Van held tot maat nul - The Shrinking Violets of Fashion
De glitter en glamour van de mode-bril van Fashion Weeks in Londen, New York en heel Europa zijn allemaal volledig overschaduwd door één groot debat. Verslagmakend van de catwalks en catwalks, in plaats van de gebruikelijke onthullingen van wat hot gaat worden, naar welke kleuren moet worden gelet en naar welke nieuwe ontwerpers te kijken, deelden journalisten en critici een gemeenschappelijke voorsprong - is het tijd om Size Zero te verbieden?

Dit controversiële debat heeft high fashion huizen, ontwerpers, de media, catwalk-modellen en het grote publiek gesproken. Wat is een acceptabel gewicht? Wat is een natuurlijke, gezonde vorm? Hoe zal dit het gezicht van de mode veranderen?

Het hebben van uitzonderlijk slanke meisjes op de startbaan is geen nieuw fenomeen. Modeontwerpers kiezen al jaren voor lange, dunne modellen om hun collecties te paraderen, de gemeenschappelijke afspraak is dat kleding gewoon beter valt op smallere frames en er edeler uitziet. De tragische katalysator die deze furore veroorzaakte, was de dood van twee Zuid-Amerikaanse modellen, zusters die volgens Uruguayaanse lokale media zijn overleden als gevolg van fatale hartaanvallen, gekoppeld aan anorexia en een slecht dieet. De dood van deze twee jonge meisjes begon een wereldwijd debat over de wispelturige tradities van catwalkmodellering, wat ertoe leidde dat sommige Europese landen en modehuizen deze zogenaamde Size Zero-modellen verbood om te werken bij de Fashion Week, Madrid verbood alle modellen met een BMI (Body Mass) Index) van minder dan 18 (een BMI lager dan 18 wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie als een ongezond gewicht beschouwd).

Organisatoren van de Fashion Weeks van andere landen, inclusief de Londense, hebben echter geweigerd om dit voorbeeld te volgen, en beweren dat ze al aanbevolen ontwerpers vragen om alleen gezonde modellen op de catwalk te gebruiken en geen enkele slanke cast hoeven te verbieden.

De grootste tegenstelling in dit debat is altijd hetzelfde gebleven - dat deze kleding die op de catwalk wordt getoond uiteindelijk zal worden aangepast en vertaald naar de hoofdstraat, uiteindelijk te vinden in onze kasten in onze maten - dus waarom weigert de mode-industrie om echte vrouwen in alle soorten en maten vertegenwoordigen?

Aan de andere kant van het debat zullen veel vrouwen die van nature slank zijn en een klein frame hebben, in deze ongrijpbare Size Zero-vorm vallen die is geclassificeerd als - US maat 0 en UK maat 4 met vitale statistieken van 31,5 inch buste / 23 inch taille / 34 inch heupen, als gevolg van hun natuurlijke genetica, niet als gevolg van zichzelf uithongeren. Wie moet dan beslissen wat een gezond gewicht is en wat een acceptabele maat voor modellen moet zijn?

Er is geen twijfel dat deze gevaarlijk krimpende modewereld, bovenop de media-fascinatie voor 'magere beroemdheden', nog meer druk uitoefent op beïnvloedbare vrouwen om onrealistische, ongezonde doelen te bereiken.

Met het Size Zero-debat komt vooruitgang in de vorm van het promoten van gezondere idealen en het maken van grote veranderingen in de wereld van high fashion, maar de verantwoordelijkheid ligt echt bij de industrieleiders als er op lange termijn veranderingen moeten worden aangebracht. Het zijn de modellenbureaus, casting crew, modestylisten, ontwerpers en modemedia die, mede verantwoordelijk zijn voor het creëren van een nieuw, gezond imago voor vrouwen en meisjes om naar te streven, trends creëren die we allemaal kunnen volgen, kiezen gezonde modellen waar we ons allemaal mee kunnen identificeren.

Video-Instructies: Korda Carp Fishing Masterclass Vol 6: Back To Basix Pt.2 (Solid Bags) | Rob Burgess 2019 (April 2024).