Geschiedenis van de Flamenco
De flamenco begon ongeveer twee eeuwen geleden in de regio Andelusia in Spanje, het resultaat van invloeden uit Andalusische, islamitische, sefardische en zigeunerculturen. Het was de muziek van de armen, niet de rijken, en de muziek weerspiegelt de ontberingen van armoede. De muziek werd van generatie op generatie mondeling en via persoonlijke training doorgegeven, vanwege het analfabetisme van de lagere klasse, dus het is een echte vorm van culturele volksmuziek. Hoewel niemand zeker weet waar het woord flamenco vandaan komt, werd het al snel in verband gebracht met zigeunercultuur, zozeer zelfs dat het woord soms als synoniem voor zigeuner werd gebruikt.

De melodie onthult een verband met Griekse en Romeinse invloeden. Andere onderzoeken detecteren een hint van Gregoriaanse en Aziatische invloeden. Moslims bezetten de regio eeuwenlang en lieten hun eigen invloeden achter. Omdat de geschiedenis slechts relatief recent is bestudeerd, is het samenstellen van de invloeden waaruit de muziek bestaat die we vandaag horen het werk van muzikale detectives, en er is nog steeds voldoende ruimte voor moderne onderzoekers om hun eigen interpretaties en ontdekkingen toe te voegen.

In zijn vroegste vorm werd Flamenco-muziek hoogstwaarschijnlijk gezongen. Misschien klapten het publiek of de artiesten mee met de muziek of sloegen met hun knokkels, waardoor deelname en enthousiasme konden toenemen. Pas later voegden componisten de flitsende gitaarmuziek toe die we nu associëren met de muziek, en later nog werd dat dansen een onderdeel van het totale plaatje.

De dansshows beïnvloeden de invloed van Hindu-dansen in het Fenicische rijk, waar dansers zich op verschillende festivals vermaken. Men zegt dat de open heupbewegingen afkomstig zijn van Afrikaanse invloeden.

Flamenco bereikte geen literatuur tot 1774, toen José Cadalso erover schreef in Cartas Marruecas, beschouwd als een van de beste werken van de auteur. Voor het grootste deel is echter alle informatie die we hebben over de kunstvorm afkomstig van reizigers die dit vermelden in de tijdschriften of rapporten. Pas in 1869, het begin van de café cantante-periode, werd flamencomuziek steeds populairder. De cafés huurden dansers in om te entertainen. Naarmate het dansen populairder werd, nam ook het gitaarspel toe, dat al snel een zeer gespecialiseerde kunst werd.

Tegenwoordig heeft de flamenco nog meer vormen van muziek samengevoegd en wordt beïnvloed door de rumba, salsa en zelfs moderne rock and roll-muziek. De traditionele gitaar wordt vaak vergezeld door castagnetten en cajons, maar de traditie leeft en bloeit en wint zelfs aan populariteit. Van het entertainment van zigeuners tot de mainstream van de cultuur, flamencomuziek heeft een fascinerende geschiedenis.

Video-Instructies: Filmpje geschiedenis (Willem van oranje en Filips 2) (Maart 2024).