Anderen helpen met verdriet
Inzicht in het rouwproces is belangrijk voor ons allemaal naarmate we ouder worden. We worden geconfronteerd met veel verliezen naarmate de tijd verstrijkt en, afhankelijk van onze eigen ervaringen met verdriet, begrijpen velen van ons misschien niet echt hoe anderen het kunnen ervaren. Soms hebben individuen te maken gehad met verliezen die na elkaar zijn gekomen.

Hoe beter ons begrip van verdriet en hoe het wordt genezen, hoe beter we uitgerust zijn om een ​​getroffen vriend of familielid te helpen. Studieresultaten over het verwerken van rouw leveren waardevolle informatie op over hoe we onszelf en anderen die rouwen kunnen helpen. Hier zijn enkele van de belangrijkste punten die bekend zijn over rouw:

• Er is geen goede of foute manier om te rouwen. Verdriet ontvouwt zich niet altijd in geordende, voorspelbare fasen. Het kan een emotionele achtbaan zijn, met onvoorspelbare hoogtepunten, dieptepunten en tegenslagen. Iedereen rouwt anders, dus we moeten vermijden de nabestaanden te vertellen wat hij of zij moet 'voelen' of doen.

• Verdriet kan gepaard gaan met extreme emoties en gedragingen. Gevoelens van schuld, woede, wanhoop en angst komen veel voor. Een rouwende persoon kan naar de hemel schreeuwen, geobsedeerd zijn door de dood, uithalen naar dierbaren of urenlang huilen. De nabestaanden moeten gerustgesteld worden dat wat hij of zij voelt normaal is. We moeten geen oordeel vellen of iemands verdrietreacties persoonlijk nemen.

• Er is geen vast tijdschema voor rouw. Voor veel mensen duurt herstel na rouw 18 tot 24 maanden, maar voor anderen kan het rouwproces langer of korter zijn. We moeten de nabestaanden niet onder druk zetten om door te gaan of hen het gevoel te geven dat ze te lang hebben geroerd. Dit kan het genezingsproces zelfs vertragen.

Het is gebruikelijk om je ongemakkelijk te voelen wanneer je iemand probeert te troosten die rouwt. Veel mensen weten niet wat ze moeten zeggen of doen. Ik heb vaak geworsteld met wat ik moest zeggen als ik iemand begroet waarvan ik weet dat hij recent verlies heeft geleden. De volgende suggesties zijn een gids en worden aangeboden door experts. Ik herinner mezelf dat een goede luisteraar de sleutel is en niet iets onaangenaams zegt omdat ik niet zeker weet wat ik moet zeggen.

Luister met mededogen. Laat de nabestaanden praten over hoe zijn of haar geliefde stierf. Mensen die rouwen, moeten het verhaal misschien steeds opnieuw vertellen, soms tot in de kleinste details. Wees geduldig. Het herhalen van het verhaal is een manier om de dood te verwerken en te accepteren. Bij elke hervertelling neemt de pijn af.

Erken de situatie. Voorbeeld: "Ik hoorde dat uw_____ stierf. Het spijt me zo." Gebruik het woord "gestorven" dat zal aantonen dat je meer open staat om te praten over hoe de persoon zich echt voelt. Vaak bedoelen goedbedoelende mensen het niet over de dood te praten of de overleden persoon te noemen, maar de nabestaanden moeten het gevoel hebben dat zijn of haar verlies wordt erkend, het is niet zo erg om over te praten en zijn of haar geliefde zal niet worden vergeten .

Druk uw bezorgdheid uit. Voorbeeld: "Het spijt me te horen dat dit u is overkomen." Wees oprecht in uw communicatie en verberg uw gevoelens niet. Voorbeeld: "Ik weet niet zeker wat ik moet zeggen, maar ik wil dat je weet dat ik erom geef."

Bied uw steun aan. Voorbeeld: "Vertel me wat ik voor u kan doen." Er zijn veel praktische manieren om een ​​rouwende persoon te helpen, bijvoorbeeld boodschappen doen, boodschappen doen, huishoudelijk werk doen, voor de kinderen en / of huisdieren zorgen, of tijd besteden aan het delen van een leuke activiteit zoals een spel, puzzel of kunst project.

Er zijn verschillende opmerkingen die we moeten vermijden wanneer we proberen degenen die treuren te troosten. Sommige van deze nutteloze opmerkingen volgen: "Ik weet hoe je je voelt." "Het maakt deel uit van Gods plan." "Kijk waar je dankbaar voor moet zijn." "Hij is nu op een betere plaats." "Dit zit nu achter je; het is tijd om verder te gaan met je leven."

Moedig de rouwende persoon aan professionele hulp te zoeken als u een van de volgende waarschuwingssignalen opmerkt - vooral als het meer dan twee maanden geleden is sinds de dood: moeilijk functionerend in het dagelijks leven; overmatige bitterheid, woede of schuldgevoel; verwaarlozing van persoonlijke hygiëne; alcohol- of drugsmisbruik; onvermogen om van het leven te genieten; zich terugtrekken van anderen; constant gevoel van hopeloosheid; praten over sterven of zelfmoord; hallucinaties.

Ik moest uiteindelijk met mijn moeder beseffen - toen ze haar moeder verloor - dat de pijn van rouw nooit volledig zou genezen. We moeten gevoelig zijn voor het feit dat het leven misschien nooit hetzelfde voelt en dat een persoon niet zomaar de dood van een geliefde 'overkomt'. De getroffen persoon kan uiteindelijk het verlies leren accepteren, maar niet altijd. De pijn kan na verloop van tijd in intensiteit verminderen, maar het verdriet kan nooit helemaal vervagen. Mijn moeder dacht altijd aan haar moeder en voelde een enthousiasme over haar verlies dat vele jaren na haar dood duidelijk was.





Video-Instructies: Wat gebeurt er in je hoofd als je depressief bent? (April 2024).