De verzoening en het beginsel van genade
Ooit dit horen: Ik heb nooit gezegd dat het gemakkelijk zou zijn; Ik zei alleen dat het het waard zou zijn. Het leek me altijd een beetje afwijkend, gegeven de bewering: "Mijn juk is gemakkelijk en mijn last is licht" (Mattheüs 11: 29-30) Nog een misvatting: Niemand is perfect. Waarom dan het onmogelijke gebod: "Wees daarom volmaakt, zoals uw Vader in de hemel volmaakt is" (Mattheüs 5:38) Ik begrijp het gevoel achter deze twee uitspraken; het leven is hard. Zonder hoop op een eeuwigheid bij onze hemelse ouders zou dat zo zijn niet lijkt het waard. En niemand die ik ken is perfect. Dus wat is het ontbrekende stuk? De verzoening en redding.

Het 14e hoofdstuk van Johannes is een van mijn passages over 'denk maar aan de nacht' (LV 6: 22-23). Als ik me zorgen maak, draai ik me hier om en lees de woorden die Christus sprak bij het laatste avondmaal. Hij had de voeten van Zijn discipelen al gewassen en een Nieuw Gebod gegeven dat ze van elkaar houden. Binnenkort zal Hij het voorbede bidden. Wat hij in de laatste uren van zijn sterfelijk leven zei om zijn vrienden en volgelingen hoop, begrip en troost te geven, is ook voor ons een schat aan geestelijke opvoeding.

Hij benadrukt dat Hij en de Vader één zijn en breidt dan uit: 'Op die dag zult gij weten dat ik in mijn Vader ben, en gij in mij, en ik in u.”(Johannes 14-19-20). Dit is het! Het wonder dat we vieren met Pasen. Daarom beveelt Hij ons om perfect te zijn en zegt dat het gemakkelijk is. Het leven stinkt soms; wij zijn niet perfect, maar Hij is en Hij is in ons! Praat over goed nieuws, mijn vrienden!

Zonder onze Heiland zijn we gedoemd tot geestelijke dood. We kunnen onze zonden niet betalen. Hij kan het, hij heeft. Hij heeft ons vrijgekocht, wij zijn van Hem. De enige veiligheid is om zijn redding te aanvaarden en Hem te volgen. "Jezus zei tot hem: Ik ben de weg, de waarheid en het leven: niemand komt tot de Vader dan door mij." (Johannes 14: 6)

Ik herinner me een snelle zondag jaren geleden. Ik verlangde ernaar de verzoening te begrijpen. Tijdens het avondmaal sloot ik mijn ogen en zag mijn Heer aan een kruis; Ik bad ernstig om verlichting, denkend aan hoe zwak ik ben, toen een beeld in me opkwam: ik ben een ziel bedekt met gaten, ontpit, gebroken door de pijn van het sterfelijke leven, zoals we allemaal zijn. Het Atoning Sacrifice valt zachtjes over me heen als een mantel, bedekt de gaten, vult de kuilen en herstelt heelheid. Nee, ik ben niet perfect, maar Hij is het wel, en omdat zijn offer mij bedekt, neem ik deel aan Zijn perfectie en word ik er deel van. Hij staat achter me in rillende kou, wikkelt zijn mantel om me heen en houdt me voor zichzelf.

Om het volledige voordeel van Zijn offer te verkrijgen, moeten we ons uiterste best doen, ons best zelf aan Hem teruggeven. Onze gerechtigheid, verzekerd als we ons voortdurend bekeren, en de heilige verbonden die we sluiten, verzegelen ons de zijne. Dit is het principe van genade.

“Ja, kom tot Christus, en word vervolmaakt in hem, en ontken uzelf van alle goddeloosheid; en als u uzelf zult ontkennen van alle goddeloosheid en God liefhebt met al uw macht, verstand en kracht, dan is zijn genade voldoende voor u, opdat u door zijn genade volmaakt kunt zijn in Christus '(Moroni 10:32)

Nog een wonder: de genade die onze zonden bedekt, geneest ook onze pijn. Hij leed niet alleen de gevolgen van wangedrag, maar alle verdriet en kwelling die een ziel kan voelen. Denk eraan - het meest intense lijden, allesomvattende verlatenheid - hij ervoer toen de geest van Vader zich terugtrok terwijl hij hing, bloedde en stierf aan een kruis. Bespot, gekweld - een koning bood een doornenkroon aan. 'En op het negende uur riep Jezus met luide stem en zei: Eloi, Eloi, lama sabachthani? dat wil zeggen, geïnterpreteerd, mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten? ”(Marcus 15:34) Vader moest zich terugtrekken, zodat het offer voltooid zou zijn, het werk gedaan. Oh ja, hij begrijpt het en heeft voldoende genade om elke verwoesting te genezen. Onlangs betreurde ik een goede vriend dat ik in mijn zwakheid geen persoonlijke beproeving volhoud zoals ik zou moeten. Ze probeerde me te troosten en zei: "Maar er is maar een persoon die kan nemen." Ik moest protesteren, "dat is niet zo. Er is maar zoveel dat een persoon alleen kan aannemen, maar we kunnen het verdragen iets als we bij Hem zijn. 'Ik weet dat als ik me vollediger naar Hem toe keer, mezelf voor Hem vollediger verneder, ik opnieuw de doeken van die mantel zal voelen. Daar wacht me troost, vrienden, en vrede, en hoop, en ja ... geniet.

“En hij zal de dood op zich nemen, opdat hij de banden des doods mag losmaken die zijn volk binden; en hij zal hun zwakheden op zich nemen, opdat zijn ingewanden worden gevuld met genade, naar het vlees, opdat hij naar het vlees kan weten hoe hij zijn volk volgens hun zwakheden kan helpen. '(Alma 7:12)

Zijn juk is gemakkelijk, zijn perfectie voltooid.Hij zat in een bovenkamer en bereidde zijn vrienden teder voor op de aarde-vernietigende gebeurtenissen die zouden komen, ook tot ons sprekend - de genade, de wijsheid, de enige kracht die onze verwoeste werelden zal genezen. “Deze dingen heb ik tot u gesproken, opdat gij vrede in mij zult hebben. In de wereld zult gij verdrukking hebben; maar wees moedig; Ik heb de wereld overwonnen. ”(Johannes 16:33)


Video-Instructies: Sacrifice & Atonement (April 2024).