Boekrecensie: in een oogwenk

• April 20, 2024

Iedereen die naar ABC News kijkt, voelde de impact toen Bob Woodruff gewond raakte in een IED-explosie terwijl hij op reis was met Amerikaanse troepen in Irak. Dit was een naam en een gezicht dat we allemaal herkenden. Maar de echte impact kwam, zoals altijd, voor degenen die uit de eerste hand met de situatie moesten omgaan.

In een Instant is een meeslepende, barmhartige, gedetailleerde verkenning van de echte impact van deze gebeurtenis in het leven van een gezin. Lee Woodruff schrijft aangrijpend over het ontvangen van het nieuws van de verwonding van haar man, over het verzoenen met de feiten, en over het helpen van haar man tijdens zijn herstel en het bij elkaar houden van haar familie. Haar kracht spreekt in elke passage - en toch is ze prachtig menselijk in haar emoties. Persoonlijk zal ik altijd worden geïnspireerd door Lee's kracht, medeleven en begrip voor haar man, haar kinderen, haar familie en vooral zichzelf. Ze is echt een geweldige vrouw.

Het boek is zo gestructureerd dat de lezer de gebeurtenissen, zoals gezien door de ogen van zowel Lee als Bob, vrijwel gelijktijdig kan vaststellen. Terwijl Lee het nieuws ontvangt over de verwondingen van haar man, geeft hij details over de gebeurtenissen terwijl hij zich herinnert hoe ze zich ontvouwden. Dit literaire "geven en nemen" geeft een aspect aan hun verhaal dat de lezer in staat stelt de gebeurtenissen volledig te ervaren terwijl ze zich ontvouwen. Door het dualisme van hun angsten, zorgen en triomfen kunnen alle lezers zich op een of andere manier verhouden tot hun verhaal. Het is opbeurend en inspirerend.

De steun ontvangen van vrienden en familie stroomt door de familie. Kracht is een steunpilaar en net zoals vrienden en familie het leveren aan Bob en Lee, zorgt Lee ook voor hen. Ze is een geweldige vrouw, moeder en vrouw en het schijnt door in al haar interacties met de mensen om haar heen. Bob is net zo geweldig in zijn inspanningen om te herstellen. Zijn vastberadenheid is een inspiratie voor zijn medische staf, evenals familie en vrienden. Zijn verwondingen zijn gedetailleerd op een manier die de lezer in staat stelt de volledige impact te begrijpen zonder de sensationele dialoog die vaak wordt gebruikt om dergelijke gebeurtenissen te detailleren. Sensationalisme ontbreekt inderdaad in hun hele verhaal, waardoor de ware emoties, ontberingen en overwinningen doorschemeren in al hun glorie. Dit is gewoon het ware verhaal van echte mensen die te maken hebben met een legitieme crisis die hen in staat stelt hun ware zelf te realiseren en te omarmen.

Het boek sluit met ingangen van elk van de kinderen van Bob & Lee, waarin wordt uitgelegd hoe zij de situatie bezien omdat deze hun gezin heeft beïnvloed. Ik vond dit een zeer passende conclusie. Terwijl zowel Lee als Bob de impact van zijn verwondingen en zijn herstel op hun gezin - vooral de kinderen - in het hele boek bespreken, horen de stemmen van de kinderen als ze reageren op de verwondingen van hun vader, de kracht van hun moeder en de reis van het gezin door herstel geeft een passende conclusie bij het werk. Het lijkt dat feit te ondersteunen dat dit een familiecrisis en een gezinsherstel is geweest, waarbij wordt erkend dat de getroffenen zelfs de kleinste - alleen in grootte - van de familie omvatten.

Er zijn veel families in onze natie die te maken hebben met de pijn en de triomfen van familieleden die gewond zijn geraakt in de oorlog in Irak. Door hun ervaringen met het publiek te delen, verlichten Bob en Lee Woodruff de benarde situatie van al diegenen die gewond zijn geraakt, hun families en vrienden. Hoewel hun verhaal inderdaad geweldig is, zijn er veel wier verhalen net zo geweldig zijn, maar ongehoord. Als we het verhaal van Woodruff lezen, moeten we ons herinneren aan al diegenen die hebben gevochten, letsel hebben opgelopen en diegenen die zijn gestorven voor de veiligheid van ons land en terwijl we ernaar streven de bevolking van Irak te bevrijden van onderdrukking. Voor elk trauma of triomf waarvan we horen, zijn er nog honderd die buiten hun eigen familiekring onbekend blijven. Mogen ze allemaal gezegend worden met kracht, mededogen en overwinning.