De lange en korte booghouding
Een van de meest voorkomende standpunten in Chinese vechtsporten is de booghouding.

De naam "boog" houding is een ruwe vertaling uit het Chinees gong bu. Letterlijk verwijst de naam naar een houding die boogschutters gebruiken om zich voor te bereiden om te schieten.

Een booghouding staat met de voeten uit elkaar. Het voorste been heeft de voet naar voren gericht en het been gebogen. Over het algemeen strekt de knie zich niet verder uit dan de voorste teen. Het achterste been moet recht zijn met de achterste voet in een hoek van 45 graden voor schoren. Het lichaam moet in lijn zijn met het achterbeen en een rechte lijn vormen voor de energieën van de chakra's om te kanaliseren. Het lichaam zelf moet vierkant zijn en naar voren wijzen, niet naar de open kant.

De benen moeten ongeveer op schouderafstand uit elkaar liggen. Indien teruggetrokken naar het lichaam, moet het leidende been ruwweg in het midden van de achterste voet vallen. Deze afstand is belangrijk om stabiliteit in de houding te ontwikkelen.

Binnen elke discipline en elk systeem zijn er kleine verschillen in het uitvoeren van een goede booghouding. De meeste van deze verschillen kunnen worden verklaard door variaties in techniek, toepassing en situatie. Zelfs binnen een enkel systeem kunnen er verschillende versies van een boogstand worden gebruikt, afhankelijk van de vorm en techniek.

Een van de meest voorkomende variaties is de lang en kort booghouding. Zoals de naam al aangeeft, ligt het verschil in hoe ver de voeten van elkaar verwijderd zijn. Lange boogstanden strekken de leidvoet veel verder uit. Door de langere stand kan het lichaam lager gaan, waardoor het zwaartepunt wordt verlaagd en de stabiliteit en sterkte worden verhoogd. Om een ​​goede lange booghouding uit te voeren, moet je aan het strekken werken en met een grotere dan normale stap vooruit beginnen.

De kortere houding is veel dichterbij, slechts ongeveer de helft van de afstand of minder van de lange boog. Hoewel deze houding een beetje stabiliteit verliest, wint het aan wendbaarheid: kortere stappen staan ​​gelijk aan minder tijd om in positie te komen. Kortere standen maken werken op korte afstand mogelijk, waarbij stap en plaatsing van de voet van cruciaal belang zijn om het voordeel te behalen.

Goed uitgevoerd, fungeert de boogstand als een overdracht van energie naar de grond. Een kracht die direct op de voorkant wordt uitgeoefend, brengt zijn energie over via het lichaam, in het achterbeen en in de grond eronder. In wezen is het duwen van een persoon in deze houding van voren hetzelfde als proberen tegen de aarde zelf te duwen. In TaiChi wordt deze houding vaak gebruikt in demonstraties waarbij meerdere mensen de practioner naar beneden proberen te duwen door op hun armen te drukken. In een demonstratie was ik getuige van een kleine, oudere heer die in staat was 4-5 grotere mannen te weerstaan ​​die tegen hem aandrukten terwijl hij zich in een goede boogpositie bevond.

Hoewel sterk voor aanvallen in een richtingslijn met het lichaam, mist deze houding dezelfde stabiliteit wanneer aangevallen vanaf de zijkant. Dus, om te voorkomen dat die zwakte ooit wordt blootgelegd, zal een beoefenaar die een boogstand uitvoert zo nodig draaien om de houding naar voren gericht te houden naar de tegenstander.

Video-Instructies: Kaadu - Full Tamil Film | Stalin Ramalingam | Lyca Productions (Maart 2024).