Black Dog syndroom
Veel reddingscentra en adoptiebureaus kunnen bevestigen dat zwarte honden vaak over het hoofd worden gezien. Honden met lichtere kleuren of ongebruikelijke markeringen worden eerst geadopteerd, vaak ongeacht hun persoonlijkheid. Zwarte honden worden zonder een tweede blik gepasseerd, terwijl lichtere, "aantrekkelijkere" honden aandacht krijgen van potentiële adoptanten. In sommige gebieden is het probleem zo ernstig dat er hele reddingsorganisaties zijn die zich toeleggen op het redden en plaatsen van specifiek zwarte honden - zoals Black Dog, Second Chance in West-New York. De statistieken zijn tegelijkertijd triest en gruwelijk; meer zwarte honden worden geëuthanaseerd dan hun lichtere tegenhangers, en velen worden doorgegeven ten gunste van andere kleuren zonder rekening te houden met persoonlijkheid en aanleg.

Waarom?

Er zijn verschillende theorieën over waarom zwarte honden dit stigma hebben. Mythologie en folklore hebben de zwarte hond generaties lang een slechte dienst bewezen, vaak in verband met de dood en de duivel. Net zoals zwarte katten worden geassocieerd met hekserij, is het mogelijk dat mensen zwarte honden omzeilen vanwege deze negatieve connotatie zonder zelfs te beseffen wat ze doen.

Andere redenen voor het over het hoofd zien van zwarte honden - een voorwaarde die de reddingsgemeenschap "Black Dog Syndrome" heeft genoemd - zijn veel alledaags. Zwarte honden fotograferen meestal slecht, veel van de vorm en details van hun functies gaan verloren in foto's die op reddingssites en op forums worden geplaatst. Een lichter gekleurde hond kan een veel vergevingsgezinder onderwerp zijn voor een amateurfotograaf en heeft misschien niet de speciale verlichting of hoeken nodig die nodig zijn om de best mogelijke foto van een zwarte hond te maken. Dankzij websites als Petfinder worden veel adopties van huisdieren gestart met een online zoekopdracht en een foto - een instelling die misschien niet de meest vleiende is voor een zwarte hond.

Zwarte honden kunnen ook moeilijker te zien zijn wanneer ze in kennels in het asiel worden gehouden. In slecht verlichte schuilplaatsen of in rennen waar er geen ramen en natuurlijk licht zijn, kan een zwarte hond gemakkelijk verdwalen in de schaduw.

Honden met een effen zwarte vacht kunnen vaak als gewoon worden beschouwd, zonder markeringen om ze te onderscheiden van de talloze andere zwarte honden. Degenen die willen adopteren, zijn vaak op zoek naar die onmiddellijke verbinding, en voor veel mensen is er niets dat een gewone, zwarte hond onderscheidt van alle anderen.

Helaas heeft popcultuur en onze eigen taal weinig gedaan om de benarde situatie van de talloze zwarte honden te helpen die op zoek zijn naar hun voor altijd huis. Wanneer Hollywood een intimiderende hond nodig heeft, is het vaak een grote, zwarte hond die is gekozen. Of het nu een Doberman pinscher, een Rottweiler of een autokerkhof van onbepaalde afkomst is, ze zijn vaak zwart.

Het vinden van huizen voor geredde dieren is een uitdaging, en veel reddingswerkers zullen bevestigen dat het vinden van iemand om een ​​zwarte hond te adopteren een zware strijd is. Sommige opvangcentra hebben zich gedwongen om zwarte honden te weigeren, vooral geen dodenopvangplaatsen die weten dat ze een handvol lichtere honden kunnen huisvesten in de tijd dat een zwarte hond hun kennels en hun waardevolle ruimte vastbindt.

Reddingsgroepen en voorstanders van dieren stappen op het bord om het bewustzijn van de situatie van de zwarte hond te vergroten. Hoewel het niet gemakkelijk zal zijn om generaties bijgeloof en volksverhalen ongedaan te maken, samen met tientallen jaren Hollywood-mythen, is het bewust maken van mensen van de discriminatie waarmee deze liefhebbende, geweldige honden worden geconfronteerd de eerste stap in het veranderen van het Black Dog-syndroom. Dus als u op zoek bent om te adopteren, laat dan die zwarte hond die misschien verdwaalt in de schaduw niet achter.

Onthoud: zwart raakt nooit uit de mode en het past overal bij.

Video-Instructies: What is Black Dog Syndrome? | Topic (Mei 2024).