Genealogisch begrip
Genealogie-onderzoekers komen op alle niveaus van ontwikkeling. Sommigen van jullie doen dit al vele jaren, terwijl anderen zich in de beginfase bevinden. Maar dan, er is een ander aspect aan dit. Iemand die al vele jaren genealogie doet, is misschien niet zo goed ervaren in militaire archieven, terwijl een beginnende genealoog misschien bekend is met militaire archieven. We bevinden ons allemaal op verschillende niveaus van genealogisch begrip.

Ik hoorde onlangs van een lid van de lokale samenleving dat de laatste paar lezingen een beetje over zijn hoofd waren. Dat is mij overkomen, met name vorig jaar werd een DNA-lezing gegeven die ik moeilijk kon bevatten. Wanneer dit gebeurt, raken we dan gefrustreerd en geven we het gewoon op? Beslissen we om geen lezingen meer bij te wonen? Ik hoop dat dit nooit gebeurt. Het is belangrijk om die onderwerpen te nemen en vragen te stellen. Vraag de persoon die de lezing doet of hij je zou kunnen ontmoeten en breid het uit tot een niveau dat je beter zou kunnen begrijpen. Voer een Google-zoekopdracht uit en probeer uzelf te onderwijzen. Soms hoor ik een lezing die me alleen maar lijkt te verwarren, maar naarmate ik er steeds meer aan word blootgesteld, komt het geleidelijk samen en is het logisch. DNA begint me bijvoorbeeld minder eng te vinden en iets waarvan ik voel dat ik daar meer begrip voor heb. Ik heb boeken gelezen, naar webinars geluisterd en vragen gesteld om dit mogelijk te maken.

Heb je een gebied waarin je uitblinkt? Misschien begrijp je DNA, militaire gegevens of landdaden. Het zou geweldig zijn als je als vrijwilliger in je lokale omgeving iemand zou kunnen begeleiden die begint, zodat ze een beter inzicht krijgen in hoe deze onderzoeksgebieden hen kunnen helpen bij hun genealogische zoektocht. Als je dit doet, let dan op de persoon die je onderwijst en hun houding. Friemelen ze, kijken ze naar hun mobiele telefoon of de klok, lijken ze niet op te letten? Dit kan een teken zijn dat je over hun hoofd gaat en ze begrijpen het niet. Stop en neem de tijd om met hen te praten over wat ze tot nu toe hebben geleerd. Kunnen ze sommige dingen herhalen waarover je hebt gesproken? Als ze zien dat je genoeg om hen geeft om hen te helpen deze onderzoeksvaardigheid te leren, zullen ze je hopelijk laten weten wat hun behoeften zijn en hoe ze het beste kunnen leren. Sommige mensen leren visueel en hebben Power Points nodig, terwijl anderen liever lezen of praten.

Als leraar of een samenleving is er een andere manier om erachter te komen of de onderwerpen die zijn die uw publiek bereiken. Een anonieme enquête kan u helpen bij het leren van de behoeften van uw samenleving. Vraag hen of het onderwerp er één was dat ze nodig hadden? Werd het gegeven op een niveau dat ze begrepen? Was de geluidsapparatuur voldoende? Zijn hand-outs gebruikt en / of geschikt voor de klas? Is er een onderwerp dat niet wordt behandeld waarover ze graag meer willen weten? Is er een onderwerp dat ze je groep en / of mentor een beginner kunnen leren? Deze enquêtes kunnen bij elke vergadering worden uitgedeeld en aan het einde anoniem in een doos worden ingeleverd.

Ik weet uit ervaring dat een spreker zijn boodschap wil overbrengen. Als ze hun publiek niet bereiken, moeten ze het weten, zodat ze kunnen heroverwegen hoe ze de volgende keer presenteren. Misschien kunnen ze een beginnerscollege aanbieden en dan een voor degenen die meer gevorderd zijn in genealogisch onderzoek.

Concluderend, als u een lezing bijwoont en het is over uw hoofd, geef niet op. Stel vragen, onderzoek en praat met uw samenleving om hulp te krijgen, zodat u de verschillende aspecten van genealogisch onderzoek beter kunt begrijpen.

Video-Instructies: Ancestors unKnown Nederland: een geschiedenis voor iedereen (Maart 2024).