5 ontwerpen door Winifred Worth

• April 20, 2024

Ik heb het verschil bestudeerd in de werken van Winifred Clark en Winifred Worth. Ik vond deze pagina op pag. 13 van Winifred Worth's "Crochet & Tatting, Vol. 1." die 5 gangbare tattingontwerpen heeft. Ik ontdekte ook dat het op 23 september 1917 in de Jackson Citizen Patriot was gepubliceerd. Ik verwierp deze ontwerpen als standaard en zag en bewaarde de pagina's vaak weg. Maar iets deed me teruggaan en de pagina's opnieuw lezen. Ik ben erg blij dat ik dat gedaan heb.

Het is ontwerp 5 dat me riep om er beter naar te kijken. Het is een ronde middelste ring omringd door afwisselend grote en kleine ringen. Aan de vintage illustratie kon ik niet zien of de kleine ringen samenkwamen, maar het was duidelijk dat de grotere ringen aan de zijkant samenkwamen. Toch was het een alledaagse vertrouwde constructie. Ik las de dubbele steekaantallen ... ah, daar was het dat beetje info dat in mijn achterhoofd had gekieteld. Halve steken!



Hier is het gemoderniseerde patroon:



Middenring is getatteerd met in totaal 30 ds en 12 picot. De aanwijzingen luidden:

R 2,5 ds en 1 picot afwisselend.

In plaats van de draad af te snijden, tipt u een picot kort en gebruikt u die plek om eruit te klimmen met een onechte picot.

Laat zo min mogelijk blote draad tussen de kleine en grote ringen in de volgende rij.

Met behulp van de staart tat een splitring.

SR 2.5 - 1.5 / 2.5 - 1.5 clr dnrw

Grote ring 4 - 4 - 4 - 4 clr rw

* Kleine ring 1.5 - 2.5 + (voeg toe aan volgende foto op middelste ring) 2.5 - 1.5 clr rw

Grote ring 4 - 4 + (samenvoegen met vorige grote ring) 4 - 4 clr rw

* Herhaal dit totdat "wiel perfect is".

Dus waarom 1,5 ds? Eerste helft, tweede helft, eerste helft, picot. Dan is het volgende segment 2,5 ds, eerste helft, tweede helft, eerste helft, tweede helft, eerste helft, picot. De picot wordt tussen twee halve steken geplaatst en niet tussen twee dubbele steken. Er zijn nog twee andere voorbeelden van patronen die halve steken gebruiken.

De overleden Jan Stawasz, een heer uit Polen, ontwikkelde "Jan's Method" die de plaatsing van de picot met een halve steek verschuift zoals hierboven te zien. In de vroege werken van Mlle. Eleonore Riego de la Branchardiere Ik geloof dat dit ook wordt gezien. Maar de tattingontwerpers van vandaag plaatsen de picot tussen de tweede halve steek en de eerste halve steek van de volgende dubbele steek.



Dus dit is een vintage patroon dat ik hoop dat je het zult proberen. Ik zal graag alle modellen posten die u instuurt om te delen.