ons concentreren op het 'verkeerde' ding. Besteed wat tijd aan het nadenken over wat er gebeurt wanneer woede in jou wordt geactiveerd.

De psychologische reacties en emoties die we ervaren hebben fysiek invloed op ons. Deze fysiologische reacties op stress hebben invloed op onze bijnieren, spijsvertering, immuunsysteem en meer. Als je je hiervan bewust bent, kun je je gevoelens beter beheersen en sturen.

Maak een eenvoudige oefening. Pauze. Haal diep adem. Tel tot tien. Begin met zingen of bel een vriend. Vorm een ​​gewoonte die u op die momenten ten goede zal komen.

Verlaat het toneel. Als de onmiddellijke situatie niet te beheersen is, stap er dan vanaf. Hergroepeer en probeer het opnieuw. Je zult waarschijnlijk niet meer tijd verliezen dan wanneer je blijft en boos reageert. Een time-out voor volwassenen is de perfecte manier om je emoties te hergroeperen en onder controle te krijgen.

Zorg voor jezelf. Geloof het of niet - door goed te eten, voldoende slaap te krijgen en deel te nemen aan je eigen zelfzorg, zul je beter in staat zijn om die onbeheersbare momenten te beheren en zelfs te vermijden.

Woedebeheersing is geen eendaagse oplossing. Het is een proces en neemt uw inzet. Geef niet op en blijf eraan werken. Het is te doen en er zijn veel moeders die je op dit pad zijn voorgegaan. Weet dat je niet alleen bent en praat met andere moeders om een ​​netwerk van ondersteuning te creëren voor de verandering die je wilt creëren.

Video-Instructies: MIJN MOEDER IS WOEDEND EN WIL DE DADER PAKKEN! (April 2024).