Afro-Amerikanen en God
Weet en begrijpt u dat het goed is om God vragen te stellen? Ik geloof dat het voor iedereen vanzelfsprekend is om te willen begrijpen wie God is, en wat een betere manier dan hem gewoon te vragen. Er is zoveel over de Vader dat we niet begrijpen of nog moeten leren, maar God wacht om het te openbaren. De Vader wil dat we persoonlijk worden.

Is er een verschil tussen God een vraag stellen of God vragen? Ik denk dat het afhangt van wat je bedoelt. Mij ​​is geleerd dat we God nooit in vraag moeten stellen of Hem moeten vragen waarom Hij iets toestond of iets deed. Dat, als ik God zou vragen of ondervragen dat ik daarmee een ernstige zonde zou begaan.

Ik zou die redenering nooit kunnen begrijpen. In mijn hart voelde ik altijd dat het goed was om God te vragen waarom. Ik was nieuwsgierig als een kind. En ik ben nieuwsgierig als een volwassene. Ik wil graag de redenen achter bepaalde dingen weten, of waarom bepaalde dingen werken en andere niet. Ik geloof dat het een natuurlijk onderdeel van ons is om nieuwsgierig te zijn. En dat af te sluiten lijkt mij abnormaal.

Wat ik voor mezelf ben gaan begrijpen en beseffen is dit (en daar hoef je het niet mee eens te zijn. Iedereen komt tot zijn eigen inzicht): God wil dat we Hem vragen stellen. Om persoonlijk met Hem te worden om Hem te zoeken. God let niet op onze vragen, omdat die vragen tot antwoorden leiden. Dat er een verschil is tussen het stellen van vragen aan God en het in twijfel trekken van Gods motieven. Of liever, twijfelen aan de waarheid van Gods acties. Dat is mijn mening op basis van mijn wandel en relatie met de Vader. U kunt tot een andere conclusie komen.

Toch blijft het onderliggende feit dat God ons niet weerhoudt vragen te stellen. Vragen stellen over wat ons is geleerd. Om zelf de waarheid te zoeken. Die vragen die in ons opkomen, leiden ons naar een persoonlijke en intieme relatie met God.

We hebben leiders, predikanten, predikanten, bisschoppen, priesters, enzovoort. En we zitten onder leringen gebaseerd op de persoonlijke ervaring en openbaring van iemand anders. En dat is goed. Maar op een bepaald punt in onze wandeling moeten we onze eigen persoonlijke relatie met de Vader ontwikkelen. Op een gegeven moment moeten we begrip krijgen. En dat is waar onze intieme en persoonlijke tijd met God binnenkomt.

Mensen kunnen ons leren en veel dingen vertellen. Het zal echter nooit te vergelijken zijn met wat God u voor zichzelf wil openbaren. De dingen die God je wil vertellen en waar je hart voor open staat. De openbaringen van Zijn woord die u openbaren en alleen u. Waar je God zelf leert kennen, en niet alleen door de ervaring of openbaring van iemand anders. Wanneer God jou persoonlijk iets openbaart? Het is van jou en niemand zal je anders kunnen overtuigen. Je weet zeker, zonder voorbehoud, wat God heeft gezegd en gedaan. Jij bezit het. Het is je persoonlijke openbaring, kennis, begrip van de Vader.

Het persoonlijk maken met God is van vitaal belang voor de groei en ontwikkeling van onze relatie en het wandelen in de Heer. Het is van vitaal belang voor ons welzijn. We moeten God zelf leren kennen. We moeten die vragen stellen en die antwoorden zoeken. Te vaak hebben we leiders / herders op een voetstuk geplaatst. En wanneer ze vallen, vallen we vaak met ze mee of raken we gedesillusioneerd. Maar we moeten begrijpen dat ze ook menselijk zijn en onderworpen zijn aan dezelfde ondeugden die we allemaal zijn.

God wacht op je. Hij heeft de antwoorden op uw vragen. De antwoorden komen misschien niet op de manier die u verwachtte; maar ze zullen komen. God mag ook niet verschijnen zoals je verwachtte; maar hij zal verschijnen. En de enige manier om Hem te herkennen, is persoonlijk met Hem te worden; om intieme tijd tussen jou en God te hebben doorgebracht om je persoonlijke wandel te ontwikkelen.


Video-Instructies: The Young Black Conservatives of Trump’s America (April 2024).