De toekomst van zwarte kinderen

• April 23, 2024

Wat heeft de toekomst in petto voor zwarte kinderen? Veel ouders en grootouders zijn bezorgd over hun toekomstige welzijn en hun vermogen om alles te krijgen wat ze nodig hebben om een ​​productief en succesvol leven te leiden.

Met de aanhoudende piek in sterftecijfers onder jonge zwarte kinderen. Waar begint men? Hoe stoppen we de genocide? Zonder hen hebben we geen toekomst. Om het leven van kinderen te redden, moet er een duidelijk, eerlijk en burgerlijk discours zijn tussen alle partijen. Dit omvat ouders, grootouders, leerkrachten, coaches, gemeenschapsleiders, pastors, schoolambtenaren en zelfs lokale politiediensten en hun jeugdafdeling.

Het is hartverscheurend om het dodental te zien stijgen onder zwarte kinderen - uitgeschakeld voordat ze de kans krijgen om te leven. Het trieste is dat de daders van deze misdaden andere jonge zwarte kinderen zijn. Kinderen die twee keer zo oud zijn als een volwassene; kinderen die ongevoelig zijn gemaakt voor de wereld waarin ze leven; kinderen die nooit hebben gekend en zijn beroofd van liefde, structuur, discipline en zoiets kleins als hoop.

Er zijn echter veel jonge zwarte kinderen die het halen. Ze werken hard, met een mooie toekomst voor zich. Er zijn mensen die opgroeiden in dezelfde omgeving, dezelfde worstelingen hadden, maar toch een manier vonden om vooruit te komen en hun weg in deze wereld te vinden. Het is bijna een garantie dat ze minstens één persoon in hun leven hadden die het verschil maakte. Die ene persoon die ze in vertrouwen konden nemen, aanmoediging konden vinden en verantwoording konden afleggen voor hun acties.

Het is tijd dat de gemeenschap als geheel gaat samenwerken om de toekomst van zwarte kinderen te verzekeren. Verantwoordelijkheid en verantwoording moeten plaatsvinden. Anders zullen we doorgaan met het verliezen van kinderen: kinderen tot de dood en anderen tot de gevangenis.

Wie heeft de bal laten vallen? Wanneer zijn we zo apathisch geworden over het opvoeden van kinderen, dat we niet meer herkennen wie ze zijn? Wanneer zijn we in de toekomst zo onthecht en ongeïnteresseerd geraakt en hebben we zulke gruweldaden toegestaan ​​om te blijven bestaan ​​in de gemeenschappen? Eenvoudig, wanneer zijn we gestopt met zorgen?

De zwarte gemeenschap is een ketting; verbonden door vele links. Soms wordt de ketting geknoopt en moet deze worden rechtgetrokken. Sommige schakels zijn weggevallen, waardoor de ketting kapot is. Het is tijd om de links in Black communities te herstellen. Het is tijd om te werken aan gezinnen en relaties met jongeren en mensen die invloed hebben op kinderen.

Als we sterke, gezonde en productieve jonge zwarte mannen en vrouwen gaan grootbrengen, moeten we nu beginnen, en we kunnen niemand weglaten - ongeacht waar ze wonen of wat hun sociaaleconomische positie in het leven is. ELK kind verdient het om een ​​vechtkans te hebben in deze reis die we het leven noemen.

Het is onbegrijpelijk hoe we kunnen toestaan ​​dat zoveel scholen in gemeenschappen worden gesloten. Het is een travestie wanneer we het kinderen moeilijk maken om te leren en de nodige hulpmiddelen te ontvangen die nodig zijn om verder te gaan. Het is nog meer een travestie als we niets doen om de genocide op kinderen te stoppen, omdat we als volwassenen niet samen kunnen komen en doen wat goed is wat betreft zwarte kinderen en hun toekomst.

We zijn allemaal op een of andere manier verbonden. Niet geloven dus leent alleen maar aan het geloof dat we niet langer om de gemeenschap geven, maar alleen om zichzelf. Egoïsme is geen optie als het gaat om de toekomst van zwarte kinderen. Er moet respect zijn voor het menselijk leven dat voorrang heeft op zelfbehoud. We kunnen niet blijven stilzitten en kijken hoe de levens van zwarte kinderen worden uitgeblazen.

Ouders, grootouders, leiders, schoolambtenaren, politiediensten, lokale overheid; allen moeten samenwerken om te helpen genezen, doen herleven, herstellen en zorgen voor een productief leven en toekomst voor zwarte kinderen. We kunnen niet voortdurend wijzen op wat er mis is, maar om een ​​oplossing te bedenken en er deel van uit te maken die niet alleen van invloed zal zijn op het huidige, maar ook op het toekomstige leven van zwarte kinderen.

We hebben sociale programma's en prikkels nodig en scholen moeten open blijven. We hebben een gevoel van hoop nodig en meer voorbeelden van wat werkt en goed is. We moeten ook samenwerken om de media in te perken, die dagelijks niets anders dan negatieve en minachtende foto's pompt. Wanneer kinderen dit constant zien; velen beginnen zich af te vragen of er nog hoop voor hen is, en zo nee, waarom zouden ze het dan proberen?

Dingen moeten veranderen. We zijn deze kinderen verplicht alles te doen wat we kunnen om ervoor te zorgen dat ze een toekomst hebben en niet hoeven te worden wat ze om hen heen zien; dat hun omgeving niet bepaalt wie ze zijn, maar hen versterkt om te worden wie ze willen zijn. Laten we ze hun hoop teruggeven.

Video-Instructies: Gaat deze robot straks voor je opa of oma zorgen? (April 2024).