Eerste hertog van Wellington

• April 20, 2024

Arthur Wellesley, de eerste hertog van Wellington, werd geboren, waarschijnlijk in Dublin, op 1 mei 1769 in een krachtige en rijke aristocratische familie.
Zijn "Ierse" afkomst was iets dat hij zijn hele leven verafschuwde, zijn beroemdste opmerking over het feit: "geboren worden in een stal, maakt iemand niet tot een paard."

Geboren als lid van de protestantse overleving, bracht hij een zeer bevoorrechte jeugd door tussen de twee eengezinswoningen, zijn geboortehuis in Dublin en de andere, Dangan Castle in County Meath.

In 1791 stierf zijn vader en de oudste broer van Arthur erfde de ouderdom van de familie, dus verliet de jongere man het seminarie waarin hij had gestudeerd en reisde naar Engeland om zich in te schrijven in Eton, waar hij studeerde van 1781 tot 1784.
Zijn gebrek aan succes daar, vergezeld van een tekort aan middelen, dwong hem om met zijn moeder naar Brussel te verhuizen, waar hij een gebrekkige educatieve carrière voortzette.

In zijn vroege jaren twintig ziet Arthur plotseling een vorm van interne ommekeer. Hij sloot zich aan bij de Franse Koninklijke Academie voor Paardrijlessen (Equistrianism), waar hij zowel dapperheid als in het leren van Frans toonde dat zijn moeder bij zijn terugkeer naar Engeland in 1786 volledig verbaasd was over zijn volwassenheid en karaktersterkte.

Samen met enkele familiegunsten slaagde hij erin om de nieuwe assistent van de nieuwe Lord Lieutenant van Ierland te worden en twee jaar later overgebracht naar de 12e Light Dragoons, op welk moment hij begon te spelen in de lokale en nationale politiek.
Al snel, voornamelijk vanwege zijn sterke oppositie tegen het Ierse nationalisme, werd hij gekozen als parlementslid in het Irish House of Commons, waar hij nog twee jaar bleef dienen totdat hij werd gepromoveerd tot de rang van kapitein in de 18e Light Dragoons . Te midden van al deze opwinding werd hij gedwarsboomd in zijn poging om te trouwen met een bepaalde jonge Kitty Pakenham, dochter van de graaf van Longford, en stortte zich op zijn militaire carrière en kocht uiteindelijk een Lieu Colonelcy in de 33ste Dragoons.

De volgende twee jaar was hij betrokken bij de oorlog in Frankrijk en keerde uiteindelijk terug naar Engeland in 1795 en binnen korte tijd werd hij gepromoveerd tot kolonel en werd hij onmiddellijk met zijn regiment naar India verscheept.

Binnen enkele weken na hun aankomst begonnen de troepen en hun leider een reputatie te verwerven voor onverschrokkenheid en strategische genialiteit, waarbij ze niet alleen kleinere schermutselingen wonnen, maar ook een grote vijandelijke troepen veroverden door op dat moment nieuwe en niet-beproefde oorlogsmethoden te gebruiken die vervolgens de norm werden voor het Britse leger en cavalerie.

In de daaropvolgende jaren steeg hij naar verdere hoogten van achting. Hij keerde terug naar Engeland, waar hij trouwde met zijn geliefde Kitty en tegen het einde van 1814, nu bekend als de hertog van Wellington, kreeg hij de opdracht om zijn grootste uitdaging en beruchte aartsvijand aan te gaan in de persoon van Napoleon Bonaparte.

De Franse leider was Elba ontsnapt om naar Frankrijk terug te keren en zijn leger en zijn eigen machtspositie te herbouwen. Op 18 juni 1815, onder leiding van Wellington, versloegen de Britten degelijk de Fransen in het stadje Waterloo in België. Napoleon trad opnieuw af en werd getransporteerd naar de nieuwe Britse gevangenis in Sint-Helena, en een nieuwe zin "uw Waterloo ontmoeten" werd in de Engelse taal geïntroduceerd.

Wellington keerde terug naar Engeland als een overwinnende held. In 1828 werd hij premier als aartsconservatief die voortdurend waakzaam bleef tegen de anarchie van de Franse revolutie. Het was in deze tijd dat hij de bijnaam 'The Iron Duke' verdiende, niet zozeer vanwege zijn politieke idealen, maar vanwege het feit dat hij zijn huis had beveiligd met ijzeren schilden om te beschermen tegen rellen van zijn tijd.

Wellington ging uiteindelijk met pensioen in 1846 en stierf in Walmer Castle in 1852. Hij wordt begraven in St Paul's Cathedral, naast Lord Nelson. Hij zou terecht zijn plaats moeten innemen op de lijst van 'Great Irishmen & Leaders', maar hij zou niet graag willen dat de associatie met ons onrustige eiland te veel in het openbaar wordt verkondigd.

Video-Instructies: De Slag bij WATERLOO (April 2024).