Geloof in de zwarte gemeenschap
Moeilijke tijden zijn niet ver en tussen, maar dichtbij en vaak. De meeste Afro-Amerikanen hebben altijd zwaar op hun geloof vertrouwd. Wat ze ook kiezen om te oefenen. Het is wat ons heeft doorstaan, ons kracht en aanmoediging heeft gegeven. Geloof is altijd een belangrijk onderdeel geweest in onze rijke geschiedenis.

Naarmate de tijden moeilijker worden en de worstelingen intenser worden, is er over de hele linie een toename geweest van mensen die God zoeken, of geloof of een hogere macht. Ze zijn op zoek naar iets dat hen hoop geeft in moeilijke tijden. Iets dat ze kunnen vasthouden.

Terugkijken

Misschien wisten onze voorouders en voorouders iets dat we nu moeten weten. Geloof is een integraal onderdeel om onze gemeenschap sterk, levensvatbaar en bloeiend te houden. Er is iets te zeggen over degenen die vóór ons kwamen en veel gruwelijkere tijden hebben meegemaakt dan we ooit konden doorgronden.

Tijdens hun worstelingen, tijdens hun ontberingen, tijdens hun slavernij, en zelfs door hun dood, hadden ze vertrouwen. Ze geloofden en hoopten dat het beter zou worden. Misschien niet voor hen, maar zeker voor hun kinderen en de kinderen van hun kinderen.

Hun ogen en hart gingen niet alleen over zichzelf, maar over hun gemeenschap. Ze werden beroofd van hun huizen, hun families, hun levens, maar nooit van hun geloof. Sommigen zullen zeggen dat zelfs hun waardigheid is beroofd. Toch zou ik zeggen dat hun waardigheid niet kon worden genomen zolang ze geloof en hoop hadden. Ze bleven vechten en doorgaan, omdat ze hun waardigheid hadden. Ze leerden onderweg dat hun waardigheid niet was gebaseerd op hun fysieke situatie, maar op wat ze in hun hart geloofden en hoopten. Hun waardigheid lag in de God die ze vertrouwden om hen te bevrijden. En vanwege hun waardigheid, we zijn hier vandaag. Vanwege hun geloof hebben we vandaag onze vrijheid.

Waar we vandaag staan

Ja. We komen uit een rijke en sterke achtergrond. Rijk aan geschiedenis en kracht en kracht. Rijk aan mensen die vastbesloten waren het te redden. We hebben de voorloper gekregen van hoe we kunnen staan ​​en vooruitgaan in zeer moeilijke tijden. We hebben de kennis en de wijsheid gekregen om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar ergens later zijn we (durf ik te zeggen) verwend door bepaalde successen en status, dat we de lang geleden belangrijke dingen die onze gemeenschappen bij elkaar hebben gehouden, vergeten zijn.

Geloof is een integraal onderdeel van onze gemeenschappen geweest. Het is een onderdeel van ons leven geweest dat ons hoop en stabiliteit heeft gegeven. We zien onze kerken op zondag gevuld met mensen die een woord van hoop en richting zoeken. Er is op dit moment een honger in de wereld en mensen willen iets om vast te houden. Iets dat hen ervan zal verzekeren dat het beter zal worden.
Laten we eerlijk zijn: als mensen hebben we tumultueuze tijden meegemaakt en hebben we overleefd om erover te praten. We hebben een vasthoudendheid over onszelf die ons niet zou toestaan ​​om op te geven of toe te geven. Het is dezelfde vasthoudendheid die we nu nodig hebben, en we moeten onze kinderen onderwijzen.

Onze grootouders en overgrootouders hadden dit soort vasthoudendheid. Die vasthoudendheid, en waardigheid en geloof, waardoor ze een baan konden nemen als dienstmeisje of chauffeur toen ze werden opgeleid, maar geen andere baan konden krijgen. Het was hun geloof, en hun liefde, en geloof dat dingen beter zouden worden, dat ze twee en drie banen moesten laten doen, mannenarbeid moesten doen, onderworpen aan neerbuigende woorden, die scheurden in hun mannelijkheid en vaderschap, en vrouwelijkheid en moederschap. Toch hielden ze hun geloof en geloofden dat God hun gebeden zou beantwoorden.

Ze hielden vast aan hun geloof als een banier en vochten voor vrijheid, gelijkheid en gerechtigheid. Hun geloof hield hen samen, verenigd en vooruit kijkend. En dat is wat we nu nodig hebben. Hoewel de dingen er vreselijk uitzien, moeten we volhouden en geloven dat dingen beter zullen worden. We moeten de moed hebben om te hopen, geloven en vertrouwen hebben dat ook wij een pagina uit de geschiedenis kunnen nemen en weten dat we het kunnen en zullen maken.

Houd vast aan je geloof

Wat je ook gelooft. Wat je ook is geleerd. Je hebt een manier geleerd om moeilijke tijden het hoofd te bieden en ermee om te gaan. Je hebt geleerd hoe je sterk moet staan ​​en moeilijke tijden kunt doorstaan. Of je hebt geleerd hoe je moet rennen en afbrokkelen onder de druk. Hoe dan ook, je kunt niet ontsnappen aan wat voor je ligt. Vroeg of laat zul je moeten confronteren met wat voor jou staat.

Neem een ​​pagina uit het verleden. Graaf je genezingen in en word vastberaden en vasthoudend in het maken ervan. Houd vast aan wat je gelooft. In de Afro-Amerikaanse gemeenschap is ons geloof een belangrijk onderdeel geweest van wie we zijn en hoe we het doorstaan. Het heeft ons sterk gemaakt en heeft een ruggengraat van staal in ons gesmeed.

Houd vast aan wat je hoop en kracht geeft. Graaf je hakken erin en geloof dat het beter gaat. Vind die plek in jezelf waar je hoop kunt hebben. Wat je ook moet doen, om een ​​geest en hart van vrede te behouden, doe het.Geloof is besmettelijk. Als je ergens in gelooft, en het geeft je hoop en kracht, geeft het ook de mensen om je heen hoop.





Video-Instructies: Kijken in de gesloten wereld van Jehovah’s Getuigen (April 2024).